حاج میرزا عبدالباقی حکیم باشی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حاج میرزا عبدالباقی | حاج میرزا عبدالباقی حکیم‌باشی ( - کربلا 1277ش) | ||
(ملقب به اعتضادالاطباء) از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص عزت‌الدوله خواهر ناصرالدین شاه | (ملقب به اعتضادالاطباء) فرزند حاج محمد اسماعیل بیک، از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص [[عزت الدوله، ملک زاده خانم (۱۲۵۲ـ۱۳۲۳ق)|عزت‌الدوله]] خواهر [[ناصرالدین شاه قاجار]]. حاج میرزا عبدالباقی هشت پسر و یک دختر داشته که چهارنفر از پسرانش طبیب بوده‌اند؛ از جمله دکتر [[خلیل خان ثقفی|خلیل خان ثقفی اعلم‌الدوله]] که معروف‌ترین آنان بوده است. او علاوه بر طب، در علوم ادبی و حکمت هم اطلاعات و مهارت داشته و شاگرد حاج میرزا اسدالله طبیب و حاج میرزا سید اسدالله (شاگرد حاج میرزا بابا معروف به حکیم‌باشی [[عباس میرزا قاجار|عباس میرزا نایب‌السلطنه]] و [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمدشاه قاجار)]] بوده است. حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همانجا نیز به خاک سپرده شد. | ||
او چند کتاب طبی و ادبی را نیز به چاپ رسانده و برایشان مقدمه و حواشی و تعلیقات نوشته است؛ از جمله کلیات قانون [[ابوعلی سینا]] که در 1284ق در تهران چاپ شده یا دیوان یغما که در 1273ق در تهران به چاپ رسیده است. | |||
---- | |||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:دوره قاجار]] | |||
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۸
حاج میرزا عبدالباقی حکیم‌باشی ( - کربلا 1277ش)
(ملقب به اعتضادالاطباء) فرزند حاج محمد اسماعیل بیک، از اطباء معروف زمان خودش در طب قدیم در تهران و نیز طبیب مخصوص عزت‌الدوله خواهر ناصرالدین شاه قاجار. حاج میرزا عبدالباقی هشت پسر و یک دختر داشته که چهارنفر از پسرانش طبیب بوده‌اند؛ از جمله دکتر خلیل خان ثقفی اعلم‌الدوله که معروف‌ترین آنان بوده است. او علاوه بر طب، در علوم ادبی و حکمت هم اطلاعات و مهارت داشته و شاگرد حاج میرزا اسدالله طبیب و حاج میرزا سید اسدالله (شاگرد حاج میرزا بابا معروف به حکیم‌باشی عباس میرزا نایب‌السلطنه و محمدشاه قاجار) بوده است. حاج میرزا عبدالباقی در 1277ش (1396ق) در کربلا درگذشت و همانجا نیز به خاک سپرده شد.
او چند کتاب طبی و ادبی را نیز به چاپ رسانده و برایشان مقدمه و حواشی و تعلیقات نوشته است؛ از جمله کلیات قانون ابوعلی سینا که در 1284ق در تهران چاپ شده یا دیوان یغما که در 1273ق در تهران به چاپ رسیده است.