باغ منظریه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:12078300.jpg|بندانگشتی|اردوگاه تربیتی شهید باهنر]] | |||
باغ منظریّه <br> | |||
<p>باغی که میرزا فتحعلی صاحب‌دیوان، در [[شمیران]]، بالای اراضی کامرانیه، احداث کرد و آن را به سلطان مراد میرزا حسام‌السلطنه، پسر [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایب‌السلطنه]]، فروخت. پیش از آن و تا سال ۱۲۴۰ جنگل و جزو منابع طبیعی بود. این باغ هشت کیلومتر مربع مساحت داشت و در شمال آن عمارتی دوطبقه و در شمالش آسیابی و در جنوبش یخچالی ساخته بودند. پس از مرگ حسام‌السلطنه در ۱۳۰۰ق، به دخترش سرورالسلطنه، همسر کامران میرزا نایب‌السلطنه، رسید. سرورالسلطنه آن را نزد بانک استقراضی روس گرو گذاشت و چون نتوانست بدهی خود را به بانک بپردازد، بانک باغ را تصاحب کرد. پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، بنا بر قرارداد ۱۹۲۱، دولت شوروی کلیۀ بدهی‌های ایران را بخشود و باغ منظریه به ایران باز پس داده شد و به مالکیت دولت درآمد. در ۱۳۱۳ش، به وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش بعدی) و ادارۀ تربیت بدنی واگذار شد که در ۱۳۱۵، اولین اردوی پیشاهنگی در آن تشکیل شد. در دورۀ [[جنگ جهانی دوم]] و اشغال ایران به‌دست متفقین (۱۳۱۸ـ۱۳۲۴ش) عده‌‌ای از پناهندگان لهستانی در باغ منظریه اسکان داده شدند. بعدها ساختمان‌ها و استخرهای جدید و یک زمین فوتبال در آن ساختند. در اوایل سلطنت [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضاشاه]]، در آن درختکاری فراوان کردند و تابستان‌ها محل برگزاری اردوهای پیشاهنگی و غیرپیشاهنگی و انجام ورزش‌های گوناگون، از جمله شنا، بود. امروزه، بخشی از آن به اردوگاه تربیتی شهید باهنر (منظریّه سابق) اختصاص دارد، و بخش بزرگ‌تر آن که سازمان آب در آن قرار دارد، رحمان‌آباد نامیده می‌شود.</p> | |||
---- | |||
<br><!--12078300--> | <br><!--12078300--> | ||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:تهران]] | [[رده:تهران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۰۲
باغ منظریّه
باغی که میرزا فتحعلی صاحب‌دیوان، در شمیران، بالای اراضی کامرانیه، احداث کرد و آن را به سلطان مراد میرزا حسام‌السلطنه، پسر عباس میرزا نایب‌السلطنه، فروخت. پیش از آن و تا سال ۱۲۴۰ جنگل و جزو منابع طبیعی بود. این باغ هشت کیلومتر مربع مساحت داشت و در شمال آن عمارتی دوطبقه و در شمالش آسیابی و در جنوبش یخچالی ساخته بودند. پس از مرگ حسام‌السلطنه در ۱۳۰۰ق، به دخترش سرورالسلطنه، همسر کامران میرزا نایب‌السلطنه، رسید. سرورالسلطنه آن را نزد بانک استقراضی روس گرو گذاشت و چون نتوانست بدهی خود را به بانک بپردازد، بانک باغ را تصاحب کرد. پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷، بنا بر قرارداد ۱۹۲۱، دولت شوروی کلیۀ بدهی‌های ایران را بخشود و باغ منظریه به ایران باز پس داده شد و به مالکیت دولت درآمد. در ۱۳۱۳ش، به وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش بعدی) و ادارۀ تربیت بدنی واگذار شد که در ۱۳۱۵، اولین اردوی پیشاهنگی در آن تشکیل شد. در دورۀ جنگ جهانی دوم و اشغال ایران به‌دست متفقین (۱۳۱۸ـ۱۳۲۴ش) عده‌‌ای از پناهندگان لهستانی در باغ منظریه اسکان داده شدند. بعدها ساختمان‌ها و استخرهای جدید و یک زمین فوتبال در آن ساختند. در اوایل سلطنت محمدرضاشاه، در آن درختکاری فراوان کردند و تابستان‌ها محل برگزاری اردوهای پیشاهنگی و غیرپیشاهنگی و انجام ورزش‌های گوناگون، از جمله شنا، بود. امروزه، بخشی از آن به اردوگاه تربیتی شهید باهنر (منظریّه سابق) اختصاص دارد، و بخش بزرگ‌تر آن که سازمان آب در آن قرار دارد، رحمان‌آباد نامیده می‌شود.