زرین دست، علیرضا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
علیرضا زرین‌دست (تبریز ۱۳۲۴ش- )<br>
علیرضا زرین‌دست (تبریز ۱۳۲۴ش- )<br>
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان = علی‌رضا زرین‌دست
|عنوان = علیرضا زرین‌دست
|نام =
|نام =
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۲۰: خط ۲۰:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های سیزدهم (برای فیلم پری) و سی و ششم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم سرو زیر آب)
|جوایز و افتخارات =سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های سیزدهم (برای فیلم پری) و سی و ششم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم سرو زیر آب)
|آثار  =خداحافظ رفیق (1350) و گزارش (1356)
|آثار  =خداحافظ رفیق (1350ش) و گزارش (1356ش)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =سینما
|گروه مقاله =سینما
خط ۳۰: خط ۳۰:
}}
}}
[[پرونده:23035000- 2.jpg|جایگزین=علیرضا زرین‌دست|بندانگشتی|علیرضا زرین‌دست]]
[[پرونده:23035000- 2.jpg|جایگزین=علیرضا زرین‌دست|بندانگشتی|علیرضا زرین‌دست]]
فیلم‌بردار سینمای ایران. فیلم‌برداری مجموعۀ تلویزیونی ''دایی‌جان ناپلئون'' (۱۳۵۴)، تجربۀ کم‌نظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد‌ و با بهره‌گیری از دانشِ سینمایی [[ناصر تقوایی|ناصر ‌تقوایی]] و نیز‌ روان‌شناسی رنگ‌ها، کنتراست و تأثیر آن‌‌ها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیت‌های نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جمله‌اند: ''بازجویی یک جنایت'' (۱۳۶۳)، ''نقطۀ ضعف'' (۱۳۶۲)، و ''تصویر آخر'' (۱۳۶۵). در ''طلسم'' (۱۳۶۵)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد،‌ و در ''خارج از محدوده'' (۱۳۶۷)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زرین‌دست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. به‌اتفاق [[امیر نادری]]<nowiki/>‌، و به‌کمک برادرش [[محمد زرین‌ دست|محمد زرین‌دست]]، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به [[ایران]] آمد، وارد سینما شد. از تجربه‌های به‌یادماندنی او در زمینۀ فیلم‌برداری است: ''[[خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰) و ''[[گزارش (فیلم)|گزارش]]'' (۱۳۵۶).
فیلم‌بردار سینمای ایران. فیلم‌برداری مجموعۀ تلویزیونی ''دایی‌جان ناپلئون'' (۱۳۵۴ش)، تجربۀ کم‌نظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد‌ و با بهره‌گیری از دانشِ سینمایی [[تقوایی، ناصر|ناصر ‌تقوایی]] و نیز‌ روان‌شناسی رنگ‌ها، کنتراست و تأثیر آن‌‌ها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیت‌های نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جمله‌اند: ''بازجویی یک جنایت'' (۱۳۶۳ش)، ''نقطۀ ضعف'' (۱۳۶۲ش)، و ''تصویر آخر'' (۱۳۶۵ش). در ''طلسم'' (۱۳۶۵ش)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد،‌ و در ''خارج از محدوده'' (۱۳۶۷ش)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زرین‌دست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. به‌اتفاق [[نادری، امیر|امیر نادری]]<nowiki/>‌، و به‌کمک برادرش [[محمد زرین‌ دست|محمد زرین‌دست]]، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش از [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] به [[ایران]] آمد، وارد سینما شد. از تجربه‌های به‌یادماندنی او در زمینۀ فیلم‌برداری است: ''[[خداحافظ رفیق]]'' (۱۳۵۰ش) و ''[[گزارش (فیلم)|گزارش]]'' (۱۳۵۶ش).


زرین‌دست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم ''پری'') و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم ''سرو زیر آب'') سیمرغ بلورین فیلم‌برداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنواره‌های بین‌المللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلم‌برداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار [[کیارستمی ، عباس (تهران ۱۳۱۹)|عباس کیارستمی]]، [[مخملباف، محسن (تهران ۱۳۳۶)|محسن مخلملباف]]، [[کیمیایی، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش - )|مسعود کیمیایی]]، [[پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش)|کیومرث پوراحمد]] و [[داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|علیرضا داوودنژاد]] بوده است.
زرین‌دست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم ''پری'') و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم ''سرو زیر آب'') سیمرغ بلورین فیلم‌برداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنواره‌های بین‌المللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلم‌برداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار [[کیارستمی، عباس|عباس کیارستمی]]، [[مخملباف، محسن|محسن مخملباف]]، [[کیمیایی، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش - )|مسعود کیمیایی]]، [[پوراحمد، کیومرث (نجف آباد ۱۳۲۸ش)|کیومرث پوراحمد]] و [[داودنژاد، علیرضا (تهران ۱۳۳۲ش)|علیرضا داوودنژاد]] بوده است.




'''برخی از آثار سینمایی''' (مدیر فیلم‌برداری)
'''برخی از آثار سینمایی''' (مدیر فیلم‌برداری)


* خون شد (۱۳۹۸)
* خون شد (۱۳۹۸ش)
* تیغ و ترمه (۱۳۹۷)
* تیغ و ترمه (۱۳۹۷ش)
* مزارشریف (۱۳۹۳)
* مزارشریف (۱۳۹۳ش)
* متروپل (۱۳۹۲)
* متروپل (۱۳۹۲ش)
* ملکه (۱۳۹۰)
* ملکه (۱۳۹۰ش)
* سوپر استار (۱۳۸۷)
* سوپر استار (۱۳۸۷ش)
* بی‌پولی (۱۳۸۶)
* بی‌پولی (۱۳۸۶ش)
* حکم (۱۳۸۴)
* حکم (۱۳۸۴ش)
* صحنه جرم، ورود ممنوع (۱۳۸۴)
* صحنه جرم، ورود ممنوع (۱۳۸۴ش)
* صبحانه‌ای برای دو نفر (۱۳۸۲)
* صبحانه‌ای برای دو نفر (۱۳۸۲ش)
* ملاقات با طوطی (۱۳۸۲)
* ملاقات با طوطی (۱۳۸۲ش)
* بلوغ (۱۳۷۷)
* بلوغ (۱۳۷۷ش)
* فریاد (۱۳۷۷)
* فریاد (۱۳۷۷ش)
* ساحره (۱۳۷۶)
* ساحره (۱۳۷۶ش)
* سفر شبانه (۱۳۷۶)
* سفر شبانه (۱۳۷۶ش)
* نابخشوده (۱۳۷۵)
* نابخشوده (۱۳۷۵ش)
* ضیافت (۱۳۷۴)
* ضیافت (۱۳۷۴ش)
* پری (۱۳۷۳)
* پری (۱۳۷۳ش)
* پرتگاه (۱۳۷۲)
* پرتگاه (۱۳۷۲ش)
* آبادانی‌ها (۱۳۷۱)
* آبادانی‌ها (۱۳۷۱ش)
* قافله (۱۳۷۱)
* قافله (۱۳۷۱ش)
* دو فیلم با یک بلیت (۱۳۶۹)
* دو فیلم با یک بلیت (۱۳۶۹ش)
* عروس حلبچه (۱۳۶۹)
* عروس حلبچه (۱۳۶۹ش)
* کلوزآپ (۱۳۶۸)
* کلوزآپ (۱۳۶۸ش)
* عروسی خوبان (۱۳۶۷)
* عروسی خوبان (۱۳۶۷ش)
* دستفروش (اپیزود سوم) (۱۳۶۵)
* دستفروش (اپیزود سوم) (۱۳۶۵ش)
* بایسیکل‌ران (۱۳۶۴)
* بایسیکل‌ران (۱۳۶۴ش)
* خط قرمز (۱۳۶۰)
* خط قرمز (۱۳۶۰ش)
* صمد در به در می‌شود (۱۳۵۷)
* صمد در به در می‌شود (۱۳۵۷ش)
* در امتداد شب (۱۳۵۶)
* در امتداد شب (۱۳۵۶ش)
* صمد در راه اژدها (۱۳۵۶)
* صمد در راه اژدها (۱۳۵۶ش)
* گزارش (۱۳۵۶)
* گزارش (۱۳۵۶ش)
* صمد آرتیست می‌شود (۱۳۵۳)
* صمد آرتیست می‌شود (۱۳۵۳ش)
* حسن سیاه (۱۳۵۱)
* حسن سیاه (۱۳۵۱ش)
* مردی در طوفان (۱۳۵۱)
* مردی در طوفان (۱۳۵۱ش)


<br>
<br>

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۶

علیرضا زرین‌دست (تبریز ۱۳۲۴ش- )

علیرضا زرین‌دست
زادروز تبریز ۱۳۲۴ش
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی فیلم‌بردار
آثار خداحافظ رفیق (1350ش) و گزارش (1356ش)
گروه مقاله سینما
جوایز و افتخارات سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌برداری از دوره‌های سیزدهم (برای فیلم پری) و سی و ششم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم سرو زیر آب)
علیرضا زرین‌دست
علیرضا زرین‌دست

فیلم‌بردار سینمای ایران. فیلم‌برداری مجموعۀ تلویزیونی دایی‌جان ناپلئون (۱۳۵۴ش)، تجربۀ کم‌نظیری بود که در ۳۰سالگی کسب کرد؛ حدود ۴۰۰هزار فوت نگاتیو رنگی مصرف کرد‌ و با بهره‌گیری از دانشِ سینمایی ناصر ‌تقوایی و نیز‌ روان‌شناسی رنگ‌ها، کنتراست و تأثیر آن‌‌ها را در ساختار فیلم آزمود. بعدها از قابلیت‌های نورپردازی در فیلم رنگی بیشتر استفاده کرد، از آن جمله‌اند: بازجویی یک جنایت (۱۳۶۳ش)، نقطۀ ضعف (۱۳۶۲ش)، و تصویر آخر (۱۳۶۵ش). در طلسم (۱۳۶۵ش)، به مقتضای ساختار فیلم از نورپردازی کلاسیک و اکسپرسیونیستی بهره برد،‌ و در خارج از محدوده (۱۳۶۷ش)، حرکاتِ روان دوربین را به امتیاز فیلم تبدیل کرد. زرین‌دست پس از گذراندن سال دوم ابتدایی به تهران آمد. به‌اتفاق امیر نادری‌، و به‌کمک برادرش محمد زرین‌دست، کارگردانی که در اواخر دهۀ ۱۳۴۰ش از امریکا به ایران آمد، وارد سینما شد. از تجربه‌های به‌یادماندنی او در زمینۀ فیلم‌برداری است: خداحافظ رفیق (۱۳۵۰ش) و گزارش (۱۳۵۶ش).

زرین‌دست از دورۀ سیزدهم جشنواره فیلم فجر (برای فیلم پری) و از دورۀ سی و ششم همین جشنواره (برای فیلم سرو زیر آب) سیمرغ بلورین فیلم‌برداری دریافت کرده و همچنین برندۀ چندین نشان و جایزۀ دیگر از جشنواره‌های بین‌المللی و داخلی است. وی در تولید بیشتر از 70 فیلم سینمایی به عنوان مدیر فیلم‌برداری حضور داشته که از جملۀ آنها تعدادی از آثار عباس کیارستمی، محسن مخملباف، مسعود کیمیایی، کیومرث پوراحمد و علیرضا داوودنژاد بوده است.


برخی از آثار سینمایی (مدیر فیلم‌برداری)

  • خون شد (۱۳۹۸ش)
  • تیغ و ترمه (۱۳۹۷ش)
  • مزارشریف (۱۳۹۳ش)
  • متروپل (۱۳۹۲ش)
  • ملکه (۱۳۹۰ش)
  • سوپر استار (۱۳۸۷ش)
  • بی‌پولی (۱۳۸۶ش)
  • حکم (۱۳۸۴ش)
  • صحنه جرم، ورود ممنوع (۱۳۸۴ش)
  • صبحانه‌ای برای دو نفر (۱۳۸۲ش)
  • ملاقات با طوطی (۱۳۸۲ش)
  • بلوغ (۱۳۷۷ش)
  • فریاد (۱۳۷۷ش)
  • ساحره (۱۳۷۶ش)
  • سفر شبانه (۱۳۷۶ش)
  • نابخشوده (۱۳۷۵ش)
  • ضیافت (۱۳۷۴ش)
  • پری (۱۳۷۳ش)
  • پرتگاه (۱۳۷۲ش)
  • آبادانی‌ها (۱۳۷۱ش)
  • قافله (۱۳۷۱ش)
  • دو فیلم با یک بلیت (۱۳۶۹ش)
  • عروس حلبچه (۱۳۶۹ش)
  • کلوزآپ (۱۳۶۸ش)
  • عروسی خوبان (۱۳۶۷ش)
  • دستفروش (اپیزود سوم) (۱۳۶۵ش)
  • بایسیکل‌ران (۱۳۶۴ش)
  • خط قرمز (۱۳۶۰ش)
  • صمد در به در می‌شود (۱۳۵۷ش)
  • در امتداد شب (۱۳۵۶ش)
  • صمد در راه اژدها (۱۳۵۶ش)
  • گزارش (۱۳۵۶ش)
  • صمد آرتیست می‌شود (۱۳۵۳ش)
  • حسن سیاه (۱۳۵۱ش)
  • مردی در طوفان (۱۳۵۱ش)