بروک، پیتر (۱۹۲۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
|نام مستعار=
|نام مستعار=
|لقب=
|لقب=
|زادروز=۱۹۲۵م
|زادروز=لندن 21 مارس ۱۹۲۵م
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=پاریس 2 ژوئیه 2022م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=انگلیسی
|ملیت=انگلیسی
|محل زندگی=
|محل زندگی=لندن - پاریس
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=تئاتر- دانشگاه آکسفورد
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان
| شغل و تخصص اصلی =کارگردان
|شغل و تخصص های دیگر=
|شغل و تخصص های دیگر=
|سبک =نوآورانه
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =بنیان گذار مرکز بین المللی پژوهش های تیاتری
|سمت =بنیانگذار مرکز بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =دوجایزۀ تونی برای نمایش‌های مارا-ساد و رؤیای شب نیمۀ تابستان؛ جایزۀ سلطنتی بریتانیا؛ نشان لژیون دونور فرانسه
|آثار =فیلم‌ها: سالار مگس‌ها؛ نشست‌هایی با مردان استثنایی؛ هابراتا و کتاب فضای خالی؛ مقاله‌ها و مطالعاتی در کتاب لحظه دگرگونی
|آثار =فیلم‌ها: سالار مگس‌ها؛ نشست‌هایی با مردان استثنایی؛ هابراتا و کتاب فضای خالی؛ مقاله‌ها و مطالعاتی در کتاب لحظه دگرگونی
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
[[پرونده:12223300-2.jpg|بندانگشتی|پیتر بروک]]
[[پرونده:12223300-2.jpg|بندانگشتی|پیتر بروک]]
پیتر بروک (لندن 21 مارس ۱۹۲۵- پاریس 2 ژوئیه 2022م)(Brook, Peter)<br />  
پیتر بروک (لندن 21 مارس ۱۹۲۵- پاریس 2 ژوئیه 2022م) (Peter Brook)<br />  


(نام کامل: پیتر استفان پل بروک<ref><bdi>Peter Stephen Paul Brook</bdi></ref>) کارگردان انگلیسی تئاتر و سینما با سبکی بسیار نوآورانه. تحصیلاتش را در رشتۀ تئاتر در [[دانشگاه آکسفورد]] گذارند. کارش با [[رویال شکسپیر، کمپانی|کمپانی رویال شکسپیر]]<ref>Royal Shakespeare Company
(نام کامل: پیتر استفان پل بروک<ref><bdi>Peter Stephen Paul Brook</bdi></ref>) کارگردان انگلیسی تئاتر و سینما با سبکی بسیار نوآورانه. تحصیلاتش را در رشتۀ تئاتر در [[دانشگاه آکسفورد]] گذارند. کارش با [[رویال شکسپیر، کمپانی|کمپانی رویال شکسپیر]]<ref>Royal Shakespeare Company
</ref> (در ۱۹۶۲ به آن پیوست) به‌روی صحنه‌ بردن اثر شکسپیری<ref>Shakespearean</ref> ''رؤیای شب نیمۀ تابستان''<ref> ''A Midsummer Night’s Dream'' </ref> (۱۹۷۰) بود که در یک سالن ورزشی سفیدرنگ و همراه با گروه‌های سیرک و [[کمدیا دلارته|کُمدیا د لارته]]<ref>commedia dell’arte</ref> انجام شد. در همان سال با جدا شدن از کمپانی رویال شکسپیر، در ابتکاری شخصی، مرکز بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری<ref> Le Centre International de Créations Théâtrales/The International Centre for Theatre Research </ref> را در [[پاریس]] بنیاد نهاد و از همان زمان در پاریس مقیم شد. اجراهای بعدی بروک برآنند که جنبه‌هایی از فرهنگ‌های مختلف را درآمیزند و آنها عبارتند از ''منطق‌الطّیر''<ref>The Conference of the Birds </ref> (۱۹۷۳)، براساس داستانی ایرانی، و ''[[مهابهاراتا]]''<ref>Mahabarata </ref> (۱۹۸۵ـ ۱۹۸۸)، که مجموعه‌ای از سه نمایش‌نامه براساس همین منظومۀ هندویی<ref>Hindu </ref> است. فیلم‌های سینمایی‌اش عبارتند از ''سالار مگس‌ها''<ref>Lord of the Flies </ref> (۱۹۶۲)، ''نشست‌هایی با مردان استثنایی''<ref>Meetings with Remarkable Men </ref> (۱۹۷۹)، و ''مهابهاراتا'' (۱۹۸۹)؛ او نویسندۀ کتاب ''فضای خالی''<ref>The Empty Space </ref> (۱۹۶۸)، که مطالعه‌ای ژرف دربارۀ تئاتر معاصر است، و نیز مقاله‌ها و مطالعاتی است که در کتاب ''لحظۀ دگرگونی''<ref>The Shifting Point</ref> (۱۹۸۸) انتشار یافته‌اند.
</ref> (در ۱۹۶۲م به آن پیوست) به‌روی صحنه‌ بردن اثر شکسپیری<ref>Shakespearean</ref> ''رؤیای شب نیمۀ تابستان''<ref> ''A Midsummer Night’s Dream'' </ref> (۱۹۷۰) بود که در یک سالن ورزشی سفیدرنگ و همراه با گروه‌های سیرک و [[کمدیا دلارته|کُمدیا د لارته]]<ref>commedia dell’arte</ref> انجام شد. در همان سال با جدا شدن از کمپانی رویال شکسپیر، در ابتکاری شخصی، مرکز بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری<ref> Le Centre International de Créations Théâtrales/The International Centre for Theatre Research </ref> را در [[پاریس، شهر|پاریس]] بنیاد نهاد و از همان زمان در پاریس مقیم شد. اجراهای بعدی بروک برآنند که جنبه‌هایی از فرهنگ‌های مختلف را درآمیزند و آنها عبارتند از ''منطق‌الطّیر''<ref>The Conference of the Birds </ref> (۱۹۷۳م)، براساس داستانی ایرانی، و ''[[مهابهاراتا]]''<ref>Mahabarata </ref> (۱۹۸۵ـ ۱۹۸۸م)، که مجموعه‌ای از سه نمایش‌نامه براساس همین منظومۀ هندویی<ref>Hindu </ref> است. فیلم‌های سینمایی‌اش عبارتند از ''سالار مگس‌ها''<ref>Lord of the Flies </ref> (۱۹۶۲م)، ''نشست‌هایی با مردان استثنایی''<ref>Meetings with Remarkable Men </ref> (۱۹۷۹م)، و ''مهابهاراتا'' (۱۹۸۹م)؛ او نویسندۀ کتاب ''فضای خالی''<ref>The Empty Space </ref> (۱۹۶۸م)، که مطالعه‌ای ژرف دربارۀ تئاتر معاصر است، و نیز مقاله‌ها و مطالعاتی است که در کتاب ''لحظۀ دگرگونی''<ref>The Shifting Point</ref> (۱۹۸۸م) انتشار یافته‌اند.


از خاطره‌انگیزترین آثار بروک می‌توان به «مارا-ساد» (نوشتۀ [[پتر وایس]]) در سال ۱۹۶۴ اشاره کرد که نمایشی پیچیده دربارۀ [[مارکی دو ساد]] و زندانیان یک آسایشگاه روانی بود. وی وقتی این نمایش را سال ۱۹۶۶ در برادوی اجرا کرد برندۀ [[جایزه تونی]] شد و دومین جایزۀ تونی خود را پس از آن برای نمایش شگفت‌انگیز ''رؤیای شب نیمۀ تابستان'' دریافت کرد. در این نمایش اخیر که وی سال ۱۹۷۰ در انگلستان روی صحنه برد دکور صحنه با مجموعه‌ای از جعبه‌های سفید شکل گرفته بود و بازیگران با لباس‌های کارگری کارخانه یا لباس‌های گشاد رنگارنگ مانند یک سیرک ظاهر شده بودند و در حین نمایش روی ذوزنقه‌ای تاب می‌خوردند و نمایش شکسپیر را به شیوه‌ای معاصر و بازیگوشانه ارائه می‌کردند. یکی از آخرین آثار بروک نمایش «زندانی» بود که او آن را نوشت و در پاریس و جشنوارۀ ادینبورو و در تئاتر ملی لندن روی صحنه برد. این نمایش را وی وقتی ساخت که ۹۲ ساله بود. پیتر بروک با جایزۀ سلطنتی بریتانیا در سال ۱۹۶۵ و نشان لژیون دونور فرانسه در سال ۲۰۱۳ تقدیر شده بود.
از خاطره‌انگیزترین آثار بروک می‌توان به «مارا-ساد» (نوشتۀ [[پتر وایس]]) در سال ۱۹۶۴م اشاره کرد که نمایشی پیچیده دربارۀ [[مارکی دو ساد]] و زندانیان یک آسایشگاه روانی بود. وی وقتی این نمایش را سال ۱۹۶۶م در برادوی اجرا کرد برندۀ [[جایزه تونی]] شد و دومین جایزۀ تونی خود را پس از آن برای نمایش شگفت‌انگیز ''رؤیای شب نیمۀ تابستان'' دریافت کرد. در این نمایش اخیر که وی سال ۱۹۷۰ در انگلستان روی صحنه برد دکور صحنه با مجموعه‌ای از جعبه‌های سفید شکل گرفته بود و بازیگران با لباس‌های کارگری کارخانه یا لباس‌های گشاد رنگارنگ مانند یک سیرک ظاهر شده بودند و در حین نمایش روی ذوزنقه‌ای تاب می‌خوردند و نمایش شکسپیر را به شیوه‌ای معاصر و بازیگوشانه ارائه می‌کردند. یکی از آخرین آثار بروک نمایش «زندانی» بود که او آن را نوشت و در پاریس و جشنوارۀ ادینبورو و در تئاتر ملی لندن روی صحنه برد. این نمایش را وی وقتی ساخت که ۹۲ ساله بود. پیتر بروک با جایزۀ سلطنتی بریتانیا در سال ۱۹۶۵م و نشان لژیون دونور فرانسه در سال ۲۰۱۳م تقدیر شده بود.




خط ۴۵: خط ۴۵:
*''بالکن'' (1960)
*''بالکن'' (1960)
*''شاه لیر'' (۱۹۶۲)
*''شاه لیر'' (۱۹۶۲)
*''ارگاست در پرسپولیس'' (براساس اثری از [[تد هیوز]] با همکاری مهین تجدد- ۱۹۷۲) بخش اول این نمایش 8ساعته در تخت جمشید و بخش دومش در نقش رستم با بازی بازیگران ایرانی اجرا شده است.
*''ارگاست در پرسپولیس'' (براساس اثری از [[تد هیوز|تد هیوز،]] با همکاری [[مهین تجدد]]- ۱۹۷۲) بخش اول این نمایش 8ساعته در [[تخت جمشید]] و بخش دومش در [[نقش رستم]] با بازی بازیگران ایرانی اجرا شده است.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۰

پیتر بروک
Peter Brook
زادروز لندن 21 مارس ۱۹۲۵م
درگذشت پاریس 2 ژوئیه 2022م
محل زندگی لندن - پاریس
ملیت انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل تئاتر- دانشگاه آکسفورد
شغل و تخصص اصلی کارگردان
آثار فیلم‌ها: سالار مگس‌ها؛ نشست‌هایی با مردان استثنایی؛ هابراتا و کتاب فضای خالی؛ مقاله‌ها و مطالعاتی در کتاب لحظه دگرگونی
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات دوجایزۀ تونی برای نمایش‌های مارا-ساد و رؤیای شب نیمۀ تابستان؛ جایزۀ سلطنتی بریتانیا؛ نشان لژیون دونور فرانسه
پیتر بروک

پیتر بروک (لندن 21 مارس ۱۹۲۵- پاریس 2 ژوئیه 2022م) (Peter Brook)

(نام کامل: پیتر استفان پل بروک[۱]) کارگردان انگلیسی تئاتر و سینما با سبکی بسیار نوآورانه. تحصیلاتش را در رشتۀ تئاتر در دانشگاه آکسفورد گذارند. کارش با کمپانی رویال شکسپیر[۲] (در ۱۹۶۲م به آن پیوست) به‌روی صحنه‌ بردن اثر شکسپیری[۳] رؤیای شب نیمۀ تابستان[۴] (۱۹۷۰) بود که در یک سالن ورزشی سفیدرنگ و همراه با گروه‌های سیرک و کُمدیا د لارته[۵] انجام شد. در همان سال با جدا شدن از کمپانی رویال شکسپیر، در ابتکاری شخصی، مرکز بین‌المللی پژوهش‌های تئاتری[۶] را در پاریس بنیاد نهاد و از همان زمان در پاریس مقیم شد. اجراهای بعدی بروک برآنند که جنبه‌هایی از فرهنگ‌های مختلف را درآمیزند و آنها عبارتند از منطق‌الطّیر[۷] (۱۹۷۳م)، براساس داستانی ایرانی، و مهابهاراتا[۸] (۱۹۸۵ـ ۱۹۸۸م)، که مجموعه‌ای از سه نمایش‌نامه براساس همین منظومۀ هندویی[۹] است. فیلم‌های سینمایی‌اش عبارتند از سالار مگس‌ها[۱۰] (۱۹۶۲م)، نشست‌هایی با مردان استثنایی[۱۱] (۱۹۷۹م)، و مهابهاراتا (۱۹۸۹م)؛ او نویسندۀ کتاب فضای خالی[۱۲] (۱۹۶۸م)، که مطالعه‌ای ژرف دربارۀ تئاتر معاصر است، و نیز مقاله‌ها و مطالعاتی است که در کتاب لحظۀ دگرگونی[۱۳] (۱۹۸۸م) انتشار یافته‌اند.

از خاطره‌انگیزترین آثار بروک می‌توان به «مارا-ساد» (نوشتۀ پتر وایس) در سال ۱۹۶۴م اشاره کرد که نمایشی پیچیده دربارۀ مارکی دو ساد و زندانیان یک آسایشگاه روانی بود. وی وقتی این نمایش را سال ۱۹۶۶م در برادوی اجرا کرد برندۀ جایزه تونی شد و دومین جایزۀ تونی خود را پس از آن برای نمایش شگفت‌انگیز رؤیای شب نیمۀ تابستان دریافت کرد. در این نمایش اخیر که وی سال ۱۹۷۰ در انگلستان روی صحنه برد دکور صحنه با مجموعه‌ای از جعبه‌های سفید شکل گرفته بود و بازیگران با لباس‌های کارگری کارخانه یا لباس‌های گشاد رنگارنگ مانند یک سیرک ظاهر شده بودند و در حین نمایش روی ذوزنقه‌ای تاب می‌خوردند و نمایش شکسپیر را به شیوه‌ای معاصر و بازیگوشانه ارائه می‌کردند. یکی از آخرین آثار بروک نمایش «زندانی» بود که او آن را نوشت و در پاریس و جشنوارۀ ادینبورو و در تئاتر ملی لندن روی صحنه برد. این نمایش را وی وقتی ساخت که ۹۲ ساله بود. پیتر بروک با جایزۀ سلطنتی بریتانیا در سال ۱۹۶۵م و نشان لژیون دونور فرانسه در سال ۲۰۱۳م تقدیر شده بود.


برخی دیگر از آثار تئاتری

  • چشم در برابر چشم (۱۹۵۰)
  • قصۀ زمستانی (۱۹۵۲)
  • تیتوس آندرونیکوس (۱۹۵۸)
  • بالکن (1960)
  • شاه لیر (۱۹۶۲)
  • ارگاست در پرسپولیس (براساس اثری از تد هیوز، با همکاری مهین تجدد- ۱۹۷۲) بخش اول این نمایش 8ساعته در تخت جمشید و بخش دومش در نقش رستم با بازی بازیگران ایرانی اجرا شده است.

 

برخی دیگر از آثار سینمایی

  • مدراتو کانتابیله (هفت روز… هفت شب) (۱۹۶۰)
  • سوار والکیری (۱۹۶۷)
  • مارا/ساد (۱۹۶۷)
  • به من دروغ بگو (۱۹۶۸)
  • شاه لیر (۱۹۷۱)
  • چشم در برابر چشم (۱۹۷۹)
  • باغ آلبالو (۱۹۸۲)
  • تراژدی کارمن (۱۹۸۳)



  1. Peter Stephen Paul Brook
  2. Royal Shakespeare Company
  3. Shakespearean
  4. A Midsummer Night’s Dream
  5. commedia dell’arte
  6. Le Centre International de Créations Théâtrales/The International Centre for Theatre Research
  7. The Conference of the Birds
  8. Mahabarata
  9. Hindu
  10. Lord of the Flies
  11. Meetings with Remarkable Men
  12. The Empty Space
  13. The Shifting Point