سرباز، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | | نام فارسی = | ||
|نام لاتین = | |نام لاتین =Sarbaz | ||
| نام قدیمی = | | نام قدیمی = | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر = | ||
| استان = سیستان و بلوچستان | | استان = سیستان و بلوچستان | ||
| شهرستان = | | شهرستان = | ||
| بخش = مرکزی، | | بخش = مرکزی، مینان، نسکند، و کیشکور | ||
| موقعیت = جنوب | | موقعیت = جنوب شرقی ایران و مناطق شرقی نیمۀ جنوبی استان سیستان و بلوچستان، | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 91,264نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = معتدل تا گرم | | نوع اقلیم = معتدل تا گرم | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا =900متر (مرکز شهرستان) | ||
| تولیدات و صنایع مهم = خرما، مرکبات، غلات، ذرت، و | | تولیدات و صنایع مهم = خرما، مرکبات، غلات، ذرت، محصولات جالیزی، موز، انبه و پاپایا | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = شهر سرباز | ||
}}سرباز، شهرستان (County) Sarbaz | }}سرباز، شهرستان (County) Sarbaz | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
واقع در جنوب شرقی [[ایران]] و مناطق شرقی نیمۀ جنوبی استان [[سیستان و بلوچستان]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های مینان<ref>Minan</ref>، نسکند<ref>Naskand</ref>، و کیشکور<ref>Kishkur</ref>، با مرکزیت اداری [[سرباز، شهر|شهر سرباز]]. از شمال غربی به [[ایرانشهر، شهرستان|شهرستان ایرانشهر]]، از غرب به [[نیک شهر، شهرستان|شهرستان نیک‌شهر]]، از جنوب به شهرستان‌های قصر قند و [[راسک، شهرستان|راسک]]، و از شرق و شمال به شهرستان مهرستان محدود شده است. محدودۀ این شهرستان که از دوهزارسال پیش از میلاد سکونتگاه جوامع انسانی و روستایی بوده، در سراسر دورۀ اسلامی از مناطق [[مکران]] بوده است؛ در دورۀ معاصر و در اصلاحات و تقسیماتِ سیاسیِ کشوری ابتدا شامل تعدادی آبادی و تابع [[خاش، شهرستان|شهرستان خاش]] بود، پس از ایجاد شهرستان‌های ایرانشهر و [[چابهار، شهرستان|چابهار]] در سال 1326ش مجموعه‌ای از دهستان‌های تابع این دو شهرستان بود، در سال 1379ش با انتزاع از شهرستان ایرانشهر به شهرستان جدیدی به نام سرباز ارتقاء یافت، و نهایتاً در اواخر سال 1398ش براساس مصوبۀ هیأت وزیران، با انتزاع بخش‌هایی از شهرستان سرباز به دو شهرستان مستقل (اما از لحاظ فرهنگی و تاریخی یکپارچه) به نام‌های سرباز و راسک تقسیم شد. | واقع در جنوب شرقی [[ایران]] و مناطق شرقی نیمۀ جنوبی استان [[سیستان و بلوچستان]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های مینان<ref>Minan</ref>، نسکند<ref>Naskand</ref>، و کیشکور<ref>Kishkur</ref>، با مرکزیت اداری [[سرباز، شهر|شهر سرباز]]. از شمال غربی به [[ایرانشهر، شهرستان|شهرستان ایرانشهر]]، از غرب به [[نیک شهر، شهرستان|شهرستان نیک‌شهر]]، از جنوب به شهرستان‌های قصر قند و [[راسک، شهرستان|راسک]]، و از شرق و شمال به شهرستان مهرستان محدود شده است. محدودۀ این شهرستان که از دوهزارسال پیش از میلاد سکونتگاه جوامع انسانی و روستایی بوده، در سراسر دورۀ اسلامی از مناطق [[مکران]] بوده است؛ در دورۀ معاصر و در اصلاحات و تقسیماتِ سیاسیِ کشوری ابتدا شامل تعدادی آبادی و تابع [[خاش، شهرستان|شهرستان خاش]] بود، پس از ایجاد شهرستان‌های ایرانشهر و [[چابهار، شهرستان|چابهار]] در سال 1326ش مجموعه‌ای از دهستان‌های تابع این دو شهرستان بود، در سال 1379ش با انتزاع از شهرستان ایرانشهر به شهرستان جدیدی به نام سرباز ارتقاء یافت، و نهایتاً در اواخر سال 1398ش براساس مصوبۀ هیأت وزیران، با انتزاع بخش‌هایی از شهرستان سرباز به دو شهرستان مستقل (اما از لحاظ فرهنگی و تاریخی یکپارچه) به نام‌های سرباز و راسک تقسیم شد. | ||
اراضی این شهرستان نیمه‌کوهستانی است و رشته‌‌کوه‌های پستی، که ارتفاعشان حداکثر به ۱,۲۰۲متر می‌رسد، مرز این شهرستان با شهرستان ایرانشهر را تشکیل می‌دهند. نواحی غربی آن را کوه‌هایی با حداکثر ارتفاع ۱,۸۷۱متر (بلندترین کوه شهرستان) تشکیل داده و نواحی مرکزی و شرقی آن را دشت ناهمواری فراگرفته است. رودخانۀ سرباز و ریزابه‌های آن زهاب‌های این شهرستان محسوب می‌شوند و مهم‌ترین عارضۀ آبی آن هستند. اقلیم شهرستان سرباز معتدل تا گرم، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن 91,264نفر است (۱۳9۵ش). راه ایرانشهر به چابهار و راه خاش زابلی به چابهار شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. | اراضی این شهرستان نیمه‌کوهستانی است و رشته‌‌کوه‌های پستی، که ارتفاعشان حداکثر به ۱,۲۰۲متر می‌رسد، مرز این شهرستان با شهرستان ایرانشهر را تشکیل می‌دهند. نواحی غربی آن را کوه‌هایی با حداکثر ارتفاع ۱,۸۷۱متر (بلندترین کوه شهرستان) تشکیل داده و نواحی مرکزی و شرقی آن را دشت ناهمواری فراگرفته است. رودخانۀ سرباز و ریزابه‌های آن زهاب‌های این شهرستان محسوب می‌شوند و مهم‌ترین عارضۀ آبی آن هستند. اقلیم شهرستان سرباز معتدل تا گرم، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن 91,264نفر است (۱۳9۵ش). راه ایرانشهر به چابهار و راه خاش زابلی به چابهار شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. وسعت شهرستان حدود 5400کیلومترمربع و ارتفاع آن از سطح دریا (در مرکز شهرستان) 900متر است. | ||
شهرستان سرباز از آبادترین شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان است و خرما، مرکبات، غلات، ذرت، و محصولات جالیزی از فرآورده‌های کشاورزی آن محسوب می‌شود. علاوه بر آن کاشت و تولید انواع محصولات کشاورزی گرمسیری (چون موز، انبه و پاپایا) نیز در این شهرستان رونق زیادی دارد. مردم سرباز از اقوام بلوچ و سنی‌مذهبند. | |||
---- | |||
<br/> <!--25119000--> | <br/> <!--25119000--> | ||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:سیستان و بلوچستان]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:سیستان و بلوچستان]] | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۹
| سرباز، شهرستان | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | سیستان و بلوچستان |
| بخش | مرکزی، مینان، نسکند، و کیشکور |
| جمعیت | 91,264نفر (1395ش) |
| موقعیت | جنوب شرقی ایران و مناطق شرقی نیمۀ جنوبی استان سیستان و بلوچستان، |
| نوع اقلیم | معتدل تا گرم |
| ارتفاع از سطح دریا | 900متر (مرکز شهرستان) |
| تولیدات و صنایع مهم | خرما، مرکبات، غلات، ذرت، محصولات جالیزی، موز، انبه و پاپایا |
| نام لاتین | Sarbaz |
| شهر ها و آبادی های مهم | شهر سرباز |
سرباز، شهرستان (County) Sarbaz
واقع در جنوب شرقی ایران و مناطق شرقی نیمۀ جنوبی استان سیستان و بلوچستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های مینان[۱]، نسکند[۲]، و کیشکور[۳]، با مرکزیت اداری شهر سرباز. از شمال غربی به شهرستان ایرانشهر، از غرب به شهرستان نیک‌شهر، از جنوب به شهرستان‌های قصر قند و راسک، و از شرق و شمال به شهرستان مهرستان محدود شده است. محدودۀ این شهرستان که از دوهزارسال پیش از میلاد سکونتگاه جوامع انسانی و روستایی بوده، در سراسر دورۀ اسلامی از مناطق مکران بوده است؛ در دورۀ معاصر و در اصلاحات و تقسیماتِ سیاسیِ کشوری ابتدا شامل تعدادی آبادی و تابع شهرستان خاش بود، پس از ایجاد شهرستان‌های ایرانشهر و چابهار در سال 1326ش مجموعه‌ای از دهستان‌های تابع این دو شهرستان بود، در سال 1379ش با انتزاع از شهرستان ایرانشهر به شهرستان جدیدی به نام سرباز ارتقاء یافت، و نهایتاً در اواخر سال 1398ش براساس مصوبۀ هیأت وزیران، با انتزاع بخش‌هایی از شهرستان سرباز به دو شهرستان مستقل (اما از لحاظ فرهنگی و تاریخی یکپارچه) به نام‌های سرباز و راسک تقسیم شد.
اراضی این شهرستان نیمه‌کوهستانی است و رشته‌‌کوه‌های پستی، که ارتفاعشان حداکثر به ۱,۲۰۲متر می‌رسد، مرز این شهرستان با شهرستان ایرانشهر را تشکیل می‌دهند. نواحی غربی آن را کوه‌هایی با حداکثر ارتفاع ۱,۸۷۱متر (بلندترین کوه شهرستان) تشکیل داده و نواحی مرکزی و شرقی آن را دشت ناهمواری فراگرفته است. رودخانۀ سرباز و ریزابه‌های آن زهاب‌های این شهرستان محسوب می‌شوند و مهم‌ترین عارضۀ آبی آن هستند. اقلیم شهرستان سرباز معتدل تا گرم، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن 91,264نفر است (۱۳9۵ش). راه ایرانشهر به چابهار و راه خاش زابلی به چابهار شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. وسعت شهرستان حدود 5400کیلومترمربع و ارتفاع آن از سطح دریا (در مرکز شهرستان) 900متر است.
شهرستان سرباز از آبادترین شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان است و خرما، مرکبات، غلات، ذرت، و محصولات جالیزی از فرآورده‌های کشاورزی آن محسوب می‌شود. علاوه بر آن کاشت و تولید انواع محصولات کشاورزی گرمسیری (چون موز، انبه و پاپایا) نیز در این شهرستان رونق زیادی دارد. مردم سرباز از اقوام بلوچ و سنی‌مذهبند.