پاینده، ابوالقاسم (نجف آباد ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۶۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}روزنامه‌نگار، طنزنویس و مترجم ایرانی. تحصیلات قدیمه را در اصفهان گذراند. از ۱۳۰۸ش به بعد، مطالبی برای روزنامه‌های مختلف نوشت و ترجمه کرد. از ۱۳۱۳ش انتشار داستان‌هایش را آغاز کرد، اما با مجموعۀ ''در سینمای زندگی'' (۱۳۳۷ش) به‌‌عنوان طنزنویسی شهرت یافت که با نثری شیرین به انتقاد از وضعیت ادارات، یا بازنمایی جنبه‌های مضحک زندگی روستایی یا یادآوری خاطرات کودکی می‌پردازد. از ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۰ش مجلۀ عامه‌پسند ''صبا'' را منتشر کرد. مدتی رئیس ادارۀ رادیو و تبلیغات و چند دوره هم نماینده مجلس بود. برخی از نوشته‌هایش به زبان‌های دیگر ترجمه شده است. پاینده منابعی را از عربی و انگلیسی و فرانسه، به فارسی ترجمه کرده است که مهم‌ترین آن‌ها، ترجمۀ ''قرآن مجید'' (برندۀ جایزۀ کتاب سال در ۱۳۳۶ش)، ''تاریخ طبری'' و ''مروج‌الذهب'' است. از آثارش: ''دفاع از ملانصرالدین'' (۱۳۴۷ش)؛ ''جناب آقای دکتر ریش'' که ترجمۀ اثری است از لرد آویبوری با نام اصلی در ''آغوش خوشبختی'' (۱۳۴۸ش)؛ ''داستان‌های برگزیده'' (۱۳۵۰ش)؛ ''ظلمات عدالت'' (۱۳۵۴ش)؛ تصحیح ''التنبیه و الاشراف''؛ ''تاریخ سیاسی اسلام''. وی ''نهج‌الفصاحه'' را به فارسی برگردانده است. | }}روزنامه‌نگار، طنزنویس و مترجم ایرانی. تحصیلات قدیمه را در اصفهان گذراند. از ۱۳۰۸ش به بعد، مطالبی برای روزنامه‌های مختلف نوشت و ترجمه کرد. از ۱۳۱۳ش انتشار داستان‌هایش را آغاز کرد، اما با مجموعۀ ''در سینمای زندگی'' (۱۳۳۷ش) به‌‌عنوان طنزنویسی شهرت یافت که با نثری شیرین به انتقاد از وضعیت ادارات، یا بازنمایی جنبه‌های مضحک زندگی روستایی یا یادآوری خاطرات کودکی می‌پردازد. از ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۰ش مجلۀ عامه‌پسند ''صبا'' را منتشر کرد. مدتی رئیس ادارۀ رادیو و تبلیغات و چند دوره هم نماینده مجلس بود. برخی از نوشته‌هایش به زبان‌های دیگر ترجمه شده است. پاینده منابعی را از عربی و انگلیسی و فرانسه، به فارسی ترجمه کرده است که مهم‌ترین آن‌ها، ترجمۀ ''[[قرآن|قرآن مجید]]'' (برندۀ جایزۀ کتاب سال در ۱۳۳۶ش)، ''[[تاریخ طبری]]'' و ''مروج‌الذهب'' است. از آثارش: ''دفاع از ملانصرالدین'' (۱۳۴۷ش)؛ ''جناب آقای دکتر ریش'' که ترجمۀ اثری است از لرد آویبوری با نام اصلی در ''آغوش خوشبختی'' (۱۳۴۸ش)؛ ''داستان‌های برگزیده'' (۱۳۵۰ش)؛ ''ظلمات عدالت'' (۱۳۵۴ش)؛ تصحیح ''التنبیه و الاشراف''؛ ''تاریخ سیاسی اسلام''. وی ''نهج‌الفصاحه'' را به فارسی برگردانده است. | ||
<br><!--13062900--> | <br><!--13062900--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۵
پاینده، ابوالقاسم (نجف‌آباد ۱۲۸۷ـ تهران ۱۳۶۳ش)
| ابوالقاسم پاینده | |
|---|---|
| زادروز |
نجف آباد ۱۲۸۷ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۶۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | طنزنویس |
| شغل و تخصص های دیگر | مترجم و روزنامه نگار |
| آثار | داستان های برگزیده (۱۳۵۰ش)؛ ظلمات عدالت (۱۳۵۴ش) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | جایزه کتاب سال ۱۳۳۶ |
روزنامه‌نگار، طنزنویس و مترجم ایرانی. تحصیلات قدیمه را در اصفهان گذراند. از ۱۳۰۸ش به بعد، مطالبی برای روزنامه‌های مختلف نوشت و ترجمه کرد. از ۱۳۱۳ش انتشار داستان‌هایش را آغاز کرد، اما با مجموعۀ در سینمای زندگی (۱۳۳۷ش) به‌‌عنوان طنزنویسی شهرت یافت که با نثری شیرین به انتقاد از وضعیت ادارات، یا بازنمایی جنبه‌های مضحک زندگی روستایی یا یادآوری خاطرات کودکی می‌پردازد. از ۱۳۲۴ تا ۱۳۳۰ش مجلۀ عامه‌پسند صبا را منتشر کرد. مدتی رئیس ادارۀ رادیو و تبلیغات و چند دوره هم نماینده مجلس بود. برخی از نوشته‌هایش به زبان‌های دیگر ترجمه شده است. پاینده منابعی را از عربی و انگلیسی و فرانسه، به فارسی ترجمه کرده است که مهم‌ترین آن‌ها، ترجمۀ قرآن مجید (برندۀ جایزۀ کتاب سال در ۱۳۳۶ش)، تاریخ طبری و مروج‌الذهب است. از آثارش: دفاع از ملانصرالدین (۱۳۴۷ش)؛ جناب آقای دکتر ریش که ترجمۀ اثری است از لرد آویبوری با نام اصلی در آغوش خوشبختی (۱۳۴۸ش)؛ داستان‌های برگزیده (۱۳۵۰ش)؛ ظلمات عدالت (۱۳۵۴ش)؛ تصحیح التنبیه و الاشراف؛ تاریخ سیاسی اسلام. وی نهج‌الفصاحه را به فارسی برگردانده است.