آدامز، والتر (۱۸۷۶ـ۱۹۵۶): تفاوت میان نسخه‌ها

Walter Adams
والتر آدامز; Walter Adams
زادروز	انطاکیه، سوریه ۱۸۷۶م;
درگذشت	۱۹۵۶م
ملیت	امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل	مکانیک آسمانی دانشگاه شیکاگو
شغل و تخصص اصلی	اخترشناس
گروه مقاله	اخترشناسی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۷

آدامز، والتِر (۱۸۷۶ـ۱۹۵۶)(Adams, Walter)

اخترشناس امریکایی. استفاده از طیف‌بینی^[۱] را برای بررسی ستاره‌ها و سیّاره‌ها بنیادگذاری کرد و به این نتیجه رسید که با درخشندگی^[۲] و شدت نسبی خطوط طیفی خاص، بازشناختن ستاره‌های غول^[۳] از ستاره‌های کوتوله^[۴] ممکن است. از طیف ستارگان نیز برای بررسی خواص فیزیکی، حرکات، و فاصلۀ ستاره‌ها بهره گرفت. در نزدیکی انطاکیه^[۵]، سوریه، زاده شد و در دانشگاه شیکاگو در رشتۀ مکانیک آسمانی^[۶] درس خواند. زیرنظر جورج هِیل^[۷] در زمینۀ طیف‌بینی اختری^[۸] در رصدخانۀ یرکیز^[۹]، واقع در ویسکانسین^[۱۰]، به‌کار پرداخت. در ۱۹۰۴ هیل را در تأسیس رصدخانۀ ماونت ویلسون^[۱۱] بر فراز پاسادنا^[۱۲] در کالیفرنیا یاری کرد و در ۱۹۲۳، سرپرست آن رصدخانه شد. آدامز با اخترشناسان دیگر، در طرحی بلندمدت، به تعیین قدرمطلق^[۱۳] ستارگان پرداخت. آنان، در مجموع، قدر ۶هزار ستاره را به‌دست آوردند. دومین عملیات گروهی بلندمدت او تعیین سرعت شعاعی^[۱۴] بیش از ۷هزار ستاره بود. در ۱۹۲۵، رصد میدان مغناطیسی^[۱۵]ستارۀ «شِعرای یمانی» را، که مؤید نظریۀ نسبیت^[۱۶] آلبرت اینشتین بود، عملی ساخت. همچنین، جوّ مریخ^[۱۷] و زهره^[۱۸] را بررسی کرد. در ۱۹۳۲، وجود دی‌اکسید کربن در جوّ زهره، و در ۱۹۳۴، وجود اکسیژن به مقدار کمتر از ۰.۱ درصد را در مریخ گزارش کرد. آدامز مسئول طراحی و راه‌اندازی تلسکوپ‌های ۱۰۰ اینچی (۲۵۴سانتی‌متری) و ۲۰۰ اینچی (۵۰۸سانتی‌متری) در ماونت ویلسون و پالومار^[۱۹] بود. در رصدخانه کوه ویلسون موفق به اثبات این موضوع شد که لک‌های خورشیدی^[۲۰] دمایی کمتر از سایر نقاط قرص خورشید دارند. همچنین، جابه‌جایی‌های دوپلر^[۲۱] را برای بررسی چرخش خورشید به‌کار ‌بُرد.

↑ spectroscopy
↑ luminosity
↑ giant star
↑ dwarf star
↑ Antioch
↑ Celestial mechanics
↑ Hale, George
↑ stellar spectrocopy
↑ Yerkes observatory
↑ Wisconsin
↑ Mount Wilson observatory
↑ Pasadena
↑ absolute magnitude
↑ radial velocity
↑ gravitional field
↑ relativity
↑ Mars
↑ Venus
↑ Mount Palomar
↑ sunspots
↑ Doppler displacement

[1] spectroscopy

[2] uminosity

[3] t star

[4] warf star

[5] Antioch

[6] Celestial mechanics

[7] Hale, George

[8] stellar spectrocopy

[9] Yerkes observatory

[10] Wisconsin

[11] Mount Wilson observatory

[12] Pasadena

[13] solute magnitude

[14] radial velocity

[15] ravitional field

[16] relativity

[17] Mars

[18] Venus

[19] Mount Palomar

[20] sunspots

[21] Doppler displacement

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

@@ خط ۲۹: / خط ۲۹: @@
 |پست تخصصی =
 |باشگاه =
-}}اخترشناس امریکایی. استفاده از طیف‌بینی<ref>spectroscopy</ref>&nbsp;را برای بررسی ستاره‌ها و سیّاره‌ها بنیادگذاری کرد و به این نتیجه رسید که با درخشندگی<ref>luminosity</ref>&nbsp;و شدت نسبی خطوط طیفی خاص، بازشناختن ستاره‌های غول<ref>giant star</ref>&nbsp;از ستاره‌های کوتوله<ref>dwarf star</ref>&nbsp;ممکن است. از طیف ستارگان نیز برای بررسی خواص فیزیکی، حرکات، و فاصلۀ ستاره‌ها بهره گرفت. در نزدیکی انطاکیه<ref>Antioch</ref>، سوریه، زاده شد و در دانشگاه شیکاگو در رشتۀ مکانیک آسمانی<ref>Celestial mechanics</ref>&nbsp;درس خواند. زیرنظر جورج هِیل<ref>Hale, George</ref>&nbsp;در زمینۀ طیف‌بینی اختری<ref>stellar spectrocopy</ref>&nbsp;در رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes observatory</ref>، واقع در ویسکانسین<ref>Wisconsin</ref>، به‌کار پرداخت. در ۱۹۰۴ هیل را در تأسیس رصدخانۀ ماونت ویلسون<ref>Mount Wilson observatory</ref>&nbsp;برفراز پاسادنا<ref>Pasadena</ref>&nbsp;در کالیفرنیا یاری کرد و در ۱۹۲۳، سرپرست آن رصدخانه شد. آدامز با اخترشناسان دیگر، در طرحی بلندمدت، به تعیین قدرمطلق<ref>absolute magnitude</ref>&nbsp;ستارگان پرداخت. آنان، در مجموع، قدر ۶هزار ستاره را به‌دست آوردند. دومین عملیات گروهی بلندمدت او تعیین سرعت شعاعی<ref>radial velocity</ref>&nbsp;بیش از ۷هزار ستاره بود. در ۱۹۲۵، رصد میدان مغناطیسی<ref>gravitional field</ref>ستارۀ «شِعرای یمانی» را، که مؤید نظریۀ نسبیت<ref>relativity</ref>&nbsp;آلبرت اینشتین بود، عملی ساخت. همچنین، جوّ مریخ<ref>Mars</ref>&nbsp;و زهره<ref>Venus</ref>&nbsp;را بررسی کرد. در ۱۹۳۲، وجود دی‌اکسید کربن در جوّ زهره، و در ۱۹۳۴، وجود اکسیژن به مقدار کمتر از&nbsp;۰.۱ درصد را در مریخ گزارش کرد. آدامز مسئول طراحی و راه‌اندازی تلسکوپ‌های ۱۰۰ اینچی (۲۵۴سانتی‌متری) و ۲۰۰ اینچی (۵۰۸سانتی‌متری) در ماونت ویلسون و پالومار<ref>Mount Palomar</ref>&nbsp;بود. در رصدخانه کوه ویلسون موفق به اثبات این موضوع شد که لک‌های خورشیدی<ref>sunspots</ref>&nbsp;دمایی کمتر از سایر نقاط قرص خورشید دارند. همچنین، جابه‌جایی‌های دوپلر<ref>Doppler displacement</ref>&nbsp;را برای بررسی چرخش خورشید به‌کار ‌بُرد.
+}}
+[[پرونده:10057000.jpg|بندانگشتی|والتر آدامز]]
+اخترشناس امریکایی. استفاده از [[طیف بینی|طیف‌بینی]]<ref>spectroscopy</ref> را برای بررسی ستاره‌ها و سیّاره‌ها بنیادگذاری کرد و به این نتیجه رسید که با درخشندگی<ref>luminosity</ref> و شدت نسبی خطوط طیفی خاص، بازشناختن ستاره‌های غول<ref>giant star</ref> از ستاره‌های کوتوله<ref>dwarf star</ref> ممکن است. از طیف ستارگان نیز برای بررسی خواص فیزیکی، حرکات، و فاصلۀ ستاره‌ها بهره گرفت. در نزدیکی [[انطاکیه]]<ref>Antioch</ref>، [[سوریه]]، زاده شد و در دانشگاه [[شیکاگو]] در رشتۀ مکانیک آسمانی<ref>Celestial mechanics</ref> درس خواند. زیرنظر [[هیل، جورج الری (۱۸۶۸ـ۱۹۳۹)|جورج هِیل]]<ref>Hale, George</ref> در زمینۀ طیف‌بینی اختری<ref>stellar spectrocopy</ref> در رصدخانۀ یرکیز<ref>Yerkes observatory</ref>، واقع در [[ویسکانسین]]<ref>Wisconsin</ref>، به‌کار پرداخت. در ۱۹۰۴ هیل را در تأسیس رصدخانۀ ماونت ویلسون<ref>Mount Wilson observatory</ref> بر فراز پاسادنا<ref>Pasadena</ref> در [[کالیفرنیا]] یاری کرد و در ۱۹۲۳، سرپرست آن رصدخانه شد. آدامز با اخترشناسان دیگر، در طرحی بلندمدت، به تعیین قدرمطلق<ref>absolute magnitude</ref> ستارگان پرداخت. آنان، در مجموع، قدر ۶هزار ستاره را به‌دست آوردند. دومین عملیات گروهی بلندمدت او تعیین [[سرعت شعاعی]]<ref>radial velocity</ref> بیش از ۷هزار ستاره بود. در ۱۹۲۵، رصد میدان مغناطیسی<ref>gravitional field</ref>ستارۀ «شِعرای یمانی» را، که مؤید نظریۀ نسبیت<ref>relativity</ref> [[اینشتین، آلبرت (۱۸۷۹ـ۱۹۵۵)|آلبرت اینشتین]] بود، عملی ساخت. همچنین، جوّ [[مریخ]]<ref>Mars</ref> و [[زهره]]<ref>Venus</ref> را بررسی کرد. در ۱۹۳۲، وجود [[دی اکسید کربن|دی‌اکسید کربن]] در جوّ زهره، و در ۱۹۳۴، وجود [[اکسیژن]] به مقدار کمتر از ۰.۱ درصد را در مریخ گزارش کرد. آدامز مسئول طراحی و راه‌اندازی [[تلسکوپ|تلسکوپ‌]]<nowiki/>های ۱۰۰ اینچی (۲۵۴سانتی‌متری) و ۲۰۰ اینچی (۵۰۸سانتی‌متری) در ماونت ویلسون و پالومار<ref>Mount Palomar</ref> بود. در رصدخانه کوه ویلسون موفق به اثبات این موضوع شد که لک‌های خورشیدی<ref>sunspots</ref> دمایی کمتر از سایر نقاط قرص خورشید دارند. همچنین، جابه‌جایی‌های دوپلر<ref>Doppler displacement</ref> را برای بررسی چرخش خورشید به‌کار ‌بُرد.
 &nbsp;