ابوالفتح خان زند: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ابوالفتحخان زند (۱۱۶۹ـ۱۲۰۱ق)<br>پادشاه (حک: به تناوب ۱۱۹۳ـ۱۱۹۴ق) سلسلۀ [[زندیه]]. فرزند [[کریم خان زند|کریمخان زند]] بود. پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید، اما قدرت اصلی در دست [[زکی خان زند|زَکیخان]]، برادر ناتنی کریمخان، بود. پس از مدتی زَکیخان، وی را از پادشاهی خلع کرد و [[محمدعلی خان زند (۱۱۷۴ق)|محمدعلیخان]] را به تخت نشاند، ولی با کشتهشدن زَکیخان، ابُوالْفَتحخان بار دیگر به پادشاهی رسید و چندی به استقلال حکومت کرد. پس از مدتی نسبت به [[صادق خان زند|صادقخان]]، عموی دیگرش، بدبین شد و او را از مداخله در امور کشور منع کرد، ولی با وساطت بزرگان حکومت، از او خواست به دربار برگردد و صادقخان هم نپذیرفت. بزرگان حکومت و رؤسای ایلات و فرماندهان سپاه به صادقخان پیوستند و با حمله به ارگ، ابوالفتحخان را دستگیر و زندانی کردند. در ۱۱۹۶ق که [[علیمرادخان زند|علیمرادخان]] [[شیراز، شهر|شیراز]] را فتح کرد، [[اکبرخان زند (1196ق)|اکبرخان]]، پسر زَکیخان، دستور داد تا ابوالفتحخان را کور کردند. ابوالْفَتحخان تا آخر عمر در زندان بهسر برد. مدت سلطنت وی حدود سه ماه بود. وی در [[شیراز، شهر|شیراز]] درگذشت و در شاهچراغ دفن شد.<br><!--11057100--> | ابوالفتحخان زند (۱۱۶۹ـ۱۲۰۱ق)<br>پادشاه (حک: به تناوب ۱۱۹۳ـ۱۱۹۴ق) سلسلۀ [[زندیه]]. فرزند [[کریم خان زند|کریمخان زند]] بود. پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید، اما قدرت اصلی در دست [[زکی خان زند|زَکیخان]]، برادر ناتنی کریمخان، بود. پس از مدتی زَکیخان، وی را از پادشاهی خلع کرد و [[محمدعلی خان زند (۱۱۷۴ق)|محمدعلیخان]] را به تخت نشاند، ولی با کشتهشدن زَکیخان، ابُوالْفَتحخان بار دیگر به پادشاهی رسید و چندی به استقلال حکومت کرد. پس از مدتی نسبت به [[صادق خان زند|صادقخان]]، عموی دیگرش، بدبین شد و او را از مداخله در امور کشور منع کرد، ولی با وساطت بزرگان حکومت، از او خواست به دربار برگردد و صادقخان هم نپذیرفت. بزرگان حکومت و رؤسای ایلات و فرماندهان سپاه به صادقخان پیوستند و با حمله به ارگ، ابوالفتحخان را دستگیر و زندانی کردند. در ۱۱۹۶ق که [[علیمرادخان زند|علیمرادخان]] [[شیراز، شهر|شیراز]] را فتح کرد، [[اکبرخان زند (1196ق)|اکبرخان]]، پسر زَکیخان، دستور داد تا ابوالفتحخان را کور کردند. ابوالْفَتحخان تا آخر عمر در زندان بهسر برد. مدت سلطنت وی حدود سه ماه بود. وی در [[شیراز، شهر|شیراز]] درگذشت و در شاهچراغ دفن شد..<br><!--11057100--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] | [[رده:ایران از حکومت صفویه تا قاجار]] |
نسخهٔ ۱۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۹
ابوالفتحخان زند (۱۱۶۹ـ۱۲۰۱ق)
پادشاه (حک: به تناوب ۱۱۹۳ـ۱۱۹۴ق) سلسلۀ زندیه. فرزند کریمخان زند بود. پس از مرگ پدر به پادشاهی رسید، اما قدرت اصلی در دست زَکیخان، برادر ناتنی کریمخان، بود. پس از مدتی زَکیخان، وی را از پادشاهی خلع کرد و محمدعلیخان را به تخت نشاند، ولی با کشتهشدن زَکیخان، ابُوالْفَتحخان بار دیگر به پادشاهی رسید و چندی به استقلال حکومت کرد. پس از مدتی نسبت به صادقخان، عموی دیگرش، بدبین شد و او را از مداخله در امور کشور منع کرد، ولی با وساطت بزرگان حکومت، از او خواست به دربار برگردد و صادقخان هم نپذیرفت. بزرگان حکومت و رؤسای ایلات و فرماندهان سپاه به صادقخان پیوستند و با حمله به ارگ، ابوالفتحخان را دستگیر و زندانی کردند. در ۱۱۹۶ق که علیمرادخان شیراز را فتح کرد، اکبرخان، پسر زَکیخان، دستور داد تا ابوالفتحخان را کور کردند. ابوالْفَتحخان تا آخر عمر در زندان بهسر برد. مدت سلطنت وی حدود سه ماه بود. وی در شیراز درگذشت و در شاهچراغ دفن شد..