پالاوان: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات استان های آسیا | {{جعبه اطلاعات استان های آسیا | ||
|نام فارسی =پالاوان | |نام فارسی =پالاوان | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۰: | ||
|مساحت(کیلومتر مربع)=۱۴۴۲۹ | |مساحت(کیلومتر مربع)=۱۴۴۲۹ | ||
|تولیدات و صنایع مهم=برنج، ذرت، لوبیا، و سیب زمینی شیرین و ماهیگیری | |تولیدات و صنایع مهم=برنج، ذرت، لوبیا، و سیب زمینی شیرین و ماهیگیری | ||
}}<p>استانی در جنوب غربی | }}پالاوان (Palawan)<br><p>استانی در جنوب غربی [[فیلیپین]]، واقع در دریای سولو<ref>Sulu Sea</ref>، با ۱۴,۴۲۹ کیلومتر مربع مساحت و ۶۴هزار نفر جمعیت (۱۹۹۵). مرکز آن پوئرتو پرینسسا<ref>Puerto Princesa</ref> است. این استان دارای چند جزیره است که بزرگ‌ترین آن‌ها نیز [[پالاوان، جزیره|پالاوان]] نام دارد. استان مزبور کم‌جمعیت‌ترین و به‌لحاظ جغرافیایی دورافتاده‌ترین استان فیلیپین و پوشیده از جنگل است. برنج، ذرت، لوبیا، و سیب‌زمینی شیرین محصولات آن را تشکیل می‌دهند؛ ماهیگیری تجاری نیز رواج دارد. ثروت‌های معدنی آن عبارت‌اند از [[منگنز]]، [[گوانو]]، [[کروم]]، و [[جیوه]]؛ در دهۀ ۱۹۹۰ نفت نیز در این استان کشف شد. سایر جزایر آن عبارت‌اند از دوماران<ref>Dumaran</ref>، کورون<ref>Coron</ref>، بوسوانگا<ref>Busuanga</ref>، بوگسوک<ref>Bugsuk</ref>، بالاباک<ref>Balabac</ref> و کولیون<ref>Culion</ref>.</p> | ||
Coron | |||
Busuanga | |||
Bugsuk | |||
Balabac | |||
<br><!--13044200--> | <br><!--13044200--> | ||
[[رده:جغرافیای آسیا]] | [[رده:جغرافیای آسیا]] | ||
[[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]] | [[رده:جغرافیای انسانی سایر کشورهای آسیایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۴
| پالاوان | |
|---|---|
| نام فارسی | پالاوان |
| نام لاتین | Palawan |
| کشور | فیلیپین |
| موقعیت | جنوب غربی فیلیپین، واقع در دریای سولو |
| مرکز | پویرتو پرینسسا |
| جمعیت | ۶۴هزار نفر (۱۹۹۵) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۱۴۴۲۹ |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، ذرت، لوبیا، و سیب زمینی شیرین و ماهیگیری |
پالاوان (Palawan)
استانی در جنوب غربی فیلیپین، واقع در دریای سولو[۱]، با ۱۴,۴۲۹ کیلومتر مربع مساحت و ۶۴هزار نفر جمعیت (۱۹۹۵). مرکز آن پوئرتو پرینسسا[۲] است. این استان دارای چند جزیره است که بزرگ‌ترین آن‌ها نیز پالاوان نام دارد. استان مزبور کم‌جمعیت‌ترین و به‌لحاظ جغرافیایی دورافتاده‌ترین استان فیلیپین و پوشیده از جنگل است. برنج، ذرت، لوبیا، و سیب‌زمینی شیرین محصولات آن را تشکیل می‌دهند؛ ماهیگیری تجاری نیز رواج دارد. ثروت‌های معدنی آن عبارت‌اند از منگنز، گوانو، کروم، و جیوه؛ در دهۀ ۱۹۹۰ نفت نیز در این استان کشف شد. سایر جزایر آن عبارت‌اند از دوماران[۳]، کورون[۴]، بوسوانگا[۵]، بوگسوک[۶]، بالاباک[۷] و کولیون[۸].