استقرا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِستِقرا (induction)<br/> در منطق و | اِستِقرا (induction)<br /> در [[منطق]] و [[فلسفه]]، فرآیند مشاهدۀ موارد جزیی اشیا و امور به‌منظور رسیدن به احکام کلی و استنتاج قوانین طبیعت. استقرا در مقابل [[قیاس]]<ref>deduction | ||
</ref> قرار دارد، که حرکتی است از احکام و اصول کلی به سمت موارد جزیی. [[هیوم، دیوید (۱۷۱۱ـ۱۷۷۶)|دیوید هیوم]]<ref>David Hume </ref>، فیلسوف اسکاتلندی، از استقرا انتقاد می‌کرد زیرا آن را بیشتر متکی بر اعتقاد<ref>belief</ref> می‌انگاشت تا بر استدلال معتبر. در فلسفۀ علم، «مسئلۀ استقرا» حوزۀ بحث بسیار حساس و مهمی است: برای هر [[گزاره]]<ref> proposition </ref>ای، هر قدر هم قراین فراوان در دست باشد، باز امکان ظهور یک نمونۀ خلاف<ref>counter-instance</ref> در آینده وجود دارد که اعتبار توضیح را از بین ببرد. بنابراین استدلال هیچ حکم علمی را نمی‌توان صادق و قطعی دانست. اما به نظر برخی دیگر، استقرای رایج در علوم، محصّل یقین است و احکام متکی بر آن صادق و قطعی است. | |||
</ref> قرار دارد، که حرکتی است از احکام و اصول کلی | |||
| | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:منطق]] | [[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] | ||
[[Category:منطق]] | |||
<references /> | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۵
اِستِقرا (induction)
در منطق و فلسفه، فرآیند مشاهدۀ موارد جزیی اشیا و امور به‌منظور رسیدن به احکام کلی و استنتاج قوانین طبیعت. استقرا در مقابل قیاس[۱] قرار دارد، که حرکتی است از احکام و اصول کلی به سمت موارد جزیی. دیوید هیوم[۲]، فیلسوف اسکاتلندی، از استقرا انتقاد می‌کرد زیرا آن را بیشتر متکی بر اعتقاد[۳] می‌انگاشت تا بر استدلال معتبر. در فلسفۀ علم، «مسئلۀ استقرا» حوزۀ بحث بسیار حساس و مهمی است: برای هر گزاره[۴]ای، هر قدر هم قراین فراوان در دست باشد، باز امکان ظهور یک نمونۀ خلاف[۵] در آینده وجود دارد که اعتبار توضیح را از بین ببرد. بنابراین استدلال هیچ حکم علمی را نمی‌توان صادق و قطعی دانست. اما به نظر برخی دیگر، استقرای رایج در علوم، محصّل یقین است و احکام متکی بر آن صادق و قطعی است.