ویوالدی، آنتونیو (۱۶۷۸ـ۱۷۴۱): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ویوالْدی، آنتونیو (۱۶۷۸ـ۱۷۴۱)(Vivaldi, Antonio)<br/> [[File:40168000.jpg|thumb|ويوالْدي، آنتونيو]]آهنگ‌ساز ایتالیایی، نوازندۀ ویولن، و رهبر ارکستر دوران باروک<ref>baroque
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آنتونیو ویوالدی|نام=Antonio Vivaldi|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=ونیز ۱۶۷۸م|تاریخ مرگ=۱۷۴۱م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز، نوازنده ویولن، رهبر ارکستر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپرا تیتو مانلیو (۱۷۲۰)، هرکول (۱۷۲۳)، اورلاندوی خشمگین (۱۷۲۷). آواز مذهبی سالوه رِجینا (۳)، استابات ماتِر|خویشاوندان سرشناس=جووّانی باتّیستا ویوالدی (پدر)|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:Vivaldi, Antonio.jpg|بندانگشتی|آنتونیو ویوالدی]]
ویوالدی، آنتونیو (۱۶۷۸ـ۱۷۴۱)


</ref>. از پرکارترین آهنگ‌سازان روزگار خود بود، که کنسرتوهای بسیار تأثیرگذاری داشت، و یوهان سباستیان باخ<ref>Johann Sebastian Bach </ref> تعداد زیادی از آن‌ها را ترانویسی کرد؛ او ۲۳ سمفونی، ۷۵ سونات، بیش از ۴۰۰ کنسرتو، از‌جمله ''چهار فصل''<ref>''The Four Seasons''
(Vivaldi, Antonio)<br />  


</ref> (۱۷۲۵) برای ویولن و ارکستر، بیش از ۴۰ اپرا، و آثار مذهبی بسیاری ساخت. بیشتر آثارش تا دهۀ ۱۹۳۰ ناشناخته مانده بودند. ویوالدی در ونیز به‌دنیا آمد. موسیقی را از پدرش، جووّانی باتّیستا ویوالدی<ref> Giovanni Battista Vivaldi </ref> که از ویولن‌نوازان کلیسای سان مارکو<ref>St Mark </ref> بود، و احتمالاً جووّانی لِگرِنتسی<ref>Giovanni Legrenzi</ref>، آهنگ‌ساز، تعلیم گرفت. در ۱۶۹۳ به خدمت کلیسا وارد شد و در ۱۷۰۳ به درجۀ کشیشی رسید، اما مدتی بعد به‌دلیل بیماری از وظایف کشیشی معاف شد. از ۱۷۰۳ تا ۱۷۴۰ کارمند وابستۀ یک پرورشگاه دختران به‌نام کنسرواتوریو دِل اوسپِداله دِلاّ پِیتا<ref> Conservatorio dell’Ospedale della Pietá </ref> در ونیز بود، و برای ارکستر آن‌جا اوراتوریوها و آثار سازی بسیاری ساخت. اولین اپرای او، ''اوتّونه در دهکده''<ref>''Ottone in Villa'' </ref>، در ۱۷۱۳ در ونیز به روی ‌صحنه رفت، و اجرای اپراهای فراوان دیگری را در ونیز، فلورانس<ref>Florence</ref>، مونیخ، پارما<ref> Parma </ref>، و میلان به روی صحنه برد. ویوالدی از ۱۷۲۰ تا ۱۷۲۳ در مقام رهبر گروه نوازندگان<ref>maestro di cappella da camera </ref> در خدمت فیلیپ<ref>Philip </ref>، مرزبان هِسه ـ دارمشتات<ref>Hesse Darmstadt </ref>، بود. در ۱۷۳۹ به ونیز بازگشت، اما محبوبیتش رو به افول نهاد، و او دو سال بعد در تنگدستی در وین<ref>Vienna </ref> درگذشت. اهمیت ویوالدی به‌سبب حدود ۴۵۰ کنسرتویی است که برای تکنوازی سازهای مختلف و ترکیب‌های گوناگون سازی ساخت؛ در این آثار سازهای خانوادۀ ویولن در اکثریت قرار دارند، اما سازهای بادی چوبی و سازهای کمیابی همچون پیکّولو، ویولا د آمور، و ماندولین<ref>mandolin </ref> نیز در میان‌شان یافت می‌شود. ویوالدی ۷۳ سونات نیز برای یک و دو ویولن و ویولن‌سل ساخت. در سال‌های اخیر موسیقی آوازی او بیش از پیش توجه و تحسین همگان را جلب کرد، به‌خصوص اوراتوریوی ''یودیتای پیروزمند''<ref>''Juditha Triumphans''</ref>، آهنگ‌های گلوریا<ref> Gloria </ref>، و چند سرناتا<ref>Serenatas</ref>. از‌جمله آثار اوست: اپرا تیتو مانلیو<ref> Tito Manlio</ref> (۱۷۲۰)، ''هرکول''<ref>''Ercole'' </ref> (۱۷۲۳)، ''اورلاندوی خشمگین''<ref>''Orlando furioso'' </ref> (۱۷۲۷). آواز مذهبی ''سالوه رِجینا''<ref>''Salve regina''</ref> (۳)، ''استابات ماتِر''<ref>''Stabat Mater'' </ref>. سازی بیش از ۲۳۰ کنسرتوی ویولن (ازجمله ''چهارفصل''، شماره‌های ۴ـ۱ از مجموعۀ ''کشمکش میان هارمونی و انوانسیون''<ref>''Il cimento dell’armonia e dell’inventione''</ref>، اپوس ۸).
آهنگ‌ساز ایتالیایی، نوازندۀ [[ویولن]]، و رهبر ارکستر دوران [[باروک]]<ref>baroque
</ref>. از پرکارترین آهنگ‌سازان روزگار خود بود، که کنسرتوهای بسیار تأثیرگذاری داشت، و [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|یوهان سباستیان باخ]]<ref>Johann Sebastian Bach </ref> تعداد زیادی از آن‌ها را ترانویسی کرد؛ او ۲۳ سمفونی، ۷۵ سونات، بیش از ۴۰۰ کنسرتو، از‌جمله ''چهار فصل''<ref>''The Four Seasons''
</ref> (۱۷۲۵) برای ویولن و ارکستر، بیش از ۴۰ اپرا، و آثار مذهبی بسیاری ساخت. بیشتر آثارش تا دهۀ ۱۹۳۰ ناشناخته مانده بودند. ویوالدی در [[ونیز]] به‌دنیا آمد. موسیقی را از پدرش، جووّانی باتّیستا ویوالدی<ref> Giovanni Battista Vivaldi </ref> که از ویولن‌نوازان [[سان مارکو، کلیسای|کلیسای سان مارکو]]<ref>St Mark </ref> بود، و احتمالاً جووّانی لِگرِنتسی<ref>Giovanni Legrenzi</ref>، آهنگ‌ساز، تعلیم گرفت. در ۱۶۹۳ به خدمت کلیسا وارد شد و در ۱۷۰۳ به درجۀ کشیشی رسید، اما مدتی بعد به‌دلیل بیماری از وظایف کشیشی معاف شد. از ۱۷۰۳ تا ۱۷۴۰ کارمند وابستۀ یک پرورشگاه دختران به‌نام کنسرواتوریو دِل اوسپِداله دِلاّ پِیتا<ref> Conservatorio dell’Ospedale della Pietá </ref> در ونیز بود، و برای ارکستر آن‌جا اوراتوریوها و آثار سازی بسیاری ساخت. اولین اپرای او، ''اوتّونه در دهکده''<ref>''Ottone in Villa'' </ref>، در ۱۷۱۳ در ونیز به روی ‌صحنه رفت، و اجرای اپراهای فراوان دیگری را در ونیز، [[فلورانس]]<ref>Florence</ref>، [[مونیخ]]، [[پارما، شهر|پارما]]<ref> Parma </ref>، و [[میلان، شهر|میلان]] به روی صحنه برد. ویوالدی از ۱۷۲۰ تا ۱۷۲۳ در مقام رهبر گروه نوازندگان<ref>maestro di cappella da camera </ref> در خدمت فیلیپ<ref>Philip </ref>، مرزبان هِسه ـ دارمشتات<ref>Hesse Darmstadt </ref>، بود. در ۱۷۳۹ به ونیز بازگشت، اما محبوبیتش رو به افول نهاد، و او دو سال بعد در تنگدستی در [[وین]]<ref>Vienna </ref> درگذشت. اهمیت ویوالدی به‌سبب حدود ۴۵۰ کنسرتویی است که برای تکنوازی سازهای مختلف و ترکیب‌های گوناگون سازی ساخت؛ در این آثار سازهای خانوادۀ ویولن در اکثریت قرار دارند، اما سازهای بادی چوبی و سازهای کمیابی همچون [[پیکولو|پیکّولو]]، [[ویولا دآموره|ویولا د آمور]]، و ماندولین<ref>mandolin </ref> نیز در میان‌شان یافت می‌شود. ویوالدی ۷۳ سونات نیز برای یک و دو ویولن و [[ویولنسل|ویولن‌سل]] ساخت. در سال‌های اخیر موسیقی آوازی او بیش از پیش توجه و تحسین همگان را جلب کرد، به‌خصوص اوراتوریوی ''یودیتای پیروزمند''<ref>''Juditha Triumphans''</ref>، آهنگ‌های گلوریا<ref> Gloria </ref>، و چند سرناتا<ref>Serenatas</ref>. از‌جمله آثار اوست: اپرا تیتو مانلیو<ref> Tito Manlio</ref> (۱۷۲۰)، ''هرکول''<ref>''Ercole'' </ref> (۱۷۲۳)، ''اورلاندوی خشمگین''<ref>''Orlando furioso'' </ref> (۱۷۲۷). آواز مذهبی ''سالوه رِجینا''<ref>''Salve regina''</ref> (۳)، ''استابات ماتِر''<ref>''Stabat Mater'' </ref>. سازی بیش از ۲۳۰ کنسرتوی ویولن (ازجمله ''چهارفصل''، شماره‌های ۴ـ۱ از مجموعۀ ''کشمکش میان هارمونی و انوانسیون''<ref>''Il cimento dell’armonia e dell’inventione''</ref>، اپوس ۸).


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۱

آنتونیو ویوالدی
Antonio Vivaldi
زادروز ونیز ۱۶۷۸م
درگذشت ۱۷۴۱م
ملیت ایتالیایی
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز، نوازنده ویولن، رهبر ارکستر
آثار اپرا تیتو مانلیو (۱۷۲۰)، هرکول (۱۷۲۳)، اورلاندوی خشمگین (۱۷۲۷). آواز مذهبی سالوه رِجینا (۳)، استابات ماتِر
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس جووّانی باتّیستا ویوالدی (پدر)
آنتونیو ویوالدی

ویوالدی، آنتونیو (۱۶۷۸ـ۱۷۴۱)

(Vivaldi, Antonio)

آهنگ‌ساز ایتالیایی، نوازندۀ ویولن، و رهبر ارکستر دوران باروک[۱]. از پرکارترین آهنگ‌سازان روزگار خود بود، که کنسرتوهای بسیار تأثیرگذاری داشت، و یوهان سباستیان باخ[۲] تعداد زیادی از آن‌ها را ترانویسی کرد؛ او ۲۳ سمفونی، ۷۵ سونات، بیش از ۴۰۰ کنسرتو، از‌جمله چهار فصل[۳] (۱۷۲۵) برای ویولن و ارکستر، بیش از ۴۰ اپرا، و آثار مذهبی بسیاری ساخت. بیشتر آثارش تا دهۀ ۱۹۳۰ ناشناخته مانده بودند. ویوالدی در ونیز به‌دنیا آمد. موسیقی را از پدرش، جووّانی باتّیستا ویوالدی[۴] که از ویولن‌نوازان کلیسای سان مارکو[۵] بود، و احتمالاً جووّانی لِگرِنتسی[۶]، آهنگ‌ساز، تعلیم گرفت. در ۱۶۹۳ به خدمت کلیسا وارد شد و در ۱۷۰۳ به درجۀ کشیشی رسید، اما مدتی بعد به‌دلیل بیماری از وظایف کشیشی معاف شد. از ۱۷۰۳ تا ۱۷۴۰ کارمند وابستۀ یک پرورشگاه دختران به‌نام کنسرواتوریو دِل اوسپِداله دِلاّ پِیتا[۷] در ونیز بود، و برای ارکستر آن‌جا اوراتوریوها و آثار سازی بسیاری ساخت. اولین اپرای او، اوتّونه در دهکده[۸]، در ۱۷۱۳ در ونیز به روی ‌صحنه رفت، و اجرای اپراهای فراوان دیگری را در ونیز، فلورانس[۹]، مونیخ، پارما[۱۰]، و میلان به روی صحنه برد. ویوالدی از ۱۷۲۰ تا ۱۷۲۳ در مقام رهبر گروه نوازندگان[۱۱] در خدمت فیلیپ[۱۲]، مرزبان هِسه ـ دارمشتات[۱۳]، بود. در ۱۷۳۹ به ونیز بازگشت، اما محبوبیتش رو به افول نهاد، و او دو سال بعد در تنگدستی در وین[۱۴] درگذشت. اهمیت ویوالدی به‌سبب حدود ۴۵۰ کنسرتویی است که برای تکنوازی سازهای مختلف و ترکیب‌های گوناگون سازی ساخت؛ در این آثار سازهای خانوادۀ ویولن در اکثریت قرار دارند، اما سازهای بادی چوبی و سازهای کمیابی همچون پیکّولو، ویولا د آمور، و ماندولین[۱۵] نیز در میان‌شان یافت می‌شود. ویوالدی ۷۳ سونات نیز برای یک و دو ویولن و ویولن‌سل ساخت. در سال‌های اخیر موسیقی آوازی او بیش از پیش توجه و تحسین همگان را جلب کرد، به‌خصوص اوراتوریوی یودیتای پیروزمند[۱۶]، آهنگ‌های گلوریا[۱۷]، و چند سرناتا[۱۸]. از‌جمله آثار اوست: اپرا تیتو مانلیو[۱۹] (۱۷۲۰)، هرکول[۲۰] (۱۷۲۳)، اورلاندوی خشمگین[۲۱] (۱۷۲۷). آواز مذهبی سالوه رِجینا[۲۲] (۳)، استابات ماتِر[۲۳]. سازی بیش از ۲۳۰ کنسرتوی ویولن (ازجمله چهارفصل، شماره‌های ۴ـ۱ از مجموعۀ کشمکش میان هارمونی و انوانسیون[۲۴]، اپوس ۸).

 

  1. ↑ baroque
  2. ↑ Johann Sebastian Bach
  3. ↑ The Four Seasons
  4. ↑ Giovanni Battista Vivaldi
  5. ↑ St Mark
  6. ↑ Giovanni Legrenzi
  7. ↑ Conservatorio dell’Ospedale della Pietá
  8. ↑ Ottone in Villa
  9. ↑ Florence
  10. ↑ Parma
  11. ↑ maestro di cappella da camera
  12. ↑ Philip
  13. ↑ Hesse Darmstadt
  14. ↑ Vienna
  15. ↑ mandolin
  16. ↑ Juditha Triumphans
  17. ↑ Gloria
  18. ↑ Serenatas
  19. ↑ Tito Manlio
  20. ↑ Ercole
  21. ↑ Orlando furioso
  22. ↑ Salve regina
  23. ↑ Stabat Mater
  24. ↑ Il cimento dell’armonia e dell’inventione
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=ویوالدی،_آنتونیو_(۱۶۷۸ـ۱۷۴۱)&oldid=2010184064»