معتمدالدوله، فرهاد میرزا (۱۲۳۳ـ۱۳۰۵ق): تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مُعْتَمِدالدّوله، فرهاد میرزا (۱۲۳۳ـ۱۳۰۵ق)<br> | مُعْتَمِدالدّوله، فرهاد میرزا (۱۲۳۳ـ۱۳۰۵ق)<br> | ||
<p>شاهزادۀ ادیب و دانشمند ایرانی دورۀ | <p>شاهزادۀ ادیب و دانشمند ایرانی دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، پسر [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایبالسلطنه]] و برادر [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه]] و عموی [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]]. در ۱۷سالگی به حکومت لرستان منصوب شد و در ۱۲۵۴ و ۱۲۵۵ق در غیاب محمدشاه و هنگام سفر او به هرات و اصفهان، عملاً در مقام نایبالسلطنه در تهران استقرار یافت. در ۱۲۷۱ق، مغضوب گردید و به سفارت انگلستان پناهنده شد. در ۱۲۷۸ق به حکومت لرستان و خوزستان رسید و لقب «معتمدالدوله» گرفت. در سال بعد از هر دو حکومت عزل شد و به عضویت «دارالشورای دولتی» درآمد. در ۱۲۸۴ق، حاکم کردستان شد. در ۱۲۸۹ق و هنگام سفر شاه به اروپا، به تهران احضار و نایبالسلطنه شد. سه سال بعد به حکومت فارس رسید، اما در ۱۲۹۸ق از آن مقام عزل شد. وی در ۱۲۹۳ق به زیارت حج و عتبات عالیات رفت و خاطرات سفر خود را نگاشت. معتمدالدوله در ادبیات، تاریخ و علوم دینی تسلط داشت و زبان انگلیسی را میدانست و کتابخانۀ بزرگی برای خود فراهم کرد. ثروت فراوانی اندوخت و صحن کاظمین را تعمیر و مرمت کرد. در تهران درگذشت و در کاظمین دفن شد. کتابهای ''زنبیل''، ''قمقام''، ''جامجم''،'' کنزالحساب'' و'' سفرنامه'' از آثار اوست.</p> | ||
<br><!--38331500--> | <br><!--38331500--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۴
مُعْتَمِدالدّوله، فرهاد میرزا (۱۲۳۳ـ۱۳۰۵ق)
شاهزادۀ ادیب و دانشمند ایرانی دورۀ قاجار، پسر عباس میرزا نایبالسلطنه و برادر محمدشاه و عموی ناصرالدینشاه. در ۱۷سالگی به حکومت لرستان منصوب شد و در ۱۲۵۴ و ۱۲۵۵ق در غیاب محمدشاه و هنگام سفر او به هرات و اصفهان، عملاً در مقام نایبالسلطنه در تهران استقرار یافت. در ۱۲۷۱ق، مغضوب گردید و به سفارت انگلستان پناهنده شد. در ۱۲۷۸ق به حکومت لرستان و خوزستان رسید و لقب «معتمدالدوله» گرفت. در سال بعد از هر دو حکومت عزل شد و به عضویت «دارالشورای دولتی» درآمد. در ۱۲۸۴ق، حاکم کردستان شد. در ۱۲۸۹ق و هنگام سفر شاه به اروپا، به تهران احضار و نایبالسلطنه شد. سه سال بعد به حکومت فارس رسید، اما در ۱۲۹۸ق از آن مقام عزل شد. وی در ۱۲۹۳ق به زیارت حج و عتبات عالیات رفت و خاطرات سفر خود را نگاشت. معتمدالدوله در ادبیات، تاریخ و علوم دینی تسلط داشت و زبان انگلیسی را میدانست و کتابخانۀ بزرگی برای خود فراهم کرد. ثروت فراوانی اندوخت و صحن کاظمین را تعمیر و مرمت کرد. در تهران درگذشت و در کاظمین دفن شد. کتابهای زنبیل، قمقام، جامجم، کنزالحساب و سفرنامه از آثار اوست.