آریانیسم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
آرْیانیسم (Arianism)<br/> بدعتی در دین [[مسیحیت]]، نشأت گرفته از عقاید کشیشی به نام [[آریوس]]<ref>Arius</ref> (ح ۲۵۶ـ۳۳۶م) در حدود ۳۱۰م. آریانیسم که منکر الوهیت کامل [[عیسی]] و قائل به برتری [[اقنوم]] پدر بر اقنوم پسر بود، در ۳۲۵م به‌عنوان بدعت در [[نیقیه، شورای|شورای نیقیه]]<ref>Council of Nicaea</ref> محکوم شد. با این همه، آریانیسم تقریباً ۲۰۰ سال پس از آن نیز در میان [[گوت ها|گوت]]<nowiki/>ها<ref>Goths</ref> و دیگر قبایل توتونی<ref>Teutonic</ref> ادامه یافت و تا قرن ۶م در [[افریقا، قاره|افریقا]] و تا قرن ۷م در [[اسپانیا]] پیروانی داشت. متکلمانی در قرون ۱۷ و ۱۸م عقایدی شبیه به آریانیسم از جمله یکتاباوری داشتند؛ یکتاباوران<ref>Unitarianism</ref> خدا را وجودی واحد می‌دانستند و منکر [[تثلیث]] بودند. در ۱۹۷۹م احیای این بدعت در مسیحیت در آثار متکلمانی مانند ادوارد شیله‌بِیکس<ref>Schillebeeckx</ref> بلژیکی دوباره سبب نگرانی [[واتیکان]] شد.<br/> | آرْیانیسم (Arianism)<br/> بدعتی در دین [[مسیحیت]]، نشأت گرفته از عقاید کشیشی به نام [[آریوس]]<ref>Arius</ref> (ح ۲۵۶ـ۳۳۶م) در حدود ۳۱۰م. آریانیسم که منکر الوهیت کامل [[عیسی]] و قائل به برتری [[اقنوم]] پدر بر اقنوم پسر بود، در ۳۲۵م به‌عنوان بدعت در [[نیقیه، شورای|شورای نیقیه]]<ref>Council of Nicaea</ref> محکوم شد. با این همه، آریانیسم تقریباً ۲۰۰ سال پس از آن نیز در میان [[گوت ها|گوت]]<nowiki/>ها<ref>Goths</ref> و دیگر قبایل توتونی<ref>Teutonic</ref> ادامه یافت و تا قرن ۶م در [[افریقا، قاره|افریقا]] و تا قرن ۷م در [[اسپانیا]] پیروانی داشت. متکلمانی در قرون ۱۷ و ۱۸م عقایدی شبیه به آریانیسم از جمله یکتاباوری داشتند؛ یکتاباوران<ref>Unitarianism</ref> خدا را وجودی واحد می‌دانستند و منکر [[تثلیث]] بودند. در ۱۹۷۹م احیای این بدعت در مسیحیت در آثار متکلمانی مانند ادوارد شیله‌بِیکس<ref>Schillebeeckx</ref> بلژیکی دوباره سبب نگرانی [[واتیکان]] شد.<br/> | ||
---- | |||
[[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – فرقه ها، مکاتب و جوامع]] | [[Category:ادیان و فرقه های غیراسلام]] [[Category:مسیحیت – فرقه ها، مکاتب و جوامع]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۴
آرْیانیسم (Arianism)
بدعتی در دین مسیحیت، نشأت گرفته از عقاید کشیشی به نام آریوس[۱] (ح ۲۵۶ـ۳۳۶م) در حدود ۳۱۰م. آریانیسم که منکر الوهیت کامل عیسی و قائل به برتری اقنوم پدر بر اقنوم پسر بود، در ۳۲۵م به‌عنوان بدعت در شورای نیقیه[۲] محکوم شد. با این همه، آریانیسم تقریباً ۲۰۰ سال پس از آن نیز در میان گوت‌ها[۳] و دیگر قبایل توتونی[۴] ادامه یافت و تا قرن ۶م در افریقا و تا قرن ۷م در اسپانیا پیروانی داشت. متکلمانی در قرون ۱۷ و ۱۸م عقایدی شبیه به آریانیسم از جمله یکتاباوری داشتند؛ یکتاباوران[۵] خدا را وجودی واحد می‌دانستند و منکر تثلیث بودند. در ۱۹۷۹م احیای این بدعت در مسیحیت در آثار متکلمانی مانند ادوارد شیله‌بِیکس[۶] بلژیکی دوباره سبب نگرانی واتیکان شد.