آرام، بهرام (تهران ۱۳۲۸ـ۱۳۵۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =بهرام آرام
|عنوان =بهرام آرام
|نام =
|نام =Bahram Aram
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
خط ۳۰: خط ۳۰:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}آرام، بهرام (تهران ۱۳۲۸ـ۱۳۵۵ش)  Aram, Bahram<br/> [[File:10073400.jpg|thumb|بهرام آرام]]
}}آرام، بهرام (تهران ۱۳۲۸ـ۱۳۵۵ش)  Aram, Bahram<br/> [[File:10073400.jpg|thumb|بهرام آرام]]
از اعضا و رهبران اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران. فرزند صادق. وی در دوران دانشجویی در رشته فیزیک دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر) در ۱۳۴۸ش توسط احمد رضایی به عضویت سازمان مجاهدین درآمد. وی در طول حضور در سازمان، تا زمانی‌که به بالاترین سطح تشکیلات رسید چندین نام مستعار داشت، اما عمدتاً‌ او را سید صدا می‌زدند. پیش از ضربۀ ۱۳۵۰ش که اکثریت رهبران سازمان دستگیر شدند، وی تحت مسئولیت علی باکری قرار داشت و پس از آن چون شناخته شده و تحت تعقیب قرار گرفته بود به زندگی مخفی در خانه‌های تیمی روآورد. از همان اوان، استعداد سرشاری در امور نظامی و عملیاتی از خود نشان داد و توانست طی پنج سال در مرکزیت سازمان در کنار افرادی همچون احمد رضایی، رضا رضایی، کاظم ذوالانوار، تقی شهرام و مجید شریف واقفی حضور داشته باشد. وی استوارترین و قدیمی‌ترین عنصر مرکزیت در تمام این سال‌ها بود و دَه‌ها عملیات ترور و انفجار را طراحی کرد. وی در جریان تغییر ایدئولوژی سازمان در ۱۳۵۴ش مارکسیست شد و در بعد از ظهر روز ۲۵ آبان ۱۳۵۵ در حالی‌که رهبر نظامی سازمان بود، در میدان مخبرالدوله توسط افراد ساواک شناسایی شد و پس از تعقیب و گریز و تیراندازی متقابل، سرانجام با انفجار نارنجک دست به خودکشی زد.
از اعضا و رهبران اولیه [[مجاهدین خلق، سازمان|سازمان مجاهدین خلق]] ایران. فرزند صادق. وی در دوران دانشجویی در رشته [[فیزیک]] [[دانشگاه صنعتی شریف]] (آریامهر) در ۱۳۴۸ش توسط [[رضایی، احمد (تهران ۱۳۲۴ـ همان جا ۱۳۵۰ش)|احمد رضایی]] به عضویت سازمان مجاهدین درآمد. وی در طول حضور در سازمان، تا زمانی‌که به بالاترین سطح تشکیلات رسید چندین نام مستعار داشت، اما عمدتاً‌ او را سید صدا می‌زدند. پیش از ضربۀ ۱۳۵۰ش که اکثریت رهبران سازمان دستگیر شدند، وی تحت مسئولیت علی باکری قرار داشت و پس از آن چون شناخته شده و تحت تعقیب قرار گرفته بود به زندگی مخفی در خانه‌های تیمی روآورد. از همان اوان، استعداد سرشاری در امور نظامی و عملیاتی از خود نشان داد و توانست طی پنج سال در مرکزیت سازمان در کنار افرادی همچون احمد رضایی، [[رضایی، رضا (تهران ۱۳۲۶ـ۱۳۵۲ش)|رضا رضایی]]، [[ذوالانوار، کاظم (شیراز ۱۳۲۶ـ۱۳۵۴ش)|کاظم ذوالانوار]]، [[شهرام، تقی (تهران ۱۳۲۶ـ۱۳۵۹ش)|تقی شهرام]] و [[شریف واقفی، مجید (تهران ۱۳۲۷ـ۱۳۵۴ش)|مجید شریف]] واقفی حضور داشته باشد. وی استوارترین و قدیمی‌ترین عنصر مرکزیت در تمام این سال‌ها بود و دَه‌ها عملیات ترور و انفجار را طراحی کرد. وی در جریان تغییر ایدئولوژی سازمان در ۱۳۵۴ش مارکسیست شد و در بعد از ظهر روز ۲۵ آبان ۱۳۵۵ش در حالی‌که رهبر نظامی سازمان بود، در میدان مخبرالدوله توسط افراد [[ساواک]] شناسایی شد و پس از تعقیب و گریز و تیراندازی متقابل، سرانجام با انفجار [[نارنجک]] دست به خودکشی زد.
----&nbsp;


&nbsp;
----
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]]
[[Category:تاریخ ایران]] [[Category:دورۀ پهلوی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۲


بهرام آرام
Bahram Aram
زادروز تهران ۱۳۲۸ش
درگذشت ۱۳۵۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشجوی فیزیک دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر) در ۱۳۴۸ش
شغل و تخصص اصلی مبارز سیاسی
مکتب مارکسیسم
گروه مقاله تاریخ ایران

آرام، بهرام (تهران ۱۳۲۸ـ۱۳۵۵ش) Aram, Bahram

بهرام آرام

از اعضا و رهبران اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران. فرزند صادق. وی در دوران دانشجویی در رشته فیزیک دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر) در ۱۳۴۸ش توسط احمد رضایی به عضویت سازمان مجاهدین درآمد. وی در طول حضور در سازمان، تا زمانی‌که به بالاترین سطح تشکیلات رسید چندین نام مستعار داشت، اما عمدتاً‌ او را سید صدا می‌زدند. پیش از ضربۀ ۱۳۵۰ش که اکثریت رهبران سازمان دستگیر شدند، وی تحت مسئولیت علی باکری قرار داشت و پس از آن چون شناخته شده و تحت تعقیب قرار گرفته بود به زندگی مخفی در خانه‌های تیمی روآورد. از همان اوان، استعداد سرشاری در امور نظامی و عملیاتی از خود نشان داد و توانست طی پنج سال در مرکزیت سازمان در کنار افرادی همچون احمد رضایی، رضا رضایی، کاظم ذوالانوار، تقی شهرام و مجید شریف واقفی حضور داشته باشد. وی استوارترین و قدیمی‌ترین عنصر مرکزیت در تمام این سال‌ها بود و دَه‌ها عملیات ترور و انفجار را طراحی کرد. وی در جریان تغییر ایدئولوژی سازمان در ۱۳۵۴ش مارکسیست شد و در بعد از ظهر روز ۲۵ آبان ۱۳۵۵ش در حالی‌که رهبر نظامی سازمان بود، در میدان مخبرالدوله توسط افراد ساواک شناسایی شد و پس از تعقیب و گریز و تیراندازی متقابل، سرانجام با انفجار نارنجک دست به خودکشی زد.