تایباد، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تایْباد، شهر <br> | تایْباد، شهر <br> | ||
شهری در [[خراسان رضوی، استان|استان خراسان رضوی]] و مرکز اداری [[تایباد، شهرستان|شهرستان تایباد]]. در سرزمینی تپه‌ماهوری در ۸۶۴کیلومتری شرق تهران و ۲۰۱کیلومتری جنوب شرقی [[مشهد، شهر|مشهد]]، سر راه [[تربت جام، شهر|تربت جام]] به [[سنگان، شهر|سنگان]] و راه [[تربت حیدریه، شهر|تربت حیدریه]] به [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] (افغانستان)، قرار دارد و ارتفاعش ۸۱۰متر است. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و خشک و جمعیت آن 56,562نفر است (1395ش). نام تحریف‌شدۀ پیشین آن طیّبات بوده است. | شهری در [[خراسان رضوی، استان|استان خراسان رضوی]] و مرکز اداری [[تایباد، شهرستان|شهرستان تایباد]]. در سرزمینی تپه‌ماهوری در ۸۶۴کیلومتری شرق تهران و ۲۰۱کیلومتری جنوب شرقی [[مشهد، شهر|مشهد]]، سر راه [[تربت جام، شهر|تربت جام]] به [[سنگان، شهر|سنگان]] و راه [[تربت حیدریه، شهر|تربت حیدریه]] به [[هرات، شهر (افغانستان)|هرات]] ([[افغانستان]])، قرار دارد و ارتفاعش ۸۱۰متر است. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و خشک و جمعیت آن 56,562نفر است (1395ش). نام تحریف‌شدۀ پیشین آن طیّبات بوده است. | ||
وجه تسمیۀ آن را به دلیل | |||
وجه تسمیۀ آن را به دلیل بادهای گرم و خشکی می‌دانند که از اوائل خرداد تا مرداد از سمت جنوب (سیستان) در آن می‌وزد. این کلمه را در منابع کهن به صورت‌های تایاباذ، تایاباد و دیه باد هم ذکر کرده‌اند. در سراسر دورۀ اسلامی تا پیش از سدۀ 9ق روستای کوچکی بوده؛ اما پس از خراب‌های بعد از حملۀ مغول، به‌تدریج به روستای آباد و مشهوری تبدیل شد. در اوایل قرن نهم آن را از قریه‌های مشهور ولایت باخرز ذکر کرده‌اند. در دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، قلعۀ معتبر و آبادی بود و آن را در اواخر دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] از بهترین قلعه‌های آن منطقه به‌شمار آورده‌اند. در سال‌های پس از این، به دلیل نزدیکی این آبادی به مرز افغانستان و مبادلات مرزی، بر وسعت و رونق آن افزوده شد تا این‌که در اوائل دهۀ 1350ش به شهر ارتقاء یافت. مردم این شهر به زبان فارسی (گویش تایبادی) سخن می‌گویند و شامل اکثریت سنی حنفی و اقلیت شیعه‌اند. | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۳
تایْباد، شهر
شهری در استان خراسان رضوی و مرکز اداری شهرستان تایباد. در سرزمینی تپه‌ماهوری در ۸۶۴کیلومتری شرق تهران و ۲۰۱کیلومتری جنوب شرقی مشهد، سر راه تربت جام به سنگان و راه تربت حیدریه به هرات (افغانستان)، قرار دارد و ارتفاعش ۸۱۰متر است. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و خشک و جمعیت آن 56,562نفر است (1395ش). نام تحریف‌شدۀ پیشین آن طیّبات بوده است.
وجه تسمیۀ آن را به دلیل بادهای گرم و خشکی می‌دانند که از اوائل خرداد تا مرداد از سمت جنوب (سیستان) در آن می‌وزد. این کلمه را در منابع کهن به صورت‌های تایاباذ، تایاباد و دیه باد هم ذکر کرده‌اند. در سراسر دورۀ اسلامی تا پیش از سدۀ 9ق روستای کوچکی بوده؛ اما پس از خراب‌های بعد از حملۀ مغول، به‌تدریج به روستای آباد و مشهوری تبدیل شد. در اوایل قرن نهم آن را از قریه‌های مشهور ولایت باخرز ذکر کرده‌اند. در دورۀ قاجار، قلعۀ معتبر و آبادی بود و آن را در اواخر دورۀ رضاشاه از بهترین قلعه‌های آن منطقه به‌شمار آورده‌اند. در سال‌های پس از این، به دلیل نزدیکی این آبادی به مرز افغانستان و مبادلات مرزی، بر وسعت و رونق آن افزوده شد تا این‌که در اوائل دهۀ 1350ش به شهر ارتقاء یافت. مردم این شهر به زبان فارسی (گویش تایبادی) سخن می‌گویند و شامل اکثریت سنی حنفی و اقلیت شیعه‌اند.