الفبا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


اَلِفْبا <br>
اَلِفْبا <br>
[[پرونده: 11450700.jpg | بندانگشتی|اَلِفْبا]]<p>در زبان‌های اروپایی: «آلفابت Alphabet» مجموعۀ حروفی که دلالت بر واج‌های زبان می‌کند. الفبای زبان فارسی باستان «میخی» نامیده می‌شود که از'' اکدی'' و ''سومری'' برگرفته بوده‌اند که ۳۶ حرف داشته است. الفبای فارسی میانه از ''آرامی'' اخذ شده بوده است و از راست به چپ نوشته می‌شده و تا قرن ۶م به ‌کار می‌رفته است. الفبای زبان فارسی دری و معاصر، بعد از سلطۀ اعراب بر ایران، از خط عربی اخذ شد و برای هماهنگ‌کردن آن با زبان فارسی چهار حرف «پ، چ، ژ، گ» بر آن افزودند و ترتیب حروف «ه‌ ، و» جابه‌جا شد و نهایتاً شامل ۳۳ حرف زیر شد: آ(ء)، ا، ب، پ، ت، ث، ج، چ، ح، خ، د، ذ، ر، ز، ژ، س، ش، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، ف، ق، ک، گ، ل، م، ن، و، ه‌‌ ، ی. (جدول در صفحه بعد)</p>
[[پرونده: 11450700.jpg | بندانگشتی|اَلِفْبا]]<p>در زبان‌های اروپایی: «آلفابت Alphabet» مجموعۀ حروفی که دلالت بر واج‌های زبان می‌کند. الفبای [[فارسی باستان، زبان و آثار|زبان فارسی باستان]] «[[خط میخی|میخی]]» نامیده می‌شود که از'' اکدی'' و ''سومری'' برگرفته بوده‌اند که ۳۶ حرف داشته است. الفبای [[فارسی میانه، زبان و آثار|فارسی میانه]] از ''[[آرامی]]'' اخذ شده بوده است و از راست به چپ نوشته می‌شده و تا قرن ۶م به ‌کار می‌رفته است. </p><p>الفبای زبان [[فارسی دری]] و معاصر، بعد از سلطۀ اعراب بر ایران، از خط عربی اخذ شد و برای هماهنگ‌کردن آن با زبان فارسی چهار حرف «پ، چ، ژ، گ» بر آن افزودند و ترتیب حروف «ه‌ ، و» جابه‌جا شد و نهایتاً شامل ۳۳ حرف زیر شد: آ ، (ء) ا، ب، پ، ت، ث، ج، چ، ح، خ، د، ذ، ر، ز، ژ، س، ش، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، ف، ق، ک، گ، ل، م، ن، و، ه‌‌ ، ی. الفبای کنونی فارسی نیز از راست به چپ نوشته می‌شود.</p>
<br><!--11450700-->
<br><!--11450700-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:الفبا و خط]]
[[رده:الفبا و خط]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۰

اَلِفْبا

اَلِفْبا

در زبان‌های اروپایی: «آلفابت Alphabet» مجموعۀ حروفی که دلالت بر واج‌های زبان می‌کند. الفبای زبان فارسی باستان «میخی» نامیده می‌شود که از اکدی و سومری برگرفته بوده‌اند که ۳۶ حرف داشته است. الفبای فارسی میانه از آرامی اخذ شده بوده است و از راست به چپ نوشته می‌شده و تا قرن ۶م به ‌کار می‌رفته است.

الفبای زبان فارسی دری و معاصر، بعد از سلطۀ اعراب بر ایران، از خط عربی اخذ شد و برای هماهنگ‌کردن آن با زبان فارسی چهار حرف «پ، چ، ژ، گ» بر آن افزودند و ترتیب حروف «ه‌ ، و» جابه‌جا شد و نهایتاً شامل ۳۳ حرف زیر شد: آ ، (ء) ا، ب، پ، ت، ث، ج، چ، ح، خ، د، ذ، ر، ز، ژ، س، ش، ص، ض، ط، ظ، ع، غ، ف، ق، ک، گ، ل، م، ن، و، ه‌‌ ، ی. الفبای کنونی فارسی نیز از راست به چپ نوشته می‌شود.