Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۶٬۱۸۷
ویرایش
ابش خاتون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اَبِش خاتون ( | اَبِش خاتون (۶۵۹ ـ تبریز ۶۸۵ق)<br>آخرین اتابک از [[اتابکان فارس]] یا [[سلغریان|سُلْغُریان]]. ابش دختر [[سعد بن زنگی|اتابک سعد بن ابوبکر زنگی]] و [[ترکان خاتون ( ـ۶۶۱ق)|ترکان خاتون]] و زوجۀ [[منکو تیمور]]، پسر [[هولاکوخان (۶۱۴ـ۶۶۳ق)|هولاکو]]، بود که پس از قتل [[سلجوق شاه، اتابک مظفرالدین ( ـ۶۶۲ق)|سلجوقشاه]] (۶۶۲ق) به دست مغولان، [[تگودارخان|احمد تگودار]] وی را به حکومت رسانید. در ۶۶۳ق قاضی شرفالدین ابراهیم بر اَبِش شورید، اما مغلوب شد و به قتل رسید. دیری نپایید که ضعف حکومت اَبِش در [[شیراز، شهر|شیراز]] عملاً این شهر را از تسلط وی خارج کرد تا آنجا که [[اباقاخان|اَباقاخان]] کارگزارانی به شیراز روانه کرد تا اوضاع را تحت نظر و تسلط خویش گیرند و سرانجام در ۶۷۲ق، اَبِش را به [[تبریز، شهر|تبریز]] فراخواند و تا ۶۸۲ق اَبِش در آنجا ماند. در این سال، احمد تگودار، بار دیگر ابش را به حکومت شیراز گمارد، اما او باز در شیراز خودسری پیشه ساخت. پس از پیروزی [[ارغون خان (حک: ۶۸۳ ـ۶۹۰ق)|ارغونخان]] بر احمد تگودار، ابش در ۶۸۳ق از حکومت شیراز برکنار شد. سپس، ارغون فرمان داد تا ابش را، به رغم میلش، به تبریز آوردند. و او در همانجا در ۲۶سالگی درگذشت (۶۸۵ق). از ابش بناهایی در شیراز برجای مانده است. سعدی در قصیدهای ابش را ستوده است.<br><!--11018900--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | [[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | ||