آینه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
هر نوع سطح صیقلی بازتابندۀ [[نور]]. غالباً شیشه‌ای است که پشت آن را با [[آلیاژ]]<ref>alloy</ref>ی از [[جیوه]]<ref>mercury</ref> پوشش داده‌اند. آینۀ تخت<ref>flat (plane) mirror</ref> تصویری مستقیم<ref>erect</ref>، مجازی<ref>virtual</ref>، و هم‌اندازه<ref>same-size</ref> با جسم در پشت آینه و در فاصله‌ای برابر با فاصلۀ جسم از سطح آینه تشکیل می‌دهد. [[آینه مقعر|آینۀ مقعر]] کروی<ref>spherical concave mirror</ref>، بسته به فاصلۀ جسم تا آینه<ref>object distance</ref>، تصویری کوچکتر، معکوس، و حقیقی در جلو آینه، یا تصویری بزرگتر، مستقیم، و مجازی در پشت آن تشکیل می‌دهد. [[آینه کوژ|آینۀ محدب]] کروی<ref>spherical convex mirror</ref> تصویری کوچکتر، مستقیم، و مجازی در پشت آینه تشکیل می‌دهد. آینۀ خودروها از این نوع است. به نظر می‌رسد در آینۀ تخت پرتوهای نور از پشت آینه می‌آیند، اما عملاً چنین نیست. تصویر حقیقیِ معکوسِ آینۀ مقعر کروی جایی تشکیل می‌شود که پرتوهای نور از سطح آینه گذشته‌اند. [[فاصله کانونی|فاصلۀ کانونی]]<ref>focal length</ref> (f) آینۀ کروی برابر است با نصف شعاع انحنا<ref>radius of curvature</ref>ی آن. فاصلۀ کانونی، فاصلۀ تصویر تا آینه<ref>image distance</ref> (v) و فاصلۀ جسم تا آینه (u)، را فرمول زیر به هم مرتبط می‌سازد: (فرمول ۱).
هر نوع سطح صیقلی بازتابندۀ [[نور]]. غالباً شیشه‌ای است که پشت آن را با [[آلیاژ]]<ref>alloy</ref>ی از [[جیوه]]<ref>mercury</ref> پوشش داده‌اند. آینۀ تخت<ref>flat (plane) mirror</ref> تصویری مستقیم<ref>erect</ref>، مجازی<ref>virtual</ref>، و هم‌اندازه<ref>same-size</ref> با جسم در پشت آینه و در فاصله‌ای برابر با فاصلۀ جسم از سطح آینه تشکیل می‌دهد. [[آینه مقعر|آینۀ مقعر]] کروی<ref>spherical concave mirror</ref>، بسته به فاصلۀ جسم تا آینه<ref>object distance</ref>، تصویری کوچکتر، معکوس، و حقیقی در جلو آینه، یا تصویری بزرگتر، مستقیم، و مجازی در پشت آن تشکیل می‌دهد. [[آینه کوژ|آینۀ محدب]] کروی<ref>spherical convex mirror</ref> تصویری کوچکتر، مستقیم، و مجازی در پشت آینه تشکیل می‌دهد. آینۀ خودروها از این نوع است. به نظر می‌رسد در آینۀ تخت پرتوهای نور از پشت آینه می‌آیند، اما عملاً چنین نیست. تصویر حقیقیِ معکوسِ آینۀ مقعر کروی جایی تشکیل می‌شود که پرتوهای نور از سطح آینه گذشته‌اند. [[فاصله کانونی|فاصلۀ کانونی]]<ref>focal length</ref> (f) آینۀ کروی برابر است با نصف شعاع انحنا<ref>radius of curvature</ref>ی آن. فاصلۀ کانونی، فاصلۀ تصویر تا آینه<ref>image distance</ref> (v) و فاصلۀ جسم تا آینه (u)، را فرمول زیر به هم مرتبط می‌سازد: (فرمول ۱).


فرمول ۱:<br /> جنس موادی که معمولاً برای ساخت آینه به کار می‌روند عبارت‌اند از آلومینیوم، [[مس (شیمی)|مس]]<ref>copper</ref>، [[مولیبدن]]<ref>molybdenum</ref>، و کاربید سیلیسیم<ref>silicon carbide</ref>. برای ساختن آینه‌های بازتابی<ref>reflective mirrors</ref> دقیق، مانند آینه‌های تلسکوپ‌های نجومی بزرگ، از بخار سیلیسیم کاربید<ref>silicon carbide</ref> که به روش شیمیایی پشت سطح نشانده می‌شود، و فرآیند صیقل‌کاری الکترولیزی<ref>electrolytic in-process dressing (ELID)</ref> استفاده می‌کنند. این فرآیند در ۱۹۸۹م ابداع شد. دقت آینه‌هایی که با این روش ساخته می‌شوند در حدود چند [[آنگستروم]]<ref>angstrom</ref> است.<br /> '''آینه‌های مایع<ref>liquid mirror</ref>'''. این گونه آینه‌ها را با چرخاندن مایعی مثل جیوه می‌سازند، به قسمی که نیروهای گرانش<ref>gravity force</ref> و گریز از مرکز<ref>centrifugal force</ref> آن را به شکل سهمی کامل درمی‌آورند. مزایای آینه‌های مایع نسبت به آینه‌های جامد عبارت است از (۱) این نوع آینه‌ها گود نمی‌افتند و بنابه تئوری می‌توان آن‌ها را بسیار بزرگ ساخت، (۲) ارزان‌ترند، و (۳) نیاز به صیقل‌کاری ندارند. در ۱۹۹۴م تعداد معدودی تلسکوپ با آینۀ مایع برای فعالیت‌های پژوهشی ساخته شد. در ۱۹۹۵م، بزرگ‌ترین تلسکوپ با آینۀ مایعی به قطر سه متر برای رصدخانۀ اربیتال دبریس<ref>Orbital Debris Observatory</ref>، متعلق به ناسا و واقع در ایالت نیومکزیکوی امریکا، ساخته شد.
فرمول ۱:<br /> جنس موادی که معمولاً برای ساخت آینه به کار می‌روند عبارت‌اند از [[آلومینیوم]]<ref>aluminium</ref>، [[مس (شیمی)|مس]]<ref>copper</ref>، [[مولیبدن]]<ref>molybdenum</ref>، و [[کاربید سیلیسیم]]<ref>silicon carbide</ref>. برای ساختن آینه‌های بازتابی<ref>reflective mirrors</ref> دقیق، مانند آینه‌های [[تلسکوپ|تلسکوپ‌]]<ref>telescope</ref>های نجومی بزرگ، از بخار سیلیسیم کاربید<ref>silicon carbide</ref> که به روش شیمیایی پشت سطح نشانده می‌شود، و فرآیند صیقل‌کاری الکترولیزی<ref>electrolytic in-process dressing (ELID)</ref> استفاده می‌کنند. این فرآیند در ۱۹۸۹م ابداع شد. دقت آینه‌هایی که با این روش ساخته می‌شوند در حدود چند [[آنگستروم]]<ref>angstrom</ref> است.<br /> '''آینه‌های مایع<ref>liquid mirror</ref>'''. این گونه آینه‌ها را با چرخاندن مایعی مثل جیوه می‌سازند، به قسمی که نیروهای گرانش<ref>gravity force</ref> و [[گریز از مرکز، نیروی|گریز از مرکز]]<ref>centrifugal force</ref> آن را به شکل سهمی کامل درمی‌آورند. مزایای آینه‌های مایع نسبت به آینه‌های جامد عبارت است از (۱) این نوع آینه‌ها گود نمی‌افتند و بنابه تئوری می‌توان آن‌ها را بسیار بزرگ ساخت، (۲) ارزان‌ترند، و (۳) نیاز به صیقل‌کاری ندارند. در ۱۹۹۴م تعداد معدودی تلسکوپ با آینۀ مایع برای فعالیت‌های پژوهشی ساخته شد. در ۱۹۹۵م، بزرگ‌ترین تلسکوپ با آینۀ مایعی به قطر سه متر برای رصدخانۀ اربیتال دبریس<ref>Orbital Debris Observatory</ref>، متعلق به [[ناسا]] و واقع در ایالت [[نیو مکزیکو|نیومکزیکو]]<ref>New Mexico</ref>ی امریکا، ساخته شد.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۷

آینه (mirror)

هر نوع سطح صیقلی بازتابندۀ نور. غالباً شیشه‌ای است که پشت آن را با آلیاژ[۱]ی از جیوه[۲] پوشش داده‌اند. آینۀ تخت[۳] تصویری مستقیم[۴]، مجازی[۵]، و هم‌اندازه[۶] با جسم در پشت آینه و در فاصله‌ای برابر با فاصلۀ جسم از سطح آینه تشکیل می‌دهد. آینۀ مقعر کروی[۷]، بسته به فاصلۀ جسم تا آینه[۸]، تصویری کوچکتر، معکوس، و حقیقی در جلو آینه، یا تصویری بزرگتر، مستقیم، و مجازی در پشت آن تشکیل می‌دهد. آینۀ محدب کروی[۹] تصویری کوچکتر، مستقیم، و مجازی در پشت آینه تشکیل می‌دهد. آینۀ خودروها از این نوع است. به نظر می‌رسد در آینۀ تخت پرتوهای نور از پشت آینه می‌آیند، اما عملاً چنین نیست. تصویر حقیقیِ معکوسِ آینۀ مقعر کروی جایی تشکیل می‌شود که پرتوهای نور از سطح آینه گذشته‌اند. فاصلۀ کانونی[۱۰] (f) آینۀ کروی برابر است با نصف شعاع انحنا[۱۱]ی آن. فاصلۀ کانونی، فاصلۀ تصویر تا آینه[۱۲] (v) و فاصلۀ جسم تا آینه (u)، را فرمول زیر به هم مرتبط می‌سازد: (فرمول ۱).

فرمول ۱:
جنس موادی که معمولاً برای ساخت آینه به کار می‌روند عبارت‌اند از آلومینیوم[۱۳]، مس[۱۴]، مولیبدن[۱۵]، و کاربید سیلیسیم[۱۶]. برای ساختن آینه‌های بازتابی[۱۷] دقیق، مانند آینه‌های تلسکوپ‌[۱۸]های نجومی بزرگ، از بخار سیلیسیم کاربید[۱۹] که به روش شیمیایی پشت سطح نشانده می‌شود، و فرآیند صیقل‌کاری الکترولیزی[۲۰] استفاده می‌کنند. این فرآیند در ۱۹۸۹م ابداع شد. دقت آینه‌هایی که با این روش ساخته می‌شوند در حدود چند آنگستروم[۲۱] است.
آینه‌های مایع[۲۲]. این گونه آینه‌ها را با چرخاندن مایعی مثل جیوه می‌سازند، به قسمی که نیروهای گرانش[۲۳] و گریز از مرکز[۲۴] آن را به شکل سهمی کامل درمی‌آورند. مزایای آینه‌های مایع نسبت به آینه‌های جامد عبارت است از (۱) این نوع آینه‌ها گود نمی‌افتند و بنابه تئوری می‌توان آن‌ها را بسیار بزرگ ساخت، (۲) ارزان‌ترند، و (۳) نیاز به صیقل‌کاری ندارند. در ۱۹۹۴م تعداد معدودی تلسکوپ با آینۀ مایع برای فعالیت‌های پژوهشی ساخته شد. در ۱۹۹۵م، بزرگ‌ترین تلسکوپ با آینۀ مایعی به قطر سه متر برای رصدخانۀ اربیتال دبریس[۲۵]، متعلق به ناسا و واقع در ایالت نیومکزیکو[۲۶]ی امریکا، ساخته شد.

 


  1. alloy
  2. mercury
  3. flat (plane) mirror
  4. erect
  5. virtual
  6. same-size
  7. spherical concave mirror
  8. object distance
  9. spherical convex mirror
  10. focal length
  11. radius of curvature
  12. image distance
  13. aluminium
  14. copper
  15. molybdenum
  16. silicon carbide
  17. reflective mirrors
  18. telescope
  19. silicon carbide
  20. electrolytic in-process dressing (ELID)
  21. angstrom
  22. liquid mirror
  23. gravity force
  24. centrifugal force
  25. Orbital Debris Observatory
  26. New Mexico