اشپیگل، فریدریش فون (۱۸۲۰ـ۱۹۰۵): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار = | |آثار = ترجمۀ اوستا به آلمانی در سه جلد (۱۸۵۲ـ۱۸۶۳)؛ تفسیر اوستا (۱۸۶۵ـ۱۸۶۹)؛ قطعات منتخب فارسی (لایپزیگ، ۱۸۴۵)؛دستور زبان پارسیان (لایپزیگ، ۱۸۵۱)؛ مدخلی به روایات پارسیان (۱۸۵۶ـ۱۸۶۰)؛ ایران، سرزمین میان سند و دجله (برلین، ۱۸۶۳)؛ فرهنگ ایران باستان در سه جلد (لایپزیگ، ۱۸۷۱ـ۱۸۷۸)؛ دستور تطبیقی زبان‌های ایران باستان (۱۸۸۲)؛ دستور زبان هزوارش (وین، ۱۸۵۶)؛ نوشته‌های مقدس پارسیان (وین، ۱۸۵۸)؛ افسانۀ اسکندر نزد شرقیان (لایپزیگ، ۱۸۵۱) | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =خاورشناسی | |گروه مقاله =خاورشناسی | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
خاورشناس و زبان‌شناس آلمانی، در | خاورشناس و زبان‌شناس آلمانی، در [[ارلانگن]]، [[لایپزیگ]] و [[آکسفورد]] در رشتۀ زبان‌های شرقی تحصیل کرد. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۹۰ در دانشگاه ارلانگن تدریس کرد. ابتدا به پژوهش در [[پالی، زبان|زبان پالی]] پرداخت و سپس به تحقیق در زبان‌های ایرانی و [[زردشتی، آیین|دین زردشت]] روی آورد. در ۱۸۶۷ برای خواندن کتیبه‌های میخی و دیگر کتیبه‌های باستانی به ایران سفر کرد. از آثارش: چاپ ''اوستا'' در دو جلد (۱۸۵۱ـ۱۸۵۸)؛ ترجمۀ ''اوستا'' به آلمانی در سه جلد (۱۸۵۲ـ۱۸۶۳)؛ ''تفسیر اوستا'' (۱۸۶۵ـ۱۸۶۹)؛ ''قطعات منتخب فارسی'' (لایپزیگ، ۱۸۴۵)؛ ''دستور زبان پارسیان'' (لایپزیگ، ۱۸۵۱)؛ ''مدخلی به روایات پارسیان'' (۱۸۵۶ـ۱۸۶۰)؛ ''کتیبه‌های میخی فارسی باستان''، متن اصلی با ترجمه، ''دستور زبان و واژه‌نامه'' (لایپزیگ، ۱۸۶۲)؛ ''ایران، سرزمین میان سند و دجله'' (برلین، ۱۸۶۳)؛ ''فرهنگ ایران باستان'' در سه جلد (لایپزیگ، ۱۸۷۱ـ۱۸۷۸)؛ ''دستور تطبیقی زبان‌های ایران باستان'' (۱۸۸۲)؛ ''دستور زبان هزوارش'' (وین، ۱۸۵۶)؛ ''نوشته‌های مقدس پارسیان'' (وین، ۱۸۵۸)؛ ''افسانۀ اسکندر نزد شرقیان'' (لایپزیگ، ۱۸۵۱). | ||
<br/> <!--11347200--> | <br /> <!--11347200--> | ||
[[Category:خاورشناسی]] [[Category:(خاورشناسی)ایران]] | [[Category:خاورشناسی]] | ||
[[Category:(خاورشناسی)ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۰
اِشْپیگل، فریدریش فون (۱۸۲۰ـ۱۹۰۵)(Spiegel, Friedrich von)
| فریدریش فون اشپیگل Friedrich von Spiegel | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۲۰م |
| درگذشت | ۱۹۰۵م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | زبان های شرقی- ارلانگن، لایپزیگ و آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | زبان شناس |
| آثار | ترجمۀ اوستا به آلمانی در سه جلد (۱۸۵۲ـ۱۸۶۳)؛ تفسیر اوستا (۱۸۶۵ـ۱۸۶۹)؛ قطعات منتخب فارسی (لایپزیگ، ۱۸۴۵)؛دستور زبان پارسیان (لایپزیگ، ۱۸۵۱)؛ مدخلی به روایات پارسیان (۱۸۵۶ـ۱۸۶۰)؛ ایران، سرزمین میان سند و دجله (برلین، ۱۸۶۳)؛ فرهنگ ایران باستان در سه جلد (لایپزیگ، ۱۸۷۱ـ۱۸۷۸)؛ دستور تطبیقی زبان‌های ایران باستان (۱۸۸۲)؛ دستور زبان هزوارش (وین، ۱۸۵۶)؛ نوشته‌های مقدس پارسیان (وین، ۱۸۵۸)؛ افسانۀ اسکندر نزد شرقیان (لایپزیگ، ۱۸۵۱) |
| گروه مقاله | خاورشناسی |
خاورشناس و زبان‌شناس آلمانی، در ارلانگن، لایپزیگ و آکسفورد در رشتۀ زبان‌های شرقی تحصیل کرد. از ۱۸۴۹ تا ۱۸۹۰ در دانشگاه ارلانگن تدریس کرد. ابتدا به پژوهش در زبان پالی پرداخت و سپس به تحقیق در زبان‌های ایرانی و دین زردشت روی آورد. در ۱۸۶۷ برای خواندن کتیبه‌های میخی و دیگر کتیبه‌های باستانی به ایران سفر کرد. از آثارش: چاپ اوستا در دو جلد (۱۸۵۱ـ۱۸۵۸)؛ ترجمۀ اوستا به آلمانی در سه جلد (۱۸۵۲ـ۱۸۶۳)؛ تفسیر اوستا (۱۸۶۵ـ۱۸۶۹)؛ قطعات منتخب فارسی (لایپزیگ، ۱۸۴۵)؛ دستور زبان پارسیان (لایپزیگ، ۱۸۵۱)؛ مدخلی به روایات پارسیان (۱۸۵۶ـ۱۸۶۰)؛ کتیبه‌های میخی فارسی باستان، متن اصلی با ترجمه، دستور زبان و واژه‌نامه (لایپزیگ، ۱۸۶۲)؛ ایران، سرزمین میان سند و دجله (برلین، ۱۸۶۳)؛ فرهنگ ایران باستان در سه جلد (لایپزیگ، ۱۸۷۱ـ۱۸۷۸)؛ دستور تطبیقی زبان‌های ایران باستان (۱۸۸۲)؛ دستور زبان هزوارش (وین، ۱۸۵۶)؛ نوشته‌های مقدس پارسیان (وین، ۱۸۵۸)؛ افسانۀ اسکندر نزد شرقیان (لایپزیگ، ۱۸۵۱).