آذرجوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:




ظاهراً نام‌ دیگری‌ از آتش آذرفرنبغ‌. این‌ آتش‌ در ۳۳۲ق‌، هنگام‌ تألیف‌ ''مروج‌‌الذّهب‌''، به ‌نام‌ آزر (آذر) جوی‌ وجود داشته‌ است‌ و به‌ قول‌ مسعودی‌ مجوسان‌ آن را از همۀ‌ آتش‌ها و آتشکده‌ها محترم‌‌تر می‌شمردند. شاید آذرجوی‌ چشمۀ‌ نفتی‌ سوزانی بوده‌ است‌. مسعودی‌ می‌نویسد، به‌ گفته‌ ایرانیان،‌ کیخسرو به‌هنگام‌ جنگ‌ با ترکان،‌ در این‌ آتشکده‌ نیایش‌ کرده‌ است‌. شهرستانی‌ نیز این‌ آتش‌ را آذرخوا می‌نامد و می‌نویسد که‌ آن را کشتاسف‌ (گشتاسب‌) از خوارزم‌ به‌ دارابجرد منتقل‌ کرده‌ و انوشیروان‌ آن را از دارابجرد به‌ کرمان‌ برده‌ و تا زمان‌ مهدی‌، خلیفۀ‌ عباسی،‌ معمور بوده‌ است.
ظاهراً نام‌ دیگری‌ از آتش آذرفرنبغ‌. این‌ آتش‌ در ۳۳۲ق‌، هنگام‌ تألیف‌ ''مروج‌‌الذّهب‌''، به ‌نام‌ آزر (آذر) جوی‌ وجود داشته‌ است‌ و به‌ قول‌ مسعودی‌ مجوسان‌ آن را از همۀ‌ آتش‌ها و [[آتشکده|آتشکده‌]]<nowiki/>ها محترم‌‌تر می‌شمردند. شاید آذرجوی‌ چشمۀ‌ نفتی‌ سوزانی بوده‌ است‌. مسعودی‌ می‌نویسد، به‌ گفته‌ ایرانیان،‌ [[کیخسرو]] بهذهنگام‌ جنگ‌ با ترکان،‌ در این‌ آتشکده‌ نیایش‌ کرده‌ است‌. شهرستانی‌ نیز این‌ آتش‌ را آذرخوا می‌نامد و می‌نویسد که‌ آن را کشتاسف (گشتاسب) از [[خوارزم|خوارزم‌]] به‌ [[دارابجرد]] منتقل‌ کرده‌ و [[انوشیروان|انوشیروان‌]] آن را از دارابجرد به‌ [[کرمان، شهر|کرمان‌]] برده‌ و تا زمان‌ مهدی‌، خلیفۀ‌ عباسی،‌ معمور بوده‌ است.
----
 
 


&nbsp;
&nbsp;
 
----
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:زردشتی]]
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:زردشتی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۴

آذرجوی‌ (Azarjoy)


ظاهراً نام‌ دیگری‌ از آتش آذرفرنبغ‌. این‌ آتش‌ در ۳۳۲ق‌، هنگام‌ تألیف‌ مروج‌‌الذّهب‌، به ‌نام‌ آزر (آذر) جوی‌ وجود داشته‌ است‌ و به‌ قول‌ مسعودی‌ مجوسان‌ آن را از همۀ‌ آتش‌ها و آتشکده‌ها محترم‌‌تر می‌شمردند. شاید آذرجوی‌ چشمۀ‌ نفتی‌ سوزانی بوده‌ است‌. مسعودی‌ می‌نویسد، به‌ گفته‌ ایرانیان،‌ کیخسرو بهذهنگام‌ جنگ‌ با ترکان،‌ در این‌ آتشکده‌ نیایش‌ کرده‌ است‌. شهرستانی‌ نیز این‌ آتش‌ را آذرخوا می‌نامد و می‌نویسد که‌ آن را کشتاسف (گشتاسب) از خوارزم‌ به‌ دارابجرد منتقل‌ کرده‌ و انوشیروان‌ آن را از دارابجرد به‌ کرمان‌ برده‌ و تا زمان‌ مهدی‌، خلیفۀ‌ عباسی،‌ معمور بوده‌ است.