سوتین، شاییم (۱۸۹۳ـ۱۹۴۳): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =شائیم سوتین | |عنوان =شائیم سوتین | ||
|نام =Chaim Soutine | |نام =Chaim Soutine | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}نقاش فرانسوی، زادۀ [[لیتوانی]]. بزرگ‌ترین [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیست]]<ref>expressionist</ref> [[فرانسه]] بود. با رنگ‌های درخشان، رنگ‌گذاری ضخیم، و ضربات محکم قلم‌مو، آثار عاطفی عمیقی خلق کرد که بیشتر آن‌ها منظره و تک‌چهره بودند. ''پادو''<ref>''Page Boy''</ref> (۱۹۲۷م؛ نگارخانۀ آلبرایت ناکس، بوفالو<ref>Albright-Knox Art Gallery, Buffalo</ref>، [[نیویورک]]) نمونه‌ای از آن‌هاست. سوتین در اسمیلوویچی<ref>Smilovitchi</ref>، لیتوانی، به‌دنیا آمد، مدّت کوتاهی در ویلنا<ref>Vilna</ref> هنر آموخت، و سپس راهی [[پاریس، شهر|پاریس]] شد و با هم‌قطاران نقاش و شاعرش زندگی فقیرانه‌ای را آغاز کرد. پس از مدتی که در [[بوزار، مدرسه|مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)]]<ref>Ecole des Beaux-Arts</ref> درس خواند، سبک متمایز خود را پدید آورد (۱۹۱۹ـ۱۹۲۱م). دوست نزدیک [[مودیلیانی، آمدیو (۱۸۸۴ـ۱۹۲۰)|مودیلیانیِ]]<ref>Modigliani</ref> نقاش بود، و پس از درگذشت او در [[سره|سِره]]<ref>Céret</ref> انزوا گزید، و پریشانی وی در نقاشی‌هایش تجلّی یافت. از ۱۹۲۳م با نمایشگاهی که از بوروسکی<ref>Zborowski</ref>، دلالی که توسط مودیلیانی با او آشنا شده بود، برایش ترتیب داد، به توفیقی نسبی در پاریس دست یافت. کژنمایی‌های اکسپرسیونیستی آثارش، [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh</ref> را به‌خاطر می‌آورند. رنگ‌های درخشان و پرمایۀ نظرگیری در تابلوهای نقش اشیای او جلب توجه می‌کنند. پرده‌هایی به‌رنگ و بافتی همانند گوشت خام از آثار متمایز اوست، مثلاً ''شقۀ گاو'' که آن را از ''[[رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹)|رامبرانت]]''<ref>Rembrandt</ref> الهام گرفت. | }} | ||
[[پرونده:25261500-3.jpg|بندانگشتی|''Still Life with Rayfish'' اثری از شائیم سوتین]] | |||
[[پرونده:25261500-4.jpg|بندانگشتی|Carcass of Beef اثر شائیم سوتین]] | |||
سوتین، شائیم (۱۸۹۳ـ۱۹۴۳م)(Soutine, Chaim)<br /> | |||
نقاش فرانسوی، زادۀ [[لیتوانی]]. بزرگ‌ترین [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیست]]<ref>expressionist</ref> [[فرانسه]] بود. با رنگ‌های درخشان، رنگ‌گذاری ضخیم، و ضربات محکم قلم‌مو، آثار عاطفی عمیقی خلق کرد که بیشتر آن‌ها منظره و تک‌چهره بودند. ''پادو''<ref>''Page Boy''</ref> (۱۹۲۷م؛ نگارخانۀ آلبرایت ناکس، بوفالو<ref>Albright-Knox Art Gallery, Buffalo</ref>، [[نیویورک]]) نمونه‌ای از آن‌هاست. سوتین در اسمیلوویچی<ref>Smilovitchi</ref>، لیتوانی، به‌دنیا آمد، مدّت کوتاهی در ویلنا<ref>Vilna</ref> هنر آموخت، و سپس راهی [[پاریس، شهر|پاریس]] شد و با هم‌قطاران نقاش و شاعرش زندگی فقیرانه‌ای را آغاز کرد. پس از مدتی که در [[بوزار، مدرسه|مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)]]<ref>Ecole des Beaux-Arts</ref> درس خواند، سبک متمایز خود را پدید آورد (۱۹۱۹ـ۱۹۲۱م). دوست نزدیک [[مودیلیانی، آمدیو (۱۸۸۴ـ۱۹۲۰)|مودیلیانیِ]]<ref>Modigliani</ref> نقاش بود، و پس از درگذشت او در [[سره|سِره]]<ref>Céret</ref> انزوا گزید، و پریشانی وی در نقاشی‌هایش تجلّی یافت. از ۱۹۲۳م با نمایشگاهی که از بوروسکی<ref>Zborowski</ref>، دلالی که توسط مودیلیانی با او آشنا شده بود، برایش ترتیب داد، به توفیقی نسبی در پاریس دست یافت. کژنمایی‌های اکسپرسیونیستی آثارش، [[ون گوگ، ونسان (۱۸۵۳ـ۱۸۹۰)|ون‌گوگ]]<ref>van Gogh</ref> را به‌خاطر می‌آورند. رنگ‌های درخشان و پرمایۀ نظرگیری در تابلوهای نقش اشیای او جلب توجه می‌کنند. پرده‌هایی به‌رنگ و بافتی همانند گوشت خام از آثار متمایز اوست، مثلاً ''شقۀ گاو'' که آن را از ''[[رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹)|رامبرانت]]''<ref>Rembrandt</ref> الهام گرفت. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۳
| شائیم سوتین Chaim Soutine | |
|---|---|
| زادروز |
اسمیلوویچی، لیتوانی1893م |
| درگذشت | 1943م |
| محل زندگی | فرانسه |
| ملیت | لیتوانیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار) |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | اکسپرسیونسیم |
| آثار | پادو (۱۹۲۷م؛ نگارخانه آلبرایت ناکس، بوفالو، نیویورک)، شقه گاو |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه‌سازی جهان |
سوتین، شائیم (۱۸۹۳ـ۱۹۴۳م)(Soutine, Chaim)
نقاش فرانسوی، زادۀ لیتوانی. بزرگ‌ترین اکسپرسیونیست[۱] فرانسه بود. با رنگ‌های درخشان، رنگ‌گذاری ضخیم، و ضربات محکم قلم‌مو، آثار عاطفی عمیقی خلق کرد که بیشتر آن‌ها منظره و تک‌چهره بودند. پادو[۲] (۱۹۲۷م؛ نگارخانۀ آلبرایت ناکس، بوفالو[۳]، نیویورک) نمونه‌ای از آن‌هاست. سوتین در اسمیلوویچی[۴]، لیتوانی، به‌دنیا آمد، مدّت کوتاهی در ویلنا[۵] هنر آموخت، و سپس راهی پاریس شد و با هم‌قطاران نقاش و شاعرش زندگی فقیرانه‌ای را آغاز کرد. پس از مدتی که در مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)[۶] درس خواند، سبک متمایز خود را پدید آورد (۱۹۱۹ـ۱۹۲۱م). دوست نزدیک مودیلیانیِ[۷] نقاش بود، و پس از درگذشت او در سِره[۸] انزوا گزید، و پریشانی وی در نقاشی‌هایش تجلّی یافت. از ۱۹۲۳م با نمایشگاهی که از بوروسکی[۹]، دلالی که توسط مودیلیانی با او آشنا شده بود، برایش ترتیب داد، به توفیقی نسبی در پاریس دست یافت. کژنمایی‌های اکسپرسیونیستی آثارش، ون‌گوگ[۱۰] را به‌خاطر می‌آورند. رنگ‌های درخشان و پرمایۀ نظرگیری در تابلوهای نقش اشیای او جلب توجه می‌کنند. پرده‌هایی به‌رنگ و بافتی همانند گوشت خام از آثار متمایز اوست، مثلاً شقۀ گاو که آن را از رامبرانت[۱۱] الهام گرفت.