پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان = | |عنوان =فرانچسکو پریماتیتچو | ||
|نام = | |نام =Francesco Primaticcio | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی= | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز= | |زادروز=بولونیاح ۱۵۰۴م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۱۵۷۰م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت= | |ملیت=ایتالیایی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی = | | شغل و تخصص اصلی =مجسمه‌ساز، معمار | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=نقاش، تزیینگر | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار =در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله = | |گروه مقاله =معماری | ||
|دوره = | |دوره = | ||
|فعالیت‌های مهم = | |فعالیت‌های مهم = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:فرانچسکو.jpg|بندانگشتی|آپولو، پان و پوتویی که بوق می‌زند، از مجموعه‌ای از هشت ترکیب پس از طرح‌های فرانچسکو پریماتیکچیو برای سقف گالری اولیس ]] | |||
پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco) | |||
نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ [[مانریسم]] (شیوه‌گری)<ref>Mannerism</ref>. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین کاخ فونتن‌بلو<ref>Fontainebleau </ref> به فرانسه فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو<ref>Rosso Fiorentino </ref> کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری<ref>stucco </ref> پدید آورد. پریماتیتچو در بولونیا به‌دنیا آمد، و نخست نزد جولیو رومانو<ref>Giulio Romano </ref> در پالاتسو دل تِه<ref>Palazzo del Tè</ref>، در مانتوا<ref> Mantua </ref> کار کرد. هنگامی که فرانسوای اول<ref>Francis I </ref>، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد هانری | نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ [[مانریسم]] (شیوه‌گری)<ref>Mannerism</ref>. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین [[فونتن بلو|کاخ فونتن‌بلو]]<ref>Fontainebleau </ref> به [[فرانسه]] فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو<ref>Rosso Fiorentino </ref> کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری<ref>stucco </ref> پدید آورد. پریماتیتچو در [[بولونیا، شهر|بولونیا]] به‌دنیا آمد، و نخست نزد [[جولیو رومانو]]<ref>Giulio Romano </ref> در پالاتسو دل تِه<ref>Palazzo del Tè</ref>، در [[مانتوا، شهر|مانتوا]]<ref> Mantua </ref> کار کرد. هنگامی که [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]<ref>Francis I </ref>، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد [[هانری دوم (۱۵۱۹ـ۱۵۵۹)|هانری دوم]]، [[آباته، نیکولو دل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱)|نیکولو دل آباته]]<ref>Niccolò dell' Abbate </ref> دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی<ref>Catherine de Medici</ref> درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۲
| فرانچسکو پریماتیتچو Francesco Primaticcio | |
|---|---|
| زادروز |
بولونیاح ۱۵۰۴م |
| درگذشت | ۱۵۷۰م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز، معمار |
| شغل و تخصص های دیگر | نقاش، تزیینگر |
| آثار | در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو |
| گروه مقاله | معماری |
پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco)
نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ مانریسم (شیوه‌گری)[۱]. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین کاخ فونتن‌بلو[۲] به فرانسه فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو[۳] کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری[۴] پدید آورد. پریماتیتچو در بولونیا به‌دنیا آمد، و نخست نزد جولیو رومانو[۵] در پالاتسو دل تِه[۶]، در مانتوا[۷] کار کرد. هنگامی که فرانسوای اول[۸]، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد هانری دوم، نیکولو دل آباته[۹] دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی[۱۰] درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد.