مازولینو (ح ۱۳۸۳ـ ح ۱۴۴۷م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
مازولینو | {{جعبه زندگینامه|عنوان=مازولینو|نام=Masolino|نام دیگر=|نام اصلی=تومّازو دی کریستوفورو فینی|نام مستعار=مازولینو دا پانیکاله|لقب=|زادروز=ح ۱۳۸۳م|تاریخ مرگ=ح ۱۴۴۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوارنگاره‌های نمازخانه برانکاتچی، حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برمن)، دیوارنگاره‌هایی در کاستیلیونه دولونا (ح ۱۴۳۵م)، یک نقاشی محرابی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:38046700-3.jpg|بندانگشتی|تابلوی بشارت اثر مازولینو]] | |||
[[ | مازولینو (ح۱۳۸۳ـ ح۱۴۴۷م)(Masolino) | ||
( | |||
(نام اصلی: تومّازو دی کریستوفورو فینی<ref>Tommaso di Cristoforo Fini | |||
</ref>؛ نیز مشهور به مازولینو دا پانیکاله<ref>Masolino da Panicale | </ref>؛ نیز مشهور به مازولینو دا پانیکاله<ref>Masolino da Panicale | ||
</ref>) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی<ref>Brancacci Chapel </ref> در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه<ref>Santa Maria del Carmine</ref> در [[فلورانس]]<ref> Florence</ref> (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با [[مازاتچو، تومازو (۱۴۰۱ـ ح ۱۴۲۸م)|مازاتچو]]<ref> Masaccio </ref> همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ هنرمند جوان، به‌شیوۀ تزیینی مطلوب خود بازگشت و دستاورد دورۀ [[رنسانس]]<ref>Renaissance</ref> را وانهاد. مازولینو در جوانی طلاساز بود، و گمان می‌رود که پیش از روآوردن به نقاشی، در ساخت درهای تعمیدگاه فلورانس (۱۴۰۳ـ۱۴۰۷م) زیر نظر [[گیبرتی، لورنتسو (۱۳۷۸ـ۱۴۵۵م)|لورنتسو گیبرتی]]<ref> Lorenzo Ghiberti </ref> همکاری کرده باشد. از دیگر آثار اوست: تصویری از حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ [[برمن، بندر|برِمِن]]<ref>Bremen </ref>)، دیوارنگاره<ref>fresco</ref>هایی در کاستیلیونه دولونا<ref> Castiglione d’Olona</ref> (ح ۱۴۳۵م) و یک نقاشی محرابی<ref> altarpiece</ref>، که قسمت‌های مختلف آن در نگارخانه‌هایی در [[ناپل]]، [[فیلادلفیا]]، و [[لندن (انگلستان)|لندن]] نگهداری می‌شوند. | |||
</ref>) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی<ref>Brancacci Chapel </ref> در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه<ref>Santa Maria del Carmine</ref> در فلورانس<ref> Florence</ref> (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با مازاتچو<ref> Masaccio </ref> همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۹
| مازولینو Masolino | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۳۸۳م |
| درگذشت | ح ۱۴۴۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | دیوارنگاره‌های نمازخانه برانکاتچی، حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برمن)، دیوارنگاره‌هایی در کاستیلیونه دولونا (ح ۱۴۳۵م)، یک نقاشی محرابی |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
مازولینو (ح۱۳۸۳ـ ح۱۴۴۷م)(Masolino)
(نام اصلی: تومّازو دی کریستوفورو فینی[۱]؛ نیز مشهور به مازولینو دا پانیکاله[۲]) نقاش ایتالیایی. در ساخت مجموعه دیوارنگاره‌های نمازخانۀ برانکاتچی[۳] در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه[۴] در فلورانس[۵] (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) با مازاتچو[۶] همکاری کرد. اگرچه همچون مازاتچو به اسلوب نویافتۀ ژرفانمایی تمایل داشت، پس از مرگ هنرمند جوان، به‌شیوۀ تزیینی مطلوب خود بازگشت و دستاورد دورۀ رنسانس[۷] را وانهاد. مازولینو در جوانی طلاساز بود، و گمان می‌رود که پیش از روآوردن به نقاشی، در ساخت درهای تعمیدگاه فلورانس (۱۴۰۳ـ۱۴۰۷م) زیر نظر لورنتسو گیبرتی[۸] همکاری کرده باشد. از دیگر آثار اوست: تصویری از حضرت مریم (۱۴۲۳م؛ برِمِن[۹])، دیوارنگاره[۱۰]هایی در کاستیلیونه دولونا[۱۱] (ح ۱۴۳۵م) و یک نقاشی محرابی[۱۲]، که قسمت‌های مختلف آن در نگارخانه‌هایی در ناپل، فیلادلفیا، و لندن نگهداری می‌شوند.