هارنن کورت، نیکلاوس (۱۹۲۹): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=نیکلاوس هارنُن‌کورت|نام=Nikolaus Harnoncourt|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۲۹م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=اتریشی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=وین|شغل و تخصص اصلی=رهبر ارکستر، نوازنده ویولنسل، موسیقی‌شناس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۹ نوازندۀ ارکستر سمفونی وین|جوایز و افتخارات=|آثار=۱۹۸۹ اپرای کوزی فان توتّه را برای اپرای هلند|خویشاوندان سرشناس=آلیس هارنُن‌کورت (همسر)|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=در ۱۹۵۳ کُنسِنتوس موزیکوس وین، یک گروه هم‌نوازی برای اجرای موسیقی قدیم با سازهای آن دوران (سازهای دوره‌ای) را بنیاد گذاشت|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
[[ | هارنُن‌کورت، نیکلاوس (۱۹۲۹)(Harnoncourt, Nikolaus) | ||
[[پرونده:Harnoncourt, Nikolaus.jpg|بندانگشتی|نیکلاوس هارنن کورت]] | |||
رهبر ارکستر، | [[پرونده:Harnoncourt, Nikolaus1.jpg|بندانگشتی|نیکلاوس هارنن کورت]] | ||
رهبر ارکستر، [[ویولنسل|ویولنسل]]<nowiki/>نواز، و موسیقی‌شناس اتریشی. از چهره‌های مهم و اصلی جنبش اصالت‌گرایی در اجرا، که در ۱۹۵۳ کُنسِنتوس موزیکوس وین<ref>Vienna Consentus Musicus</ref>، یک گروه هم‌نوازی برای اجرای موسیقی قدیم با سازهای آن دوران (سازهای دوره‌ای) را بنیاد گذاشت. برجسته‌ترین کار رهبری او، ضبط اپراهای [[مونته وردی ، کلاودیو جووانی (۱۵۶۷ـ۱۶۴۳)|مونته‌وردی]]<ref>Monteverdi </ref> و کُرال‌ها و آثار ارکستری [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|باخ]] است. از ۱۹۶۹ رهبری کُنسِنتوس موزیکوس برعهدۀ همسرش، آلیس هارنُن‌کورت<ref>Alice Harnoncourt </ref> [[ویولن|ویولن]]<nowiki/>نواز (۱۹۳۰ـ )، بوده است. هارنن‌کورت در [[وین]] تحصیل کرد و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۹ نوازندۀ ارکستر سمفونی وین بود. کُنسِنتوس موزیکوس در ۱۹۶۲ کنسرتوهای [[براندنبورگ، شهر|براندنبورگ]]<ref>Brandenburg </ref> باخ را ضبط کرد، در ۱۹۶۶ ''مسیح''<ref>''Messiah''</ref> اثر [[هندل، گیورگ فریدریش (۱۶۸۵ـ۱۷۵۹)|هَندل]]<ref>Handel </ref> را در [[لندن (انگلستان)|لندن]] به‌اجرا درآورد، و''کاستور و پولوکس''<ref>''Castor et Pollux''</ref> اثر [[رامو، ژان فیلیپ (۱۶۸۳ـ۱۷۶۴)|ژان ـ فیلیپ رامو]]<ref>Jean-Philippe Rameau </ref> و اپراهای مونته‌وردی را ضبط کرد. ویراست‌های هارنن‌کورت از آثار مونته‌وردی، انتخاب‌هایی ارزشمند در برابر اجراهای آزاد و سرراست [[لپارد، ریموند جان (۱۹۲۷)|ریموند لپارد]]<ref>Raymond Leppard </ref> از این آثارند، و اجراهای او از سوییت‌های تک‌نوازی ویولنسل باخ در تضاد با رهیافت ذهنی پابلو کاسالس<ref>Pablo Casals </ref> و [[راستروپوویچ ، مستیسلاف (۱۹۲۷)|مستیسلاف راستروپوویچ]]<ref>Mstislav Rostropovich </ref> قرار دارند. در ۱۹۸۹ اپرای ''کوزی فان توتّه''<ref>''Cosi fan tutte''</ref> را برای اپرای هلند، و در ۱۹۹۴ سری سمفونی‌های [[بتهوون، لودویگ وان (۱۷۷۰ـ۱۸۲۷)|بتهوون]] را همراه با فیلارمونیای لندن (نخستین کار او با یک ارکستر سمفونی انگلیسی) رهبری کرد. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۳
| نیکلاوس هارنُن‌کورت Nikolaus Harnoncourt | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۹م |
| ملیت | اتریشی |
| تحصیلات و محل تحصیل | وین |
| شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر، نوازنده ویولنسل، موسیقی‌شناس |
| آثار | ۱۹۸۹ اپرای کوزی فان توتّه را برای اپرای هلند |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | آلیس هارنُن‌کورت (همسر) |
هارنُن‌کورت، نیکلاوس (۱۹۲۹)(Harnoncourt, Nikolaus)
رهبر ارکستر، ویولن‌سل‌نواز، و موسیقی‌شناس اتریشی. از چهره‌های مهم و اصلی جنبش اصالت‌گرایی در اجرا، که در ۱۹۵۳ کُنسِنتوس موزیکوس وین[۱]، یک گروه هم‌نوازی برای اجرای موسیقی قدیم با سازهای آن دوران (سازهای دوره‌ای) را بنیاد گذاشت. برجسته‌ترین کار رهبری او، ضبط اپراهای مونته‌وردی[۲] و کُرال‌ها و آثار ارکستری باخ است. از ۱۹۶۹ رهبری کُنسِنتوس موزیکوس برعهدۀ همسرش، آلیس هارنُن‌کورت[۳] ویولن‌نواز (۱۹۳۰ـ )، بوده است. هارنن‌کورت در وین تحصیل کرد و از ۱۹۵۲ تا ۱۹۶۹ نوازندۀ ارکستر سمفونی وین بود. کُنسِنتوس موزیکوس در ۱۹۶۲ کنسرتوهای براندنبورگ[۴] باخ را ضبط کرد، در ۱۹۶۶ مسیح[۵] اثر هَندل[۶] را در لندن به‌اجرا درآورد، وکاستور و پولوکس[۷] اثر ژان ـ فیلیپ رامو[۸] و اپراهای مونته‌وردی را ضبط کرد. ویراست‌های هارنن‌کورت از آثار مونته‌وردی، انتخاب‌هایی ارزشمند در برابر اجراهای آزاد و سرراست ریموند لپارد[۹] از این آثارند، و اجراهای او از سوییت‌های تک‌نوازی ویولنسل باخ در تضاد با رهیافت ذهنی پابلو کاسالس[۱۰] و مستیسلاف راستروپوویچ[۱۱] قرار دارند. در ۱۹۸۹ اپرای کوزی فان توتّه[۱۲] را برای اپرای هلند، و در ۱۹۹۴ سری سمفونی‌های بتهوون را همراه با فیلارمونیای لندن (نخستین کار او با یک ارکستر سمفونی انگلیسی) رهبری کرد.