آسوده شیرازی، محمدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آسودۀ شیرازی، محمّدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق)<br/> حکیم و شاعر ایرانی. ابتدا به تحصیل دانش‌های ادبی، حکمت و ریاضیات پرداخت و در | آسودۀ شیرازی، محمّدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق)<br/> حکیم و شاعر ایرانی. ابتدا به تحصیل دانش‌های ادبی، حکمت و ریاضیات پرداخت و در [[عروض]]، [[قافیه]]، [[بدیع (ادبیات)|بدیع]] و نقد شعر مهارت یافت. در همۀ قالب‌های شعر فارسی شعر می‌گفت، اما بیشتر در گفتن مادۀ تاریخ توانا بود. در میانۀ عمر [[عزلت]] گزید و به [[عرفان]] روی آورد. از آثارش: ''دیوان'' اشعار؛ مثنوی''عرفان‌الحکم'' (شیراز، ۱۳۲۲ق)؛ مثنوی در ستایش منظومۀ ''سالارنامۀ'' شیخ احمد ادیب کرمانی.<br/> | ||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۷
آسودۀ شیرازی، محمّدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق)
حکیم و شاعر ایرانی. ابتدا به تحصیل دانش‌های ادبی، حکمت و ریاضیات پرداخت و در عروض، قافیه، بدیع و نقد شعر مهارت یافت. در همۀ قالب‌های شعر فارسی شعر می‌گفت، اما بیشتر در گفتن مادۀ تاریخ توانا بود. در میانۀ عمر عزلت گزید و به عرفان روی آورد. از آثارش: دیوان اشعار؛ مثنویعرفان‌الحکم (شیراز، ۱۳۲۲ق)؛ مثنوی در ستایش منظومۀ سالارنامۀ شیخ احمد ادیب کرمانی.