اپیکتتوس (ح ۵۵م ـ ۱۳۵م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِپیکْتِتوس (ح ۵۵م ـ ۱۳۵م)(Epictetus)<br>از بانفوذترین فیلسوفان رواقی‌مسلک یونانی. برده بود و در آسیای صغیر به نیا آمده بود. در حدود ۶۸م از قید بردگی رهایی یافت، دیوکلتیانوس<ref>Diocletian</ref> او را در حدود ۹۰م از رم اخراج کرد. اغلب ایام عمر را افلیج بود. معروف است که محبوبیت و احترامی عظیم داشت و مطابق با تعالیم رواقی در نهایت سادگی می‌زیست. تعالیم یا ''گفتارها''<ref>Discourses</ref>ی او از طریق یادداشت‌های شاگردش فلاویوس آریانوس<ref>Flavius Arrianus</ref> به دست ما رسیده است. در این گفتارها بر خضوع، فروتنی و نیکوکاری تأکید می‌شود و انسان را به خودسازی از طریق تلاش برای نیل به کف نفس و استقلال از اوضاع و احوال بیرونی توانا و موظف می‌داند.<br><!--11093800--> | اِپیکْتِتوس (ح ۵۵م ـ ۱۳۵م)(Epictetus)<br>از بانفوذترین فیلسوفان رواقی‌مسلک یونانی. برده بود و در [[آسیای صغیر]] به نیا آمده بود. در حدود ۶۸م از قید بردگی رهایی یافت، [[دیوکلتیانوس]]<ref>Diocletian</ref> او را در حدود ۹۰م از رم اخراج کرد. اغلب ایام عمر را افلیج بود. معروف است که محبوبیت و احترامی عظیم داشت و مطابق با تعالیم رواقی در نهایت سادگی می‌زیست. تعالیم یا ''گفتارها''<ref>Discourses</ref>ی او از طریق یادداشت‌های شاگردش [[آریانوس، فلاویوس (ح۹۶ـح۱۷۵م)|فلاویوس آریانوس]]<ref>Flavius Arrianus</ref> به دست ما رسیده است. در این گفتارها بر خضوع، فروتنی و نیکوکاری تأکید می‌شود و انسان را به خودسازی از طریق تلاش برای نیل به کف نفس و استقلال از اوضاع و احوال بیرونی توانا و موظف می‌داند. | ||
----<br><!--11093800--> | |||
[[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | [[رده:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[رده:یونان باستان]] | [[رده:یونان باستان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۲
اِپیکْتِتوس (ح ۵۵م ـ ۱۳۵م)(Epictetus)
از بانفوذترین فیلسوفان رواقی‌مسلک یونانی. برده بود و در آسیای صغیر به نیا آمده بود. در حدود ۶۸م از قید بردگی رهایی یافت، دیوکلتیانوس[۱] او را در حدود ۹۰م از رم اخراج کرد. اغلب ایام عمر را افلیج بود. معروف است که محبوبیت و احترامی عظیم داشت و مطابق با تعالیم رواقی در نهایت سادگی می‌زیست. تعالیم یا گفتارها[۲]ی او از طریق یادداشت‌های شاگردش فلاویوس آریانوس[۳] به دست ما رسیده است. در این گفتارها بر خضوع، فروتنی و نیکوکاری تأکید می‌شود و انسان را به خودسازی از طریق تلاش برای نیل به کف نفس و استقلال از اوضاع و احوال بیرونی توانا و موظف می‌داند.