آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ آیگن، مانفرد (۱۹۲۷) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م) منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=مانفرد آیگن|نام=Manfred Eigen|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=بوخوم، ایالت رور ۱۹۲۷م|تاریخ مرگ=2019م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=گوتینگن|شغل و تخصص اصلی=شیمی‌دان|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=نوبل شیمی (۱۹۶۷م)|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=شیمی و بیوشیمی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=مانفرد آیگن|نام=Manfred Eigen|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=بوخوم، ایالت رور ۱۹۲۷م|تاریخ مرگ=2019م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=گوتینگن|شغل و تخصص اصلی=شیمی‌دان|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=نوبل شیمی (۱۹۶۷م)|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=شیمی و بیوشیمی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:10283300.jpg|بندانگشتی|مانفرد آیگن]] | [[پرونده:10283300.jpg|بندانگشتی|مانفرد آیگن]] | ||
آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م)(Eigen, Manfred)<br>شیمی‌دان آلمانی. در زمینۀ واکنش‌های شیمیایی بسیار سریع که در کمتر از میلی‌ثانیه صورت می‌گیرند تحقیق می‌کرد. از ۱۹۵۴م، مشغول ابداع و بسط روشی عملی بود که با آن می‌شد در لحظه کوتاهی انفجار انرژی را بر محلول‌ها اعمال کرد و با اخلال در حالت تعادل آن‌ها، واکنش‌هایی لحظه‌ای مثل تشکیل یا تفکیک آب را بررسی کرد. به سبب ابداع این روش به [[نوبل، جایزه|جایزه نوبل]]<ref>Nobel Prize</ref> شیمی دست یافت (۱۹۶۷م). در [[بوخوم]]<ref>Bochum</ref>، واقع در ایالت رور<ref>Ruhr</ref>، زاده شد و در [[گوتینگن]]<ref>Göttingen</ref> درس خواند. از ۱۹۵۳م، در انستیتوی شیمی فیزیک [[پلانک، ماکس (۱۸۵۸ـ۱۹۴۷)|ماکس پلانک]]<ref>Max Planck</ref>، واقع در گوتینگن، کار می‌کرد و سرانجام به مدیریت آن‌جا منصوب شد. آیگن به ویژه در زمینۀ واکنش‌های زیست‌شیمیِ بسیار سریع در بدن تحقیق می‌کرد. او و همکارش، روتیلد وینکلر<ref>Ruthild Winkler</ref>، کوشیدند ارتباط نقش شیمی و تصادف را در فرآیندهایی بیابند که احتمالاً به منشأ حیات بر روی کرۀ [[زمین]] منجر شده است. بنابه نظریۀ آیگن در «سوپ بدوی<ref>primeval soup</ref>»، در اوایل عمر کرۀ زمین، چرخه‌هایی از واکنش‌ها صورت گرفته است که در یکی از آن‌ها نوکلئیک اسیدها<ref>nucleic acid</ref> و در دیگری [[ | آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م)(Eigen, Manfred)<br>شیمی‌دان آلمانی. در زمینۀ واکنش‌های شیمیایی بسیار سریع که در کمتر از میلی‌ثانیه صورت می‌گیرند تحقیق می‌کرد. از ۱۹۵۴م، مشغول ابداع و بسط روشی عملی بود که با آن می‌شد در لحظه کوتاهی انفجار انرژی را بر محلول‌ها اعمال کرد و با اخلال در حالت تعادل آن‌ها، واکنش‌هایی لحظه‌ای مثل تشکیل یا تفکیک آب را بررسی کرد. به سبب ابداع این روش به [[نوبل، جایزه|جایزه نوبل]]<ref>Nobel Prize</ref> شیمی دست یافت (۱۹۶۷م). در [[بوخوم]]<ref>Bochum</ref>، واقع در ایالت رور<ref>Ruhr</ref>، زاده شد و در [[گوتینگن]]<ref>Göttingen</ref> درس خواند. از ۱۹۵۳م، در انستیتوی شیمی فیزیک [[پلانک، ماکس (۱۸۵۸ـ۱۹۴۷)|ماکس پلانک]]<ref>Max Planck</ref>، واقع در گوتینگن، کار می‌کرد و سرانجام به مدیریت آن‌جا منصوب شد. آیگن به ویژه در زمینۀ واکنش‌های زیست‌شیمیِ بسیار سریع در بدن تحقیق می‌کرد. او و همکارش، روتیلد وینکلر<ref>Ruthild Winkler</ref>، کوشیدند ارتباط نقش شیمی و تصادف را در فرآیندهایی بیابند که احتمالاً به منشأ حیات بر روی کرۀ [[زمین]] منجر شده است. بنابه نظریۀ آیگن در «سوپ بدوی<ref>primeval soup</ref>»، در اوایل عمر کرۀ زمین، چرخه‌هایی از واکنش‌ها صورت گرفته است که در یکی از آن‌ها نوکلئیک اسیدها<ref>nucleic acid</ref> و در دیگری [[پروتئین]]<ref>protein</ref>ها بازسازی شده‌اند و حیات حاصل از ترکیب این چرخه‌هاست.<br><!--10283300--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۱
| مانفرد آیگن Manfred Eigen | |
|---|---|
| زادروز |
بوخوم، ایالت رور ۱۹۲۷م |
| درگذشت | 2019م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | گوتینگن |
| شغل و تخصص اصلی | شیمی‌دان |
| گروه مقاله | شیمی و بیوشیمی |
| جوایز و افتخارات | نوبل شیمی (۱۹۶۷م) |
آیگن، مانفرد (۱۹۲۷-۲۰۱۹م)(Eigen, Manfred)
شیمی‌دان آلمانی. در زمینۀ واکنش‌های شیمیایی بسیار سریع که در کمتر از میلی‌ثانیه صورت می‌گیرند تحقیق می‌کرد. از ۱۹۵۴م، مشغول ابداع و بسط روشی عملی بود که با آن می‌شد در لحظه کوتاهی انفجار انرژی را بر محلول‌ها اعمال کرد و با اخلال در حالت تعادل آن‌ها، واکنش‌هایی لحظه‌ای مثل تشکیل یا تفکیک آب را بررسی کرد. به سبب ابداع این روش به جایزه نوبل[۱] شیمی دست یافت (۱۹۶۷م). در بوخوم[۲]، واقع در ایالت رور[۳]، زاده شد و در گوتینگن[۴] درس خواند. از ۱۹۵۳م، در انستیتوی شیمی فیزیک ماکس پلانک[۵]، واقع در گوتینگن، کار می‌کرد و سرانجام به مدیریت آن‌جا منصوب شد. آیگن به ویژه در زمینۀ واکنش‌های زیست‌شیمیِ بسیار سریع در بدن تحقیق می‌کرد. او و همکارش، روتیلد وینکلر[۶]، کوشیدند ارتباط نقش شیمی و تصادف را در فرآیندهایی بیابند که احتمالاً به منشأ حیات بر روی کرۀ زمین منجر شده است. بنابه نظریۀ آیگن در «سوپ بدوی[۷]»، در اوایل عمر کرۀ زمین، چرخه‌هایی از واکنش‌ها صورت گرفته است که در یکی از آن‌ها نوکلئیک اسیدها[۸] و در دیگری پروتئین[۹]ها بازسازی شده‌اند و حیات حاصل از ترکیب این چرخه‌هاست.