ناصرالملک، ابوالقاسم خان قراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


ناصرُالْمُلْک‌، ابوالقاسم ‌خان‌ قَراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق)<br>
ناصرُالْمُلْک‌، ابوالقاسم ‌خان‌ قَراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق)<br>
[[پرونده: 39019600.jpg | بندانگشتی|ناصرُالْمُلْک‌، ابوالقاسم]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =ابوالقاسم خان قراگوزلو ناصرالملک  
|عنوان =ابوالقاسم خان قراگوزلو ناصرالملک  
خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}(ملقب‌ به:‌ مُشیر حضور) وزیر مالیه‌ و نایب‌السلطنۀ‌ [[احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش)|احمدشاه‌ قاجار]].‌ نوادۀ‌ [[ناصرالملک ، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق)|میرزا محمود‌خان‌ ناصِرُالْمُلک]] بود و در ۱۲۸۸ق با مقام‌ نایب‌ آجودان‌ شاه‌، به‌ خدمت‌ دربار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه‌ قاجار]] درآمد و چندی‌ بعد سرهنگ‌ فوج‌ مخبران‌ قراگوزلو شد. در ۱۲۹۵ق برای‌ تحصیل‌ به‌ لندن‌ رفت‌ و در رشتۀ‌ حقوق سیاسی‌ از آکسفورد فارغ‌التحصیل‌ شد. هم‌دوره‌ای‌های‌ او لُرد کُرزن‌، سر اِدْوارد گِری‌ و سرسیسیل‌ اِسپرینگ‌ رایس‌ بودند. در همان‌ زمان‌ نیز به‌ عضویت‌ لژ فراماسونری‌ آپولوی‌ انگلستان‌ درآمد. در ۱۳۰۱ق به‌ ایران‌ بازگشت‌ و در وزارت‌ امورخارجه‌ استخدام‌ شد و سال‌ بعد لقب‌ «مُشیر حضور» گرفت‌. پس‌ از مرگ‌ پدربزرگش‌ (۱۳۰۵ق) همۀ‌ مناصب‌، مشاغل‌ وی‌ و لقب‌ ناصرالملکی‌ را به‌ او دادند. از ۱۳۱۵ق به‌‌بعد، به‌ تناوب‌ وزیر مالیه‌ بود. او در هنگام‌ ابلاغ‌ قرارداد ۱۹۰۷ به‌ ایران‌، صدراعظم‌ بود (۱۳۲۵ق) و درپی‌ اختلاف‌ با [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی‌شاه‌]] به‌ پاریس‌ رفت‌. در ۱۳۲۸ق، پس از عَضدُالملک، نایب‌السلطنه‌ احمدشاه‌ قاجار شد. در ۱۳۳۰ق اولتیماتوم‌ روسیه‌ را به‌ ایران‌ پذیرفت‌ و به‌ دستور او مجلس‌ دوم‌ منحل‌ شد. وی‌ پس‌ از تاج‌گذاری‌ احمدشاه‌ (۱۳۳۲ق)، نیابت‌ سلطنت‌ را تحویل‌ داد و به‌ اروپا رفت‌. او چهارده‌ سال‌ بعد به‌ ایران‌ بازگشت‌ و درگذشت‌. ناصرالْمُلْک زبان انگلیسی را خوب می‌دانست. از آثار او ترجمه ''[[اتللو|اُوتِلْلُو]]'' و ''[[تاجر ونیزی]]'' [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] به زبان فارسی است.
}}[[پرونده: 39019600.jpg | بندانگشتی|ابوالقاسم ناصرالملک]](ملقب‌ به:‌ مُشیر حضور) وزیر مالیه‌ و نایب‌السلطنۀ‌ [[احمدشاه قاجار (تهران ۱۲۷۵ ـ پاریس ۱۳۰۸ش)|احمدشاه‌ قاجار]].‌ نوادۀ‌ [[ناصرالملک، محمود ( ـ تهران ۱۳۰۵ق)|میرزا محمود‌خان‌ ناصِرُالْمُلک]] بود و در ۱۲۸۸ق با مقام‌ نایب‌ آجودان‌ شاه‌، به‌ خدمت‌ دربار [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه‌ قاجار]] درآمد و چندی‌ بعد سرهنگ‌ فوج‌ مخبران‌ [[قراگوزلو]] شد. در ۱۲۹۵ق برای‌ تحصیل‌ به‌ [[لندن (انگلستان)|لندن‌]] رفت‌ و در رشتۀ‌ حقوق سیاسی‌ از [[آکسفورد]] فارغ‌التحصیل‌ شد. هم‌دوره‌ای‌های‌ او لُرد کُرزن‌، سر اِدْوارد گِری‌ و سرسیسیل‌ اِسپرینگ‌ رایس‌ بودند. در همان‌ زمان‌ نیز به‌ عضویت‌ لژ فراماسونری‌ آپولوی‌ [[انگلستان|انگلستان‌]] درآمد. در ۱۳۰۱ق به‌ [[ایران|ایران‌]] بازگشت‌ و در وزارت‌ امورخارجه‌ استخدام‌ شد و سال‌ بعد لقب‌ «مُشیر حضور» گرفت‌. پس‌ از مرگ‌ پدربزرگش‌ (۱۳۰۵ق) همۀ‌ مناصب‌، مشاغل‌ وی‌ و لقب‌ ناصرالملکی‌ را به‌ او دادند. از ۱۳۱۵ق به‌ بعد، به‌ تناوب‌ وزیر مالیه‌ بود. او در هنگام‌ ابلاغ‌ قرارداد ۱۹۰۷م به‌ ایران‌، صدراعظم‌ بود (۱۳۲۵ق) و درپی‌ اختلاف‌ با [[محمدعلی شاه قاجار (تبریز ۱۲۸۹ـ ایتالیا ۱۳۴۴ق)|محمدعلی‌شاه‌]] به‌ [[پاریس، شهر|پاریس‌]] رفت‌. در ۱۳۲۸ق، پس از عَضدُالملک، نایب‌السلطنه‌ احمدشاه‌ قاجار شد. در ۱۳۳۰ق اولتیماتوم‌ [[روسیه|روسیه‌]] را به‌ ایران‌ پذیرفت‌ و به‌ دستور او مجلس‌ دوم‌ منحل‌ شد. وی‌ پس‌ از تاج‌گذاری‌ احمدشاه‌ (۱۳۳۲ق)، نیابت‌ سلطنت‌ را تحویل‌ داد و به‌ اروپا رفت‌. او چهارده‌ سال‌ بعد به‌ ایران‌ بازگشت‌ و درگذشت‌. ناصرالْمُلْک [[انگلیسی، زبان|زبان انگلیسی]] را خوب می‌دانست. از آثار او ترجمه ''[[اتللو|اُوتِلْلُو]]'' و ''[[تاجر ونیزی]]'' [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] به [[فارسی، زبان|زبان فارسی]] است.
<br><!--39019600-->
<br><!--39019600-->
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:تاریخ ایران]]
[[رده:دورۀ قاجار]]
[[رده:دورۀ قاجار]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

ناصرُالْمُلْک‌، ابوالقاسم ‌خان‌ قَراگوزلو (۱۲۸۲ـ۱۳۴۶ق)

ابوالقاسم خان قراگوزلو ناصرالملک
زادروز ۱۲۸۲ق
درگذشت ۱۳۴۶ق
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل فارغ التحصیل حقوق سیاسی از آکسفورد
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
لقب مشیر حضور
آثار ترجمه اوتللو و تاجر ونیزی شکسپیر 
گروه مقاله تاریخ ایران
ابوالقاسم ناصرالملک

(ملقب‌ به:‌ مُشیر حضور) وزیر مالیه‌ و نایب‌السلطنۀ‌ احمدشاه‌ قاجار.‌ نوادۀ‌ میرزا محمود‌خان‌ ناصِرُالْمُلک بود و در ۱۲۸۸ق با مقام‌ نایب‌ آجودان‌ شاه‌، به‌ خدمت‌ دربار ناصرالدین‌شاه‌ قاجار درآمد و چندی‌ بعد سرهنگ‌ فوج‌ مخبران‌ قراگوزلو شد. در ۱۲۹۵ق برای‌ تحصیل‌ به‌ لندن‌ رفت‌ و در رشتۀ‌ حقوق سیاسی‌ از آکسفورد فارغ‌التحصیل‌ شد. هم‌دوره‌ای‌های‌ او لُرد کُرزن‌، سر اِدْوارد گِری‌ و سرسیسیل‌ اِسپرینگ‌ رایس‌ بودند. در همان‌ زمان‌ نیز به‌ عضویت‌ لژ فراماسونری‌ آپولوی‌ انگلستان‌ درآمد. در ۱۳۰۱ق به‌ ایران‌ بازگشت‌ و در وزارت‌ امورخارجه‌ استخدام‌ شد و سال‌ بعد لقب‌ «مُشیر حضور» گرفت‌. پس‌ از مرگ‌ پدربزرگش‌ (۱۳۰۵ق) همۀ‌ مناصب‌، مشاغل‌ وی‌ و لقب‌ ناصرالملکی‌ را به‌ او دادند. از ۱۳۱۵ق به‌ بعد، به‌ تناوب‌ وزیر مالیه‌ بود. او در هنگام‌ ابلاغ‌ قرارداد ۱۹۰۷م به‌ ایران‌، صدراعظم‌ بود (۱۳۲۵ق) و درپی‌ اختلاف‌ با محمدعلی‌شاه‌ به‌ پاریس‌ رفت‌. در ۱۳۲۸ق، پس از عَضدُالملک، نایب‌السلطنه‌ احمدشاه‌ قاجار شد. در ۱۳۳۰ق اولتیماتوم‌ روسیه‌ را به‌ ایران‌ پذیرفت‌ و به‌ دستور او مجلس‌ دوم‌ منحل‌ شد. وی‌ پس‌ از تاج‌گذاری‌ احمدشاه‌ (۱۳۳۲ق)، نیابت‌ سلطنت‌ را تحویل‌ داد و به‌ اروپا رفت‌. او چهارده‌ سال‌ بعد به‌ ایران‌ بازگشت‌ و درگذشت‌. ناصرالْمُلْک زبان انگلیسی را خوب می‌دانست. از آثار او ترجمه اُوتِلْلُو و تاجر ونیزی شکسپیر به زبان فارسی است.