آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م): تفاوت میان نسخه‌ها

آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م)(Eigen, Manfred)<br>شیمی‌دان آلمانی. در زمینۀ واکنش‌های شیمیایی بسیار سریع که در کمتر از میلی‌ثانیه صورت می‌گیرند تحقیق می‌کرد. از ۱۹۵۴م، مشغول ابداع و بسط روشی عملی بود که با آن می‌شد در لحظه کوتاهی انفجار انرژی را بر محلول‌ها اعمال کرد و با اخلال در حالت تعادل آن‌ها، واکنش‌هایی لحظه‌ای مثل تشکیل یا تفکیک آب را بررسی کرد. به سبب ابداع این روش به [[نوبل، جایزه|جایزه نوبل]]<ref>Nobel Prize</ref> شیمی دست یافت (۱۹۶۷م). در [[بوخوم]]<ref>Bochum</ref>، واقع در ایالت رور<ref>Ruhr</ref>، زاده شد و در [[گوتینگن]]<ref>Göttingen</ref> درس خواند. از ۱۹۵۳م، در انستیتوی شیمی فیزیک [[پلانک، ماکس (۱۸۵۸ـ۱۹۴۷)|ماکس پلانک]]<ref>Max Planck</ref>، واقع در گوتینگن، کار می‌کرد و سرانجام به مدیریت آن‌جا منصوب شد. آیگن به ویژه در زمینۀ واکنش‌های زیست‌شیمیِ بسیار سریع در بدن تحقیق می‌کرد. او و همکارش، روتیلد وینکلر<ref>Ruthild Winkler</ref>، کوشیدند ارتباط نقش شیمی و تصادف را در فرآیندهایی بیابند که احتمالاً به منشأ حیات بر روی کرۀ [[زمین]] منجر شده است. بنابه نظریۀ آیگن در «سوپ بدوی<ref>primeval soup</ref>»، در اوایل عمر کرۀ زمین، چرخه‌هایی از واکنش‌ها صورت گرفته است که در یکی از آن‌ها نوکلئیک اسیدها<ref>nucleic acid</ref> و در دیگری [[پروتیین|پروتئین]]<ref>protein</ref>ها بازسازی شده‌اند و حیات حاصل از ترکیب این چرخه‌هاست.<br><!--10283300-->