ادیان و فلسفه ها در آسیای میانه: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ادیان و فلسفه‌ها در آسیای میانه (Les Religions et les Philosophies dans l\'Asie centrale)<br> | ادیان و فلسفه‌ها در آسیای میانه (Les Religions et les Philosophies dans l\'Asie centrale)<br>کتابی دربارۀ فرهنگ و آداب مردم ایران و [[آسیای میانه]]، نوشتۀ کنت دو گوبینو، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۸۶۵. این اثر از مهم‌ترین آثار دو گوبینو به‌شمار می­رود. هرچند عنوان آن صراحتاً به [[آسیای میانه]] اشارت دارد، در واقع هدف و موضوع اصلی آن ایران است. مؤلف در این اثر به­ موضوعاتی چون خصیصۀ اخلاقی و دینی مردمان آسیا، اسلام ایرانی، صوفیگری همچون فلسفۀ ایرانی­ها، و افکار و آرای آزاداندیشانی که از تفکر اروپایی متأثراند پرداخته است. او در مقدمه، هدف خود را از تصنیف این اثر آشنایی با تمدن آسیایی همچون ریشۀ اندیشه­های تمدن غرب می داند و بر آن است که شناختن این تمدن، با توجه به گسترش تجارت اروپاییان با آسیاییان بسیار سودمند است. در این کتاب، که می­ توان آن را از مهم‌ترین منابع [[فرهنگ عامیانه]] و اخلاقیات ایرانیان دانست، از علاقۀ مفرط ایرانیان به کلام و تمایلات باطنی سخن رفته است. در سه فصل آخر، که به تئاتر ایران اختصاص دارد، برخی از مهم‌ترین تعزیه­ های ایرانی معرفی و تفسیر شده است. شهرت این کتاب در [[آلمان]] بسیار بیشتر از فرانسه بوده است.<br><!--11165100--> | ||
کتابی دربارۀ فرهنگ و آداب مردم ایران و آسیای | |||
<br><!--11165100--> | |||
[[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]] | [[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) ایران]] | ||
[[رده:آثار، اشخاص و مشاغل سنتی]] | [[رده:آثار، اشخاص و مشاغل سنتی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶
ادیان و فلسفه‌ها در آسیای میانه (Les Religions et les Philosophies dans l\'Asie centrale)
کتابی دربارۀ فرهنگ و آداب مردم ایران و آسیای میانه، نوشتۀ کنت دو گوبینو، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۸۶۵. این اثر از مهم‌ترین آثار دو گوبینو به‌شمار می‌رود. هرچند عنوان آن صراحتاً به آسیای میانه اشارت دارد، در واقع هدف و موضوع اصلی آن ایران است. مؤلف در این اثر به موضوعاتی چون خصیصۀ اخلاقی و دینی مردمان آسیا، اسلام ایرانی، صوفیگری همچون فلسفۀ ایرانی‌ها، و افکار و آرای آزاداندیشانی که از تفکر اروپایی متأثراند پرداخته است. او در مقدمه، هدف خود را از تصنیف این اثر آشنایی با تمدن آسیایی همچون ریشۀ اندیشه‌های تمدن غرب می داند و بر آن است که شناختن این تمدن، با توجه به گسترش تجارت اروپاییان با آسیاییان بسیار سودمند است. در این کتاب، که می توان آن را از مهم‌ترین منابع فرهنگ عامیانه و اخلاقیات ایرانیان دانست، از علاقۀ مفرط ایرانیان به کلام و تمایلات باطنی سخن رفته است. در سه فصل آخر، که به تئاتر ایران اختصاص دارد، برخی از مهم‌ترین تعزیه های ایرانی معرفی و تفسیر شده است. شهرت این کتاب در آلمان بسیار بیشتر از فرانسه بوده است.