آزاد، محمدحسین (دهلی ۱۲۴۵ـ ۱۳۲۸ق): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Added English title to display title and first line) |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
Azad, Mohammad Hossein | {{جعبه زندگینامه|عنوان=محمدحسین آزاد|نام=Mohammad Hossein Azad|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=دهلی ۱۲۴۵ق|تاریخ مرگ=۱۳۲۸ق|دوره زندگی=|ملیت=هندی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر و نویسنده|شغل و تخصص های دیگر=منتقد و روزنامه‌نگار|سبک=|مکتب=|سمت=سردبیر هفته‌نامۀ دهلی اردو اخبار - سردبیر روزنامۀ مجمع‌البحرین - منشی و مدیر انجمن پنجاب|جوایز و افتخارات=|آثار=قصص هند (لاهور، ۱۸۷۲م)؛ سخندان فارس (لاهور، ۱۹۰۷م)؛ آموزش ابتدایی زبان اردو؛ آموزش ابتدایی زبان فارسی؛تذکرۀ علما (لاهور، ۱۹۲۳م)، آب حیات (لاهور، ۱۸۸۱م)؛ نظم آزاد (لاهور، ۱۹۱۰م)؛ نیرنگ خیال (۱۸۸۲م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات سایر کشورها|دوره=|فعالیت های مهم=ساخت کتابخانۀ بزرگی در لاهور|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:10109300.jpg|بندانگشتی|محمدحسین آزاد]] | |||
آزاد، محمدحسین (دهلی ۱۲۴۵ـ ۱۳۲۸ق) Azad, Mohammad Hossein | |||
(مشهور به شمس‌العلما) شاعر، نویسنده، منتقد و روزنامه‌نگار هندی. نیاکان او در ایران می‌زیستند و بعدها به کشمیر کوچیدند. ابتدا نوشته‌هایش در هفته‌نامۀ''دهلی اردو اخبار'' که | (مشهور به شمس‌العلما) شاعر، نویسنده، منتقد و روزنامه‌نگار هندی. نیاکان او در [[ایران]] می‌زیستند و بعدها به [[کشمیر، سرزمین|کشمیر]] کوچیدند. ابتدا نوشته‌هایش در هفته‌نامۀ ''دهلی اردو اخبار'' که به دست پدرش راه‌اندازی شده بود، منتشر می‌شد. در ۱۸۵۴م سردبیر این هفته‌نامه شد تا این‌که در انقلاب بزرگ [[هند]] بر ضد انگلیسی‌ها، پدرش کشته و دارایی‌اش مصادره شد و او گریخت. در ۱۸۶۰م به دعوت رجب علی‌شاه، شاگرد پدرش، سردبیر روزنامۀ ''مجمع‌البحرین'' در [[لودیانا]] شد. بعدها به تدوین کتاب‌های درسی پرداخت. در ۱۸۶۵م به [[آسیای میانه]] سفر کرد تا دربارۀ اوضاع سیاسی آن‌جا برای انگلیسی‌ها خبر ببرد. سپس به [[لاهور]] رفت و به تدریس در دانشگاه‌های آن‌جا پرداخت. پس از بازنشستگی منشی و مدیر انجمن پنجاب شد. از پیش‌گامان شعر و ادب جدید [[اردو، زبان|اردو]] و از پایه‌گذاران شیوۀ نوین آموزش فارسی و اردو در هند است. با حسین حالی، شعر اردو را از حالت قدیمی خارج و مضامین اجتماعی را در آن وارد کرد. آزاد کتابخانۀ بزرگی در لاهور ساخت. بیشترین شهرت او به خاطر نثر اردویش است که تخیلات و احساسات خود را به‌خوبی در آن بازگو می‌کند. | ||
از آثارش: ''قصص هند'' (لاهور، ۱۸۷۲م)؛ ''سخندان فارس'' (لاهور، ۱۹۰۷م)؛ ''آموزش ابتدایی زبان اردو''؛ ''آموزش ابتدایی زبان فارسی''؛ ''تذکرۀ علما'' (لاهور، ۱۹۲۳م)، ''آب حیات'' (لاهور، ۱۸۸۱م)؛ ''نظم آزاد'' (لاهور، ۱۹۱۰م)؛ ''نیرنگ خیال'' (۱۸۸۲م). | |||
<br/> | <br/> | ||
---- | |||
[[Category:ادبیات سایر کشورها]] [[Category:آسیای شرقی و شبه قاره هند]] | [[Category:ادبیات سایر کشورها]] [[Category:آسیای شرقی و شبه قاره هند]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۸
| محمدحسین آزاد Mohammad Hossein Azad | |
|---|---|
| زادروز |
دهلی ۱۲۴۵ق |
| درگذشت | ۱۳۲۸ق |
| ملیت | هندی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر و نویسنده |
| شغل و تخصص های دیگر | منتقد و روزنامه‌نگار |
| آثار | قصص هند (لاهور، ۱۸۷۲م)؛ سخندان فارس (لاهور، ۱۹۰۷م)؛ آموزش ابتدایی زبان اردو؛ آموزش ابتدایی زبان فارسی؛تذکرۀ علما (لاهور، ۱۹۲۳م)، آب حیات (لاهور، ۱۸۸۱م)؛ نظم آزاد (لاهور، ۱۹۱۰م)؛ نیرنگ خیال (۱۸۸۲م) |
| گروه مقاله | ادبیات سایر کشورها |
آزاد، محمدحسین (دهلی ۱۲۴۵ـ ۱۳۲۸ق) Azad, Mohammad Hossein
(مشهور به شمس‌العلما) شاعر، نویسنده، منتقد و روزنامه‌نگار هندی. نیاکان او در ایران می‌زیستند و بعدها به کشمیر کوچیدند. ابتدا نوشته‌هایش در هفته‌نامۀ دهلی اردو اخبار که به دست پدرش راه‌اندازی شده بود، منتشر می‌شد. در ۱۸۵۴م سردبیر این هفته‌نامه شد تا این‌که در انقلاب بزرگ هند بر ضد انگلیسی‌ها، پدرش کشته و دارایی‌اش مصادره شد و او گریخت. در ۱۸۶۰م به دعوت رجب علی‌شاه، شاگرد پدرش، سردبیر روزنامۀ مجمع‌البحرین در لودیانا شد. بعدها به تدوین کتاب‌های درسی پرداخت. در ۱۸۶۵م به آسیای میانه سفر کرد تا دربارۀ اوضاع سیاسی آن‌جا برای انگلیسی‌ها خبر ببرد. سپس به لاهور رفت و به تدریس در دانشگاه‌های آن‌جا پرداخت. پس از بازنشستگی منشی و مدیر انجمن پنجاب شد. از پیش‌گامان شعر و ادب جدید اردو و از پایه‌گذاران شیوۀ نوین آموزش فارسی و اردو در هند است. با حسین حالی، شعر اردو را از حالت قدیمی خارج و مضامین اجتماعی را در آن وارد کرد. آزاد کتابخانۀ بزرگی در لاهور ساخت. بیشترین شهرت او به خاطر نثر اردویش است که تخیلات و احساسات خود را به‌خوبی در آن بازگو می‌کند.
از آثارش: قصص هند (لاهور، ۱۸۷۲م)؛ سخندان فارس (لاهور، ۱۹۰۷م)؛ آموزش ابتدایی زبان اردو؛ آموزش ابتدایی زبان فارسی؛ تذکرۀ علما (لاهور، ۱۹۲۳م)، آب حیات (لاهور، ۱۸۸۱م)؛ نظم آزاد (لاهور، ۱۹۱۰م)؛ نیرنگ خیال (۱۸۸۲م).