سعیدی سیرجانی، علی اکبر (کرمان ۱۳۱۰ـ تهران ۱۳۷۳ش): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}شاعر، نویسنده، مترجم و مصحح ایرانی. از ''دانشسرای عالی تهران'' در رشتۀ فلسفه دانشنامۀ لیسانس گرفت. با انتشار اولین مجموعۀ اشعار خود به نـام ''سوزوساز'' (۱۳۳۳ش) یـک سـال از تحصیل محروم شد. به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و در دبیرستانهای تهران تدریس کرد. از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۲، با مؤسسۀ ''لغتنامۀ دهخدا'' در نوشتن حرف «ن» و چندسالی نیز در بنیاد فرهنگ ایران با پرویز ناتل خانلری همکاری کرد. سرودههای او در ''آخرین شرارهها'' (۱۳۳۴ش) و ''زیر خاکستر'' (۱۳۴۵ش) آمده است. تصحیح ''تاریخ بیداری ایرانیان'' ناظمالاسلام کرمانی (۱۳۴۶ش)؛ تصحیح ''یادداشتهای صدرالدین عینی'' (۱۳۶۲ش)؛ تصحیح ''تفسیر سورآبادی ابوبکر عتیق نیشابوری'' (۱۳۶۹ش) از زمره آثار اوست. از دیگر آثارش: ''آن روزها'' (ترجمه) (۱۳۳۵ش)؛ ''افسانهها'' (داستان) (۱۳۴۰ش)؛ تصحیح ''بدایعالوقایع'' (۱۳۴۹ش)؛ ''خسرو و شیرین نظامی'' (تلخیص و شرح) (۱۳۵۲ش)؛ ''آشوب یادها'' (۱۳۵۶ش). | }}شاعر، نویسنده، مترجم و مصحح ایرانی. از ''[[دانشسرای عالی تهران]]'' در رشتۀ فلسفه دانشنامۀ لیسانس گرفت. با انتشار اولین مجموعۀ اشعار خود به نـام ''سوزوساز'' (۱۳۳۳ش) یـک سـال از تحصیل محروم شد. به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و در دبیرستانهای تهران تدریس کرد. از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۲، با مؤسسۀ ''لغتنامۀ دهخدا'' در نوشتن حرف «ن» و چندسالی نیز در [[بنیاد فرهنگ ایران]] با [[پرویز ناتل خانلری]] همکاری کرد. سرودههای او در ''آخرین شرارهها'' (۱۳۳۴ش) و ''زیر خاکستر'' (۱۳۴۵ش) آمده است. تصحیح ''[[تاریخ بیداری ایرانیان]]'' [[ناظم الاسلام کرمانی|ناظمالاسلام کرمانی]] (۱۳۴۶ش)؛ تصحیح ''یادداشتهای صدرالدین عینی'' (۱۳۶۲ش)؛ تصحیح ''تفسیر سورآبادی ابوبکر عتیق نیشابوری'' (۱۳۶۹ش) از زمره آثار اوست. از دیگر آثارش: ''آن روزها'' (ترجمه) (۱۳۳۵ش)؛ ''افسانهها'' (داستان) (۱۳۴۰ش)؛ تصحیح ''بدایعالوقایع'' (۱۳۴۹ش)؛ ''خسرو و شیرین نظامی'' (تلخیص و شرح) (۱۳۵۲ش)؛ ''آشوب یادها'' (۱۳۵۶ش). | ||
<br><!--25169200--> | <br><!--25169200--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۴
سعیدی سیرجانی، علیاکبر (کرمان ۱۳۱۰ـ تهران ۱۳۷۳ش)
علیاکبر سعیدی سیرجانی | |
---|---|
زادروز |
کرمان ۱۳۱۰ش |
درگذشت | تهران ۱۳۷۳ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دانشنامۀ لیسانس از دانشسرای عالی تهران در رشتۀ فلسفه |
شغل و تخصص اصلی | شاعر، نویسنده، مترجم و مصحح |
آثار | آخرین شرارهها (1334ش) و زیر خاکستر (1345ش) |
گروه مقاله | ادبیات فارسی، زبانشناسی و ترجمه |
شاعر، نویسنده، مترجم و مصحح ایرانی. از دانشسرای عالی تهران در رشتۀ فلسفه دانشنامۀ لیسانس گرفت. با انتشار اولین مجموعۀ اشعار خود به نـام سوزوساز (۱۳۳۳ش) یـک سـال از تحصیل محروم شد. به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و در دبیرستانهای تهران تدریس کرد. از ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۲، با مؤسسۀ لغتنامۀ دهخدا در نوشتن حرف «ن» و چندسالی نیز در بنیاد فرهنگ ایران با پرویز ناتل خانلری همکاری کرد. سرودههای او در آخرین شرارهها (۱۳۳۴ش) و زیر خاکستر (۱۳۴۵ش) آمده است. تصحیح تاریخ بیداری ایرانیان ناظمالاسلام کرمانی (۱۳۴۶ش)؛ تصحیح یادداشتهای صدرالدین عینی (۱۳۶۲ش)؛ تصحیح تفسیر سورآبادی ابوبکر عتیق نیشابوری (۱۳۶۹ش) از زمره آثار اوست. از دیگر آثارش: آن روزها (ترجمه) (۱۳۳۵ش)؛ افسانهها (داستان) (۱۳۴۰ش)؛ تصحیح بدایعالوقایع (۱۳۴۹ش)؛ خسرو و شیرین نظامی (تلخیص و شرح) (۱۳۵۲ش)؛ آشوب یادها (۱۳۵۶ش).