شامپانی، فیلیپ دو: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=فیلیپ دو شامپانی|نام=Philippe de Champaigne|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1602م|تاریخ مرگ=1674م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=پردۀ ادای نذر (1662؛ لوور، پاریس)؛ تزیین کاخ لوکزامبورگ همراه با نیکلا پوسن|خویشاوندان سرشناس=ژان باتیسیت دو شامپانی (برادرزاده)|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=فیلیپ دو شامپانی|نام=Philippe de Champaigne|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=1602م|تاریخ مرگ=1674م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=پردۀ ادای نذر (1662؛ لوور، پاریس)؛ تزیین کاخ لوکزامبورگ همراه با نیکلا پوسن|خویشاوندان سرشناس=ژان باتیسیت دو شامپانی (برادرزاده)|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:2042156207.jpg|بندانگشتی|فیلیپ دو شامپانی]] | [[پرونده:2042156207-3.jpg|بندانگشتی|ادای نذر اثر فیلیپ دو شامپانی]] | ||
شامپانی، فیلیپ دو ( | شامپانی، فیلیپ دو (1602ـ1674م) Champaigne, Philippe de | ||
نقاش فرانسوی. تک‌چهره‌ساز سرآمد دربار [[لویی سیزدهم|لوئی سیزدهم]]<ref>Louis XIII</ref> و از تبار فلاندری<ref>Flemish</ref> بود. در | نقاش فرانسوی. تک‌چهره‌ساز سرآمد دربار [[لویی سیزدهم|لوئی سیزدهم]]<ref>Louis XIII</ref> و از تبار فلاندری<ref>Flemish</ref> بود. در 1621م به [[پاریس، شهر|پاریس]] رفت و از حمایت [[ریشلیو، آرمان ژان دو پلسی دو (۱۵۸۵ـ۱۶۴۲)|کاردینال ریشلیو]]<ref>Cardinal Richelieu</ref> بهره‌مند شد. شیوۀ هنری‌اش فاخر، متین، و حساب‌شده بود. پردۀ ادای نذر<ref>Ex Voto</ref> (1662م؛ [[لوور]]<ref>Louvre</ref>، پاریس)، مشهورترین اثر اوست. شامپانی نخست در [[بروکسل]]<ref>Brussels</ref> منظره‌پردازی آموخت، و در 1621م به پاریس رفت و با [[پوسن، نیکلا (۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)|نیکلا پوسن]]<ref>Nicolas Poussin</ref> جوان در تزیین [[لوکزامبورگ، کاخ|کاخ لوکزامبورگ]]<ref>Luxemburg</ref> همکاری کرد. دو تک‌چهره‌سازی‌اش از ریشلیو، بعدها شهرت یافتند. یکی از آن‌ها، پرتره‌ای سه‌گانه است ([[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی، لندن]]<ref>National Gallery, London</ref>) که شامپانی آن را به این منظور کشید که مدل برنینی<ref>Bernini</ref> مجسمه‌ساز، در ساختن نیم‌تنه<ref>Bust</ref>ای از کاردینال قرار گیرد. پیش از او نیز [[وان دایک، آنتونی (۱۵۹۹ـ۱۶۴۱)|وان دایک]]<ref>Van Dyck</ref> چنین تابلویی را به همین منظور از [[چارلز اول]]<ref>Charles I</ref>، پادشاه انگلستان، نقاشی کرده بود. دیگری تصویر تمام‌قد [[ریشلیو، آرمان ژان دو پلسی دو (۱۵۸۵ـ۱۶۴۲)|ریشلیو]] است، که چنان رسمی و باوقار نقاشی شده، که الگویی برای تک‌چهره‌سازی تشریفاتی [[فرانسه]] قرار گرفته است. ریشلیو، برای نقاشی گنبد سوربون<ref>Sorbonne</ref>، او را به خدمت گرفت. در 1648م عضو آکادمی<ref>Académie</ref> شد. با تأثیر از فرقۀ یانسن<ref>Jansenism</ref>، جنبشی که در پورت ـ رویال<ref>Port-Royal</ref> مرکزیت داشت، سبک زاهدمنشانه‌ای در آثارش شکل گرفت. دخترش کاترین<ref>Catherine</ref> نیز تارک دنیا شده بود. تابلوی ادای نذر، تصویری است از مداوای دختر افلیجش با شفاعت راهبۀ اعظم<ref>Mother Superior</ref>. پس از 1659م هنرش را وقف اجرای آثار دینی کرد، و تزیین چندین کلیسای پاریس را برعهده گرفت. ژان باتیسیت دو شامپانی<ref>Jean Baptiste de Champaigne</ref> (1631ـ1681م)، برادرزادۀ فیلیپ نیز نقاش بود، و با او همکاری می‌کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۴۳
| فیلیپ دو شامپانی Philippe de Champaigne | |
|---|---|
| زادروز |
1602م |
| درگذشت | 1674م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | پردۀ ادای نذر (1662؛ لوور، پاریس)؛ تزیین کاخ لوکزامبورگ همراه با نیکلا پوسن |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
| خویشاوندان سرشناس | ژان باتیسیت دو شامپانی (برادرزاده) |
شامپانی، فیلیپ دو (1602ـ1674م) Champaigne, Philippe de
نقاش فرانسوی. تک‌چهره‌ساز سرآمد دربار لوئی سیزدهم[۱] و از تبار فلاندری[۲] بود. در 1621م به پاریس رفت و از حمایت کاردینال ریشلیو[۳] بهره‌مند شد. شیوۀ هنری‌اش فاخر، متین، و حساب‌شده بود. پردۀ ادای نذر[۴] (1662م؛ لوور[۵]، پاریس)، مشهورترین اثر اوست. شامپانی نخست در بروکسل[۶] منظره‌پردازی آموخت، و در 1621م به پاریس رفت و با نیکلا پوسن[۷] جوان در تزیین کاخ لوکزامبورگ[۸] همکاری کرد. دو تک‌چهره‌سازی‌اش از ریشلیو، بعدها شهرت یافتند. یکی از آن‌ها، پرتره‌ای سه‌گانه است (نگارخانۀ ملی، لندن[۹]) که شامپانی آن را به این منظور کشید که مدل برنینی[۱۰] مجسمه‌ساز، در ساختن نیم‌تنه[۱۱]ای از کاردینال قرار گیرد. پیش از او نیز وان دایک[۱۲] چنین تابلویی را به همین منظور از چارلز اول[۱۳]، پادشاه انگلستان، نقاشی کرده بود. دیگری تصویر تمام‌قد ریشلیو است، که چنان رسمی و باوقار نقاشی شده، که الگویی برای تک‌چهره‌سازی تشریفاتی فرانسه قرار گرفته است. ریشلیو، برای نقاشی گنبد سوربون[۱۴]، او را به خدمت گرفت. در 1648م عضو آکادمی[۱۵] شد. با تأثیر از فرقۀ یانسن[۱۶]، جنبشی که در پورت ـ رویال[۱۷] مرکزیت داشت، سبک زاهدمنشانه‌ای در آثارش شکل گرفت. دخترش کاترین[۱۸] نیز تارک دنیا شده بود. تابلوی ادای نذر، تصویری است از مداوای دختر افلیجش با شفاعت راهبۀ اعظم[۱۹]. پس از 1659م هنرش را وقف اجرای آثار دینی کرد، و تزیین چندین کلیسای پاریس را برعهده گرفت. ژان باتیسیت دو شامپانی[۲۰] (1631ـ1681م)، برادرزادۀ فیلیپ نیز نقاش بود، و با او همکاری می‌کرد.