گناوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
گَناوِه<br/> شهرستانی در شمال استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش ریگ، با مرکزیت اداری شهر بندر گَناوِه. از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال به شهرستان‌های گچساران در استان کهگیلویه و بویراحمد، و شهرستان ممسنی در استان فارس، از شرق به شهرستان برازجان، از جنوب به شهرستان بندر بوشهر، و از غرب به خلیج فارس محدود است. اراضی ساحلی آن را دشت نسبتاً پهناوری تشکیل داده است که عرض آن به حدود ۲۰ کیلومتر می‌رسد و نواحی شمال و شمال شرقی آن را کوهستانی نه‌چندان مرتفع دربرمی‌گیرد که ارتفاع بلندترین نقطۀ‌ آن از ۱,۰۶۷ متر (کوه گچ‌تراش) تجاوز نمی‌کند. رودخانه‌های این شهرستان، کلاً، شور و فصلی‌اند و از کوه‌های شمالی سرچشمه می‌گیرند و رو‌به جنوب به خلیج فارس می‌ریزند. زهاب‌های این شهرستان عبارت‌اند از رودخانه‌های درّه آبداری، درّه گپ، و شور شبانکاره. اقلیم آن در دشت ساحلی بسیار گرم و خشک و در کوه‌های شمالی گرم و خشک و جمعیت آن ۸۳,۴۱۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از بندر گناوه، بندر ریگ، محمد صالحی، و چهار روستایی. نيز ← [[بندر_گناوه]]<br/> <!--36133700-->
گَناوِه<br/> شهرستانی در شمال [[بوشهر، استان|استان بوشهر]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش ریگ، با مرکزیت اداری شهر [[بندر گناوه|بندر گَناوِه]]. از شمال غربی به [[دیلم، شهرستان|شهرستان دیلم]]، از شمال به شهرستان‌های [[گچساران، شهرستان|گچساران]] در [[کهگیلویه و بویراحمد، استان|استان کهگیلویه و بویراحمد]]، و [[ممسنی، شهرستان|شهرستان ممسنی]] در [[فارس، استان|استان فارس]]، از شرق به شهرستان [[برازجان]]، از جنوب به [[بندر بوشهر، شهرستان|شهرستان بندر بوشهر]]، و از غرب به خلیج فارس محدود است. اراضی ساحلی آن را دشت نسبتاً پهناوری تشکیل داده است که عرض آن به حدود ۲۰ کیلومتر می‌رسد و نواحی شمال و شمال شرقی آن را کوهستانی نه‌چندان مرتفع دربرمی‌گیرد که ارتفاع بلندترین نقطۀ‌ آن از ۱,۰۶۷ متر (کوه گچ‌تراش) تجاوز نمی‌کند. رودخانه‌های این شهرستان، کلاً، شور و فصلی‌اند و از کوه‌های شمالی سرچشمه می‌گیرند و رو‌به جنوب به خلیج فارس می‌ریزند. زهاب‌های این شهرستان عبارت‌اند از رودخانه‌های درّه آبداری، درّه گپ، و شور شبانکاره. اقلیم آن در دشت ساحلی بسیار گرم و خشک و در کوه‌های شمالی گرم و خشک و جمعیت آن ۸۳,۴۱۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از بندر گناوه، بندر ریگ، محمد صالحی، و چهار روستایی. نيز ← [[بندر_گناوه]]<br/> <!--36133700-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:بوشهر]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:بوشهر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۱

گَناوِه
شهرستانی در شمال استان بوشهر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش ریگ، با مرکزیت اداری شهر بندر گَناوِه. از شمال غربی به شهرستان دیلم، از شمال به شهرستان‌های گچساران در استان کهگیلویه و بویراحمد، و شهرستان ممسنی در استان فارس، از شرق به شهرستان برازجان، از جنوب به شهرستان بندر بوشهر، و از غرب به خلیج فارس محدود است. اراضی ساحلی آن را دشت نسبتاً پهناوری تشکیل داده است که عرض آن به حدود ۲۰ کیلومتر می‌رسد و نواحی شمال و شمال شرقی آن را کوهستانی نه‌چندان مرتفع دربرمی‌گیرد که ارتفاع بلندترین نقطۀ‌ آن از ۱,۰۶۷ متر (کوه گچ‌تراش) تجاوز نمی‌کند. رودخانه‌های این شهرستان، کلاً، شور و فصلی‌اند و از کوه‌های شمالی سرچشمه می‌گیرند و رو‌به جنوب به خلیج فارس می‌ریزند. زهاب‌های این شهرستان عبارت‌اند از رودخانه‌های درّه آبداری، درّه گپ، و شور شبانکاره. اقلیم آن در دشت ساحلی بسیار گرم و خشک و در کوه‌های شمالی گرم و خشک و جمعیت آن ۸۳,۴۱۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از بندر گناوه، بندر ریگ، محمد صالحی، و چهار روستایی. نيز ← بندر_گناوه