گنگ دژ: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
گَنگدژ <br> | گَنگدژ <br> | ||
<p>(یا: کَنگدژ) در ''شاهنامۀ'' | <p>(یا: کَنگدژ) در ''[[شاهنامه|شاهنامۀ]]'' [[فردوسی|فردوسی]]، دژ یا شهری که [[سیاوش|سیاوش]] در کوهستانی خوش آب و هوا در تورانزمین ساخت و در آنجا اقامت گزید. در ''[[بندهش|بُندِهَش]]'' دربارۀ گنگدژ آمده که «[[کیخسرو|کِیخُسرو]] آن را بر زمین نشاند. او را هفت دیوار است: زرّین، سیمین، پولادین، برنجین، آهنین، آبگینهای و کاسگین (لاجوردی). او را ۷۰۰ فرسنگ در میان است و پانزده دروازه به اوست، که از دروازه تا دروازه به گردونۀ اسبی و روز بهاری به پانزده روز شاید شدن».</p> | ||
<br><!--36143600--> | <br><!--36143600--> | ||
[[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]] | [[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]] | ||
[[رده:باورها، خرافات و سایر عناصر فولکلور]] | [[رده:باورها، خرافات و سایر عناصر فولکلور]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۷
گَنگدژ
(یا: کَنگدژ) در شاهنامۀ فردوسی، دژ یا شهری که سیاوش در کوهستانی خوش آب و هوا در تورانزمین ساخت و در آنجا اقامت گزید. در بُندِهَش دربارۀ گنگدژ آمده که «کِیخُسرو آن را بر زمین نشاند. او را هفت دیوار است: زرّین، سیمین، پولادین، برنجین، آهنین، آبگینهای و کاسگین (لاجوردی). او را ۷۰۰ فرسنگ در میان است و پانزده دروازه به اوست، که از دروازه تا دروازه به گردونۀ اسبی و روز بهاری به پانزده روز شاید شدن».