نووسیبیرسکیه اوستراوا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
</ref>) مجمع‌الجزایر<ref>archipelago | </ref>) مجمع‌الجزایر<ref>archipelago | ||
</ref>ی در اقیانوس شمالگان<ref>Arctic Ocean </ref>، نزدیک ساحل شمال شرقی | </ref>ی در [[اقیانوس شمالگان]]<ref>Arctic Ocean </ref>، نزدیک ساحل شمال شرقی [[سیبری]]<ref>Siberia</ref>، در فدراسیون [[روسیه]]<ref>Russian Federation</ref>. از لحاظ اداری، بخشی از جمهوری [[ساخا]]<ref> Sukha Republic</ref> است. این جزایر به سه دسته تقسیم می‌شوند: جزایر سیبری جدید (۲۹هزار کیلومتر مربع)، جزایر لیاخف<ref> Lyakhov </ref> در جنوب (۶,۱۰۰ کیلومتر مربع)، و جزایر شمالی دِلانگ<ref>De Long Islands</ref> (۲۲۸ کیلومتر مربع). این جزایر پوشش گیاهی [[توندرا]]<ref> rundra </ref> دارند و زیستگاه گوزن و روباه‌های قطبی‌اند. یک کاشف [[قزاق (مردم شناسی)|قزاق]]، جنوبی‌ترین جزیره را (لیاخف بزرگ<ref>Great Lyakhov </ref>، به فاصلۀ ۵۵کیلومتری سرزمین اصلی در تنگۀ دمیتریه لاپتیوا<ref>Dmitriya Lapteva Strait </ref>) در ۱۷۱۲ کشف کرد. لیاخفِ طبیعی‌دان، که این جزایر را به نام او نامیده‌اند، در ۱۷۷۰ برای یافتن سنگواره‌های عاج ماموت‌ها به آن‌جا رفت. جورج واشینگتن دِلانگ<ref>George Washington De long</ref>، کاشف امریکایی، در آخرین سفر مرگبارش، پنج جزیرۀ شمالی را کشف کرد (۱۸۸۱)، که نام او را بر آن‌ها نهادند. جزایر سیبری جدید جمعیت بومی ندارند، اما روس‌ها از ۱۹۲۷ در آن ایستگاه‌های هواشناسی و شکار احداث کرده‌اند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۳
نووُسیبیرْسْکیِه اوسْتراوا (Novosibirskiye Ostrova)
(یا: جزایر سیبری جدید[۱]) مجمع‌الجزایر[۲]ی در اقیانوس شمالگان[۳]، نزدیک ساحل شمال شرقی سیبری[۴]، در فدراسیون روسیه[۵]. از لحاظ اداری، بخشی از جمهوری ساخا[۶] است. این جزایر به سه دسته تقسیم می‌شوند: جزایر سیبری جدید (۲۹هزار کیلومتر مربع)، جزایر لیاخف[۷] در جنوب (۶,۱۰۰ کیلومتر مربع)، و جزایر شمالی دِلانگ[۸] (۲۲۸ کیلومتر مربع). این جزایر پوشش گیاهی توندرا[۹] دارند و زیستگاه گوزن و روباه‌های قطبی‌اند. یک کاشف قزاق، جنوبی‌ترین جزیره را (لیاخف بزرگ[۱۰]، به فاصلۀ ۵۵کیلومتری سرزمین اصلی در تنگۀ دمیتریه لاپتیوا[۱۱]) در ۱۷۱۲ کشف کرد. لیاخفِ طبیعی‌دان، که این جزایر را به نام او نامیده‌اند، در ۱۷۷۰ برای یافتن سنگواره‌های عاج ماموت‌ها به آن‌جا رفت. جورج واشینگتن دِلانگ[۱۲]، کاشف امریکایی، در آخرین سفر مرگبارش، پنج جزیرۀ شمالی را کشف کرد (۱۸۸۱)، که نام او را بر آن‌ها نهادند. جزایر سیبری جدید جمعیت بومی ندارند، اما روس‌ها از ۱۹۲۷ در آن ایستگاه‌های هواشناسی و شکار احداث کرده‌اند.