آقا ابراهیم امینالسلطان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =آقا ابراهیم امینالسلطان | |||
|نام = | |||
|نام دیگر=محمدابراهیمخان امینالسلطان | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب=امینالسلطان | |||
|زادروز= | |||
|تاریخ مرگ=1300ق | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =وزیر دربار قاجار | |||
|شغل و تخصص های دیگر= صاحب جمعی دربار | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات = | |||
|آثار = | |||
|خویشاوندان سرشناس = زال ارمنی (پدر)- میرزا علی اصغر خان امینالسلطان و میرزا اسماعیل خان امین الملک (پسر) | |||
|گروه مقاله =تاریخ ایران | |||
|دوره =قاجار | |||
|فعالیت های مهم =عضو دارالشورای کبری | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}} | |||
آقا ابراهیم در تمام سفرها در رکاب | آقا ابراهیم امینالسلطان ( - 1300ق) Agha Ibrahim Amin al-Sultan | ||
(نیز با نام: محمدابراهیمخان امینالسلطان) وزیر دربار [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] (تا 1300ق) و عضو دارالشورای کبری. پدرش زال ارمنی (فرزند زکی خان گرجی)، از اهالی سلماس، به علت حسن خدمت مورد توجه [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدینشاه]] قرار گرفته بود. او از جمله غلامان امیر سلیمان خان اعتضادالدوله بود که در دستگاه او وارد و بعد به دست اعتضادالدوله مسلمان شد و به عقد زنی مسلمان درآمد که محمدابراهیم نیز حاصل همان ازدواج بود. محمدابراهیم در دوران کودکی، مدتی شاگرد کفشدوز بود. او بعدها به دربار راه پیدا کرد و در 1286ق ملقب به امینالسلطان شد. | |||
در 1288ق به سمت صاحب جمعی دربار منصوب شد و در دستگاه ناصرالدینشاه به تدريج مسئولیت ادارات و وزارتخانههایی همچون صندوقخانه، شترخانه، انبار غله مرکزی، [[ضرابخانه]]، ساختمانها، باغات، قنوات، و وزارت گمرک و خزانه و هر اداره و وزارتخانهای كه سود و درآمد خوبی داشت، در اختیارش قرار گرفت. او مردی بیسواد، اما بسیار زرنگ، باهوش و طماع بود. هفت پسر داشت که لایقترین آنها [[امین السلطان، علی اصغرخان (تهران ۱۲۸۰ـ ۱۳۲۵ق)|میرزا علی اصغر خان امینالسلطان]] بود. او پس از مرگ پدرش، از طرف ناصرالدينشاه عهدهدار تمام مشاغل و سمتهای آقا ابراهیم شد. [[امین الملک، اسماعیل خان (تهران ۱۲۸۴ـ ۱۳۱۶ق)|میرزا اسماعیل خان امین الملک]]، یکی دیگر از پسرهایش بود. | |||
آقا ابراهیم در تمام سفرها در رکاب ناصرالدینشاه قاجار و از همراهانش بود. او در ماه رمضان 1300ق طی سفر ناصرالدینشاه به [[مشهد، شهر|مشهد]]، در قریه داورزن درگذشت و در حرم [[امام رضا]] (ع) در دارالسعاده به خاک سپرده شد. | |||
<br /> | <br /> | ||
---- | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دوره قاجار]] | [[رده:دوره قاجار]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۲
آقا ابراهیم امینالسلطان | |
---|---|
درگذشت | 1300ق |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | محمدابراهیمخان امینالسلطان |
شغل و تخصص اصلی | وزیر دربار قاجار |
شغل و تخصص های دیگر | صاحب جمعی دربار |
لقب | امینالسلطان |
دوره | قاجار |
گروه مقاله | تاریخ ایران |
خویشاوندان سرشناس | زال ارمنی (پدر)- میرزا علی اصغر خان امینالسلطان و میرزا اسماعیل خان امین الملک (پسر) |
آقا ابراهیم امینالسلطان ( - 1300ق) Agha Ibrahim Amin al-Sultan
(نیز با نام: محمدابراهیمخان امینالسلطان) وزیر دربار قاجار (تا 1300ق) و عضو دارالشورای کبری. پدرش زال ارمنی (فرزند زکی خان گرجی)، از اهالی سلماس، به علت حسن خدمت مورد توجه ناصرالدینشاه قرار گرفته بود. او از جمله غلامان امیر سلیمان خان اعتضادالدوله بود که در دستگاه او وارد و بعد به دست اعتضادالدوله مسلمان شد و به عقد زنی مسلمان درآمد که محمدابراهیم نیز حاصل همان ازدواج بود. محمدابراهیم در دوران کودکی، مدتی شاگرد کفشدوز بود. او بعدها به دربار راه پیدا کرد و در 1286ق ملقب به امینالسلطان شد.
در 1288ق به سمت صاحب جمعی دربار منصوب شد و در دستگاه ناصرالدینشاه به تدريج مسئولیت ادارات و وزارتخانههایی همچون صندوقخانه، شترخانه، انبار غله مرکزی، ضرابخانه، ساختمانها، باغات، قنوات، و وزارت گمرک و خزانه و هر اداره و وزارتخانهای كه سود و درآمد خوبی داشت، در اختیارش قرار گرفت. او مردی بیسواد، اما بسیار زرنگ، باهوش و طماع بود. هفت پسر داشت که لایقترین آنها میرزا علی اصغر خان امینالسلطان بود. او پس از مرگ پدرش، از طرف ناصرالدينشاه عهدهدار تمام مشاغل و سمتهای آقا ابراهیم شد. میرزا اسماعیل خان امین الملک، یکی دیگر از پسرهایش بود.
آقا ابراهیم در تمام سفرها در رکاب ناصرالدینشاه قاجار و از همراهانش بود. او در ماه رمضان 1300ق طی سفر ناصرالدینشاه به مشهد، در قریه داورزن درگذشت و در حرم امام رضا (ع) در دارالسعاده به خاک سپرده شد.