پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =فرانچسکو پریماتیتچو
|نام =Francesco Primaticcio
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|لقب=
|زادروز=بولونیاح ۱۵۰۴م
|تاریخ مرگ=۱۵۷۰م
|دوره زندگی=
|ملیت=ایتالیایی
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =مجسمه‌ساز، معمار
|شغل و تخصص های دیگر=نقاش، تزیینگر
|سبک =
|مکتب =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =معماری
|دوره =
|فعالیت‌های مهم =
|رشته =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
}}
[[پرونده:فرانچسکو.jpg|بندانگشتی|آپولو، پان و پوتویی که بوق می‌زند، از مجموعه‌ای از هشت ترکیب پس از طرح‌های فرانچسکو پریماتیکچیو برای سقف گالری اولیس ]]
پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco)


پریماتیتْچو، فرانْچِسْکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco)
نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ [[مانریسم]] (شیوه‌گری)<ref>Mannerism</ref>. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین [[فونتن بلو|کاخ فونتن‌بلو]]<ref>Fontainebleau </ref> به [[فرانسه]] فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو<ref>Rosso Fiorentino </ref> کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری<ref>stucco </ref> پدید آورد. پریماتیتچو در [[بولونیا، شهر|بولونیا]] به‌دنیا آمد، و نخست نزد [[جولیو رومانو]]<ref>Giulio Romano </ref> در پالاتسو دل تِه<ref>Palazzo del Tè</ref>، در [[مانتوا، شهر|مانتوا]]<ref> Mantua </ref> کار کرد. هنگامی که [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]<ref>Francis I </ref>، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد [[هانری دوم (۱۵۱۹ـ۱۵۵۹)|هانری دوم]]، [[آباته، نیکولو دل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱)|نیکولو دل آباته]]<ref>Niccolò dell' Abbate </ref> دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی<ref>Catherine de Medici</ref> درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد.
 
نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ [[مانریسم]] (شیوه‌گری)<ref>Mannerism</ref>. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین کاخ فونتن‌بلو<ref>Fontainebleau </ref> به فرانسه فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو<ref>Rosso Fiorentino </ref> کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری<ref>stucco </ref> پدید آورد. پریماتیتچو در بولونیا به‌دنیا آمد، و نخست نزد جولیو رومانو<ref>Giulio Romano </ref> در پالاتسو دل تِه<ref>Palazzo del Tè</ref>، در مانتوا<ref> Mantua </ref> کار کرد. هنگامی که فرانسوای اول<ref>Francis I </ref>، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد هانری دوم، نیکولو دل آباته<ref>Niccolò dell' Abbate </ref> دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی<ref>Catherine de Medici</ref> درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد.
 
&nbsp;


&nbsp;
&nbsp;
----


<br/> <!--13124700-->
<br/> <!--13124700-->


[[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]
[[Category:معماری]] [[Category:جهان پیش از قرن 20 - اشخاص]] [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۲

فرانچسکو پریماتیتچو
Francesco Primaticcio
زادروز بولونیاح ۱۵۰۴م
درگذشت ۱۵۷۰م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی مجسمه‌ساز، معمار
شغل و تخصص های دیگر نقاش، تزیینگر
آثار در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو
گروه مقاله معماری
آپولو، پان و پوتویی که بوق می‌زند، از مجموعه‌ای از هشت ترکیب پس از طرح‌های فرانچسکو پریماتیکچیو برای سقف گالری اولیس

پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco)

نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ مانریسم (شیوه‌گری)[۱]. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین کاخ فونتن‌بلو[۲] به فرانسه فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو[۳] کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری[۴] پدید آورد. پریماتیتچو در بولونیا به‌دنیا آمد، و نخست نزد جولیو رومانو[۵] در پالاتسو دل تِه[۶]، در مانتوا[۷] کار کرد. هنگامی که فرانسوای اول[۸]، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد هانری دوم، نیکولو دل آباته[۹] دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی[۱۰] درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد.

 



  1. Mannerism
  2. Fontainebleau
  3. Rosso Fiorentino
  4. stucco
  5. Giulio Romano
  6. Palazzo del Tè
  7. Mantua
  8. Francis I
  9. Niccolò dell' Abbate
  10. Catherine de Medici