میرزا حسنعلی مروارید: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
میرزا حسنعلی مروارید (مشهد 1329-1425ق) | میرزا حسنعلی مروارید (مشهد 1329-1425ق) | ||
فقیه و عالم تشیع معاصر. از شاگردان [[غروی اصفهانی، میرزا مهدی|میرزا مهدی غروی اصفهانی]]، مؤسس [[تفکیک، مکتب|مکتب تفکیک]]، و از متفکران آن مکتب بود. پدرش، شیخ محمدرضا مروارید، از علمای مشهد بود. | فقیه و عالم [[تشیع]] معاصر. از شاگردان [[غروی اصفهانی، میرزا مهدی|میرزا مهدی غروی اصفهانی]]، مؤسس [[تفکیک، مکتب|مکتب تفکیک]]، و از متفکران آن مکتب بود. پدرش، شیخ محمدرضا مروارید، از علمای مشهد بود. او در اوایل 9 سالگی پدر را از دست داد و طبق وصیت‌اش، تحت نظارت و تربیت دوست معتمدش [[نخودکی، شیخ حسنعلی (۱۲۴۱ـ۱۳۲۰ش)|حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی]] قرار گرفت. در 13 سالگی وارد حوزۀ علمیه شد و از محضر اساتیدی همچون شیخ هاشم قزوینی و [[اصفهانی، میرزا مهدی (اصفهان ۱۳۰۳ـ مشهد ۱۳۶۵ق)|میرزا مهدی اصفهانی]] بهره برد. | ||
کتاب "''تنبیهات حول المبدأ و المعاد''" خلاصه‌ای از درس‌های اوست. مدرسۀ علمیۀ بعثت را در 1350ش و مدرسۀ علمیۀ سعادت را در 1355ش تأسیس و وقف کرد. او در مشهد مقدس، حدود چهل سال در حوزۀ علمیه خارج فقه و معارف دینی تدریس می‌کرد. | |||
در 96 سالگی بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت و در رواق دارالسرور حرم [[امام رضا]] (ع) به خاک سپرده شد. | |||
[[رده:دین اسلام]] | |||
[[رده:روحانیون و علمای برجسته]] | |||
[[رده:فقه و اصول و احکام]] | |||
در 96 سالگی بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت و در رواق دارالسرور حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد. | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۱
| میرزا حسنعلی مروارید | |
|---|---|
| زادروز |
مشهد 1329ق |
| درگذشت | 1425ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه |
| شغل و تخصص های دیگر | تدریس خارج فقه و معارف دینی |
| آثار | تنبیهات حول المبدأ و المعاد |
| گروه مقاله | دین اسلام |
| خویشاوندان سرشناس | شیخ محمدرضا مروارید (پدر) |
میرزا حسنعلی مروارید (مشهد 1329-1425ق)
فقیه و عالم تشیع معاصر. از شاگردان میرزا مهدی غروی اصفهانی، مؤسس مکتب تفکیک، و از متفکران آن مکتب بود. پدرش، شیخ محمدرضا مروارید، از علمای مشهد بود. او در اوایل 9 سالگی پدر را از دست داد و طبق وصیت‌اش، تحت نظارت و تربیت دوست معتمدش حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی قرار گرفت. در 13 سالگی وارد حوزۀ علمیه شد و از محضر اساتیدی همچون شیخ هاشم قزوینی و میرزا مهدی اصفهانی بهره برد.
کتاب "تنبیهات حول المبدأ و المعاد" خلاصه‌ای از درس‌های اوست. مدرسۀ علمیۀ بعثت را در 1350ش و مدرسۀ علمیۀ سعادت را در 1355ش تأسیس و وقف کرد. او در مشهد مقدس، حدود چهل سال در حوزۀ علمیه خارج فقه و معارف دینی تدریس می‌کرد.
در 96 سالگی بر اثر سکتۀ قلبی درگذشت و در رواق دارالسرور حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.