بدیعی، رحمت الله (کاشان ۱۳۱۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۱: خط ۱۱:
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=هلند
|تحصیلات و محل تحصیل=
|تحصیلات و محل تحصیل=
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده ویولن
| شغل و تخصص اصلی =نوازنده ویولن
خط ۲۱: خط ۲۱:
|آثار =کتاب راک ها در دستگاه ماهور
|آثار =کتاب راک ها در دستگاه ماهور
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =
|گروه مقاله =موسیقی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =
خط ۲۸: خط ۲۸:
|باشگاه =
|باشگاه =
}}
}}
بَدیعی، رحمت‌الله (کاشان ۱۳۱۵ش)<br/> [[File:12153000.jpg|thumb|بَديعي، رحمت‌الله]]
[[پرونده:رحمت الله بدیعی.jpg|بندانگشتی|رحمت الله بدیعی]]


نوازندۀ ایرانی ویولن. ابتدا هنرجوی هنرستان ملی موسیقی بود و با تحصیل نزد استاد ابوالحسن صبا، پیش از ۲۰سالگی در زمرۀ بهترین‌های کلاس صبا شناخته شد. فعالیت رسمی او از اواسط دهۀ ۱۳۳۰ آغاز شد و ۲۲ سال در ارکسترهای وزارت فرهنگ‌وهنر و نیز با موسیقی‌دانانی چون حسین دهلوی، فرامرز پایور، محمد اسماعیلی، و هوشنگ ظریف تک‌نوازی و هم‌نوازی می‌کرد. در این مدت، به اقتضای برنامه‌هایی خاص، که منحصراً با سازهای ایرانی اجرا می‌شد، کمانچه نیز می‌نواخت. از اجراهای ممتاز وی بازنوازیِ قطعاتی است که استادش ابوالحسن صبا قبلاً ساخته و اجرا کرده بود؛ دقّت اجرای او حاکی از این بود که تکنیک نوازندگی‌اش، فاصلۀ چندانی با تکنیک استادش ندارد. ازجمله فعالیت‌های اوست: حضور در اجراهای گروه اساتید به سرپرستی فرامرز پایور، نوازندۀ سنتور، و با حضور هوشنگ ظریف، نوازندۀ تار، محمد اسماعیلی، نوازندۀ تنبک، حسن ناهید، نوازندۀ نی، و با آواز عبدالوهّاب شهیدی؛ و نیز نوازندگی در صفحات ''شناخت موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان''، اثر کامبیز روشن‌روان. بدیعی از ۱۳۵۸ مقیم هلند شد و ضمن نوازندگی در ارکسترهای سمفونیک و مجلسی، به نواختن و تعلیم‌دادن موسیقی ایرانی و مکتب ویولن‌‌نوازی استاد ابوالحسن صبا ادامه داد. ازجمله آثار اوست: کتاب ''راک‌ها در دستگاه ماهور.''
بَدیعی، رحمت‌الله (کاشان ۱۳۱۵ش)<br/>
 
نوازندۀ ایرانی ویولن. ابتدا هنرجوی [[هنرستان موسیقی ملی|هنرستان ملی موسیقی]] بود و با تحصیل نزد استاد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]]، پیش از ۲۰سالگی در زمرۀ بهترین‌های کلاس صبا شناخته شد. فعالیت رسمی او از اواسط دهۀ ۱۳۳۰ آغاز شد و ۲۲ سال در ارکسترهای وزارت فرهنگ‌وهنر و نیز با موسیقی‌دانانی چون [[دهلوی، حسین (تهران ۱۳۰۶ش )|حسین دهلوی]]، [[پایور، فرامرز (تهران ۱۳۱۱ش ـ ۱۳۸۸)|فرامرز پایور]]، [[اسماعیلی، محمد (تهران ۱۳۱۳ش)|محمد اسماعیلی]]، و [[ظریف، هوشنگ (تهران ۱۳۱۷ش )|هوشنگ ظریف]] تک‌نوازی و هم‌نوازی می‌کرد. در این مدت، به اقتضای برنامه‌هایی خاص، که منحصراً با سازهای ایرانی اجرا می‌شد، کمانچه نیز می‌نواخت. از اجراهای ممتاز وی بازنوازیِ قطعاتی است که استادش ابوالحسن صبا قبلاً ساخته و اجرا کرده بود؛ دقّت اجرای او حاکی از این بود که تکنیک نوازندگی‌اش، فاصلۀ چندانی با تکنیک استادش ندارد. ازجمله فعالیت‌های اوست: حضور در اجراهای گروه اساتید به سرپرستی فرامرز پایور، نوازندۀ سنتور، و با حضور هوشنگ ظریف، نوازندۀ تار، محمد اسماعیلی، نوازندۀ تنبک، [[ناهید، حسن (کرمان ۱۳۲۲ش)|حسن ناهید]]، نوازندۀ نی، و با آواز [[شهیدی، عبدالوهاب (میمه اصفهان ۱۳۰۰ش)|عبدالوهّاب شهیدی]]؛ و نیز نوازندگی در صفحات ''شناخت موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان''، اثر [[روشن روان، کامبیز (تهران ۱۳۲۸ ش )|کامبیز روشن‌روان]]. بدیعی از ۱۳۵۸ مقیم [[هلند]] شد و ضمن نوازندگی در ارکسترهای سمفونیک و مجلسی، به نواختن و تعلیم‌دادن موسیقی ایرانی و مکتب ویولن‌‌نوازی استاد ابوالحسن صبا ادامه داد. ازجمله آثار اوست: کتاب ''راک‌ها در دستگاه ماهور.''


<br/> <!--12153000-->
<br/> <!--12153000-->


[[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]]
[[Category:موسیقی]] [[Category:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۲

رحمت الله بدیعی
زادروز کاشان ۱۳۱۵ش
محل زندگی هلند
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی نوازنده ویولن
آثار کتاب راک ها در دستگاه ماهور
گروه مقاله موسیقی
رحمت الله بدیعی

بَدیعی، رحمت‌الله (کاشان ۱۳۱۵ش)

نوازندۀ ایرانی ویولن. ابتدا هنرجوی هنرستان ملی موسیقی بود و با تحصیل نزد استاد ابوالحسن صبا، پیش از ۲۰سالگی در زمرۀ بهترین‌های کلاس صبا شناخته شد. فعالیت رسمی او از اواسط دهۀ ۱۳۳۰ آغاز شد و ۲۲ سال در ارکسترهای وزارت فرهنگ‌وهنر و نیز با موسیقی‌دانانی چون حسین دهلوی، فرامرز پایور، محمد اسماعیلی، و هوشنگ ظریف تک‌نوازی و هم‌نوازی می‌کرد. در این مدت، به اقتضای برنامه‌هایی خاص، که منحصراً با سازهای ایرانی اجرا می‌شد، کمانچه نیز می‌نواخت. از اجراهای ممتاز وی بازنوازیِ قطعاتی است که استادش ابوالحسن صبا قبلاً ساخته و اجرا کرده بود؛ دقّت اجرای او حاکی از این بود که تکنیک نوازندگی‌اش، فاصلۀ چندانی با تکنیک استادش ندارد. ازجمله فعالیت‌های اوست: حضور در اجراهای گروه اساتید به سرپرستی فرامرز پایور، نوازندۀ سنتور، و با حضور هوشنگ ظریف، نوازندۀ تار، محمد اسماعیلی، نوازندۀ تنبک، حسن ناهید، نوازندۀ نی، و با آواز عبدالوهّاب شهیدی؛ و نیز نوازندگی در صفحات شناخت موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان، اثر کامبیز روشن‌روان. بدیعی از ۱۳۵۸ مقیم هلند شد و ضمن نوازندگی در ارکسترهای سمفونیک و مجلسی، به نواختن و تعلیم‌دادن موسیقی ایرانی و مکتب ویولن‌‌نوازی استاد ابوالحسن صبا ادامه داد. ازجمله آثار اوست: کتاب راک‌ها در دستگاه ماهور.