منفردزاده، اسفندیار (۱۳۱۹ش - ): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اسفندیار منفردزاده (۱۳۱۹ش- )<br> | اسفندیار منفردزاده (۱۳۱۹ش- )<br> | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۸: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
آهنگ‌ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به‌سبب دوستی دیرینه‌اش با [[ | [[پرونده:اسفندیار منفردزاده.jpg|بندانگشتی|اسفندیار منفردزاده]] | ||
آهنگ‌ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به‌سبب دوستی دیرینه‌اش با [[کیمیایی، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش - )|کیمیایی]]، نخستین موسیقی متن خود را برای فیلم ''بیگانه بیا'' (۱۳۴۷ش) ساخت، که چندان اثر شاخصی نبود. اما موسیقی فیلم ''[[قیصر (سینما)|قیصر]]'' (۱۳۴۸ش)، نام او را بر سر زبان‌ها انداخت و هزاران صفحۀ ۴۵ دور از موسیقی این فیلم تکثیر شد و به‌فروش رفت .از امتیاز آثارش تأثیر نمایش بود که برای همراهی با لحظه‌های فیلم، به ردیف‌های موسیقی ایرانی بخشید. موسیقی ''رقاصۀ شهر'' (۱۳۴۹ش) را در‌پی موفقیت ''قیصر'' و در همان سبک ساخت. در ''[[رضا موتوری (فیلم)|رضا موتوری]]'' (۱۳۴۹ش)، از ترانه‌‌ای با صدایِ [[مهراد، فرهاد (تهران ۱۳۲۲ـ پاریس ۱۳۸۱ ش)|فرهاد مهراد]] در عنوان‌بندی فیلم استفاده کرد؛ این شیوه تا پیش از آن در سینمای ایران معمول نبود. در فیلم‌های ''[[خداحافظ رفیق|خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰ش) و ''[[تنگنا]]'' (۱۳۵۲ش) همین بدعت را تکرار کرد، و سپس آهنگ‌سازان بسیاری از او پیروی کردند. ملودی گوش‌نواز ''[[طوقی (فیلم 1349)|طوقی]]'' (۱۳۴۹ش) نیز، که با [[سنتور]] نواخته می‌شود، از آثار شنیدنی اوست. دیگر آثارش عبارت‌اند از ''[[داش آکل (فیلم 1350)|داش‌آکل]] ''(۱۳۵۰ش)، با اجرای ارکستری متشکل از چهل نوازنده، ''تپلی ''(۱۳۵۱ش)، ''نفرین'' (۱۳۵۲ش)، و ''غزل'' (۱۳۵۵ش)؛ او کارگردان و آهنگ‌ساز دو فیلم کوتاه ''هرگز'' (۱۳۵۲ش) و ''بهارک'' (۱۳۵۵ش) نیز است. منفردزاده از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۳ش به آهنگ‌سازی در رادیو ایران پرداخت. پیش از آن مدت کوتاهی در تئاترهای لاله‌زار [[عود (موسیقی)|عود]] می‌نواخت. | |||
منفردزاده جز موسیقی فیلم، تعداد قابل توجهی نیز آهنگ برای خوانندگان پاپ پیش از انقلاب یا خارج‌نشین ساخته است. وی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از ایران مهاجرت کرده و هم‌اکنون در [[ | منفردزاده جز موسیقی فیلم، تعداد قابل توجهی نیز آهنگ برای خوانندگان پاپ پیش از انقلاب یا خارج‌نشین ساخته است. وی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از ایران مهاجرت کرده و هم‌اکنون در [[سوئد]] زندگی می‌کند.<br><!--38440100--> | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۴
اسفندیار منفردزاده (۱۳۱۹ش- )
| اسفندیار منفردزاده | |
|---|---|
| زادروز |
۱۳۱۹ش |
| محل زندگی | سوئد |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ ساز |
| آثار | موسیقی فیلم های قیصر (۱۳۴۸) و رضا موتوری (۱۳۴۹) |
| گروه مقاله | سینما، موسیقی |
آهنگ‌ساز ایرانی و سازندۀ موسیقی متن فیلم. به‌سبب دوستی دیرینه‌اش با کیمیایی، نخستین موسیقی متن خود را برای فیلم بیگانه بیا (۱۳۴۷ش) ساخت، که چندان اثر شاخصی نبود. اما موسیقی فیلم قیصر (۱۳۴۸ش)، نام او را بر سر زبان‌ها انداخت و هزاران صفحۀ ۴۵ دور از موسیقی این فیلم تکثیر شد و به‌فروش رفت .از امتیاز آثارش تأثیر نمایش بود که برای همراهی با لحظه‌های فیلم، به ردیف‌های موسیقی ایرانی بخشید. موسیقی رقاصۀ شهر (۱۳۴۹ش) را در‌پی موفقیت قیصر و در همان سبک ساخت. در رضا موتوری (۱۳۴۹ش)، از ترانه‌‌ای با صدایِ فرهاد مهراد در عنوان‌بندی فیلم استفاده کرد؛ این شیوه تا پیش از آن در سینمای ایران معمول نبود. در فیلم‌های خداحافظ رفیق (۱۳۵۰ش) و تنگنا (۱۳۵۲ش) همین بدعت را تکرار کرد، و سپس آهنگ‌سازان بسیاری از او پیروی کردند. ملودی گوش‌نواز طوقی (۱۳۴۹ش) نیز، که با سنتور نواخته می‌شود، از آثار شنیدنی اوست. دیگر آثارش عبارت‌اند از داش‌آکل (۱۳۵۰ش)، با اجرای ارکستری متشکل از چهل نوازنده، تپلی (۱۳۵۱ش)، نفرین (۱۳۵۲ش)، و غزل (۱۳۵۵ش)؛ او کارگردان و آهنگ‌ساز دو فیلم کوتاه هرگز (۱۳۵۲ش) و بهارک (۱۳۵۵ش) نیز است. منفردزاده از ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۳ش به آهنگ‌سازی در رادیو ایران پرداخت. پیش از آن مدت کوتاهی در تئاترهای لاله‌زار عود می‌نواخت.
منفردزاده جز موسیقی فیلم، تعداد قابل توجهی نیز آهنگ برای خوانندگان پاپ پیش از انقلاب یا خارج‌نشین ساخته است. وی در سال‌های پس از انقلاب اسلامی از ایران مهاجرت کرده و هم‌اکنون در سوئد زندگی می‌کند.