حسین پاشاخان: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}<p>(ملقب به امیربهادر جنگ) از امیران و درباریان عصر مظفرالدینشاه و محمدعلی شاه قاجار و یکی از سرشناسترین طرفداران استبداد. خدمت خود را در دستۀ غلامان یوزباشی آغاز کرد (۱۳۰۱ق) و تا ۱۳۱۰ق به مناصب نظامی دست یافت. در ۱۳۲۱ق، بهجای حکیمالممالک، وزیر دربار مظفرالدین شاه شد. در ۱۳۲۳ق از سوی شاه مأمور بازگرداندن متحصنین حضرت عبدالعظیم (ع) شد، ولی توفیقی نیافت. وی از مخالفان جدی مشروطه بهشمار میرفت و یکی از تقاضاهای مشروطهخواهان برکناری وی از امور دولتی بود. امیربهادر در دوران استبداد | }}<p>(ملقب به امیربهادر جنگ) از امیران و درباریان عصر [[مظفرالدین شاه قاجار|مظفرالدینشاه]] و [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی شاه قاجار]] و یکی از سرشناسترین طرفداران [[استبداد]]. خدمت خود را در دستۀ غلامان یوزباشی آغاز کرد (۱۳۰۱ق) و تا ۱۳۱۰ق به مناصب نظامی دست یافت. در ۱۳۲۱ق، بهجای حکیمالممالک، وزیر دربار مظفرالدین شاه شد. در ۱۳۲۳ق از سوی شاه مأمور بازگرداندن متحصنین [[عبدالعظیم حسنی|حضرت عبدالعظیم]] (ع) شد، ولی توفیقی نیافت. وی از مخالفان جدی [[مشروطه|مشروطه]] بهشمار میرفت و یکی از تقاضاهای مشروطهخواهان برکناری وی از امور دولتی بود. امیربهادر در دوران [[استبداد صغیر]]، در کابینۀ [[مشیرالسلطنه ، احمد (مازندران ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۲۹ق)|میرزا احمدخان مشیرالسلطنه]]، وزیر جنگ بود (۱۳۲۶ق). پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه، همراه شاه به سفارت روس پناهنده شد و سپس با او به اروپا رفت و پس از گرفتن تأمین از دولت، به ایران بازگشت. نسخهای از ''[[شاهنامه]]'' را با چاپ سنگی منتشر کرده که به'' شاهنامۀ امیربهادری'' معروف است.</p> | ||
<br><!--18060700--> | <br><!--18060700--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ قاجار]] | [[رده:دورۀ قاجار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۷
حسین پاشاخان ( ـ ۱۳۳۶ق)
حسین پاشاخان | |
---|---|
درگذشت | ۱۳۳۶ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
لقب | امیربهادر جنگ |
(ملقب به امیربهادر جنگ) از امیران و درباریان عصر مظفرالدینشاه و محمدعلی شاه قاجار و یکی از سرشناسترین طرفداران استبداد. خدمت خود را در دستۀ غلامان یوزباشی آغاز کرد (۱۳۰۱ق) و تا ۱۳۱۰ق به مناصب نظامی دست یافت. در ۱۳۲۱ق، بهجای حکیمالممالک، وزیر دربار مظفرالدین شاه شد. در ۱۳۲۳ق از سوی شاه مأمور بازگرداندن متحصنین حضرت عبدالعظیم (ع) شد، ولی توفیقی نیافت. وی از مخالفان جدی مشروطه بهشمار میرفت و یکی از تقاضاهای مشروطهخواهان برکناری وی از امور دولتی بود. امیربهادر در دوران استبداد صغیر، در کابینۀ میرزا احمدخان مشیرالسلطنه، وزیر جنگ بود (۱۳۲۶ق). پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه، همراه شاه به سفارت روس پناهنده شد و سپس با او به اروپا رفت و پس از گرفتن تأمین از دولت، به ایران بازگشت. نسخهای از شاهنامه را با چاپ سنگی منتشر کرده که به شاهنامۀ امیربهادری معروف است.