ادیب سلطانی، میر شمس الدین (بروجرد ۱۳۱۰ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


اَدیب سُلطانی، میر شمس‌الدین (بروجرد ۱۳۱۰ش)<br>
اَدیب سُلطانی، میر شمس‌الدین (بروجرد ۱۳۱۰ش )<br>
[[پرونده: 11166200-2.jpg | بندانگشتی|اَديب سُلطاني، مير شمس‌الدين]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =میر شمس الدین ادیب سلطانی  
|عنوان =میر شمس الدین ادیب سلطانی  
خط ۷: خط ۶:
|نام دیگر=
|نام دیگر=
|نام اصلی=
|نام اصلی=
|نام مستعار=
|نام مستعار=صبور
|لقب=
|لقب=
|زادروز=بروجرد ۱۳۱۰ش
|زادروز=بروجرد ۱۳۱۰ش
خط ۱۴: خط ۱۳:
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری طب- دانشگاه تهران
|تحصیلات و محل تحصیل=دکتری طب، دانشگاه تهران
| شغل و تخصص اصلی =مترجم
| شغل و تخصص اصلی =مترجم، ویراستار و زبان‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=ویراستار- زبان شناس- ریاضی دان- پزشک- نقاش
|شغل و تخصص های دیگر=ریاضی‌دان، پزشک و نقاش
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
خط ۲۹: خط ۲۸:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}مترجم، ویراستار، زبان‌شناس، ریاضی‌دان، پزشک، و نقاش ایرانی. فرزند زین‌العابدین، رئیس معارف و صنایع مستظرفۀ بروجرد، و بتول، شاعر متخلص به صبور. تحصیلات خود را تا پایان دورۀ متوسطه در تهران گذراند. تحصیل در رشتۀ حقوق را ناتمام رها کرد و پزشکی خواند، اما به‌سبب فعالیت‌های سیاسیِ چپ، پس از چند سال وقفه دانشنامۀ دکتری طب را از دانشگاه تهران دریافت کرد. در انجمن ایران و امریکا و چند مؤسسۀ فرهنگی دیگر زبان انگلیسی تدریس کرد. در ۱۳۴۲، با استفاده از بورس‌تحصیلیِ دولت اتریش، به وین رفت و تحقیقات تخصصی خود را در زمینۀ پزشکی ادامه داد. در ۱۳۴۷ به ایران بازگشت و در مؤسسۀ انتشارات فرانکلین مشغول به‌کار شد. او در زمینه‌های متنوعی فعالیت کرده است: ۱. زبان‌شناسی، که به‌ویژه در مورد ریشه‌شناسی واژگان فارسی و شناخت و احیای وندهای زبان‌های باستان و میانۀ فارسی برای کمک به واژه‌سازی و برابرگزینی واژگان بیگانه فعالیت کرده است. نمونه‌هایی از این فعالیت در فصل ''راهنمای آماده ساختن کتاب'' و ترجمه‌های وی، ازجمله ''سنجش خرد ناب'' از کانت و ''منطق'' ارسطو آمده است؛ ۲. ترجمه، که حاصل آشنایی وی با زبان‌های متعددی چون انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیایی، لاتین، یونانی، روسی، عبری، چینی، ارمنی است و همۀ ترجمه‌های وی از متن اصلی صورت گرفته است: ''سنجش خرد ناب'' از کانت (۱۳۶۲)؛ ''بنیادهای منطق نگریک'' از هیلبرت و ویلهلم آکرمان (۱۳۶۲)؛ ''جستارهای فلسفی'' از برتراند راسل (۱۳۶۳)؛ ''رسالۀ منطقی‌ـ ‌فلسفی'' از ویتگنشتاین (۱۳۷۱)؛ ''ریچارد سوم'' از شکسپیر (۱۳۷۹)؛ ''منطق ارسطو (ارگانون)'' (۱۳۷۸)؛ ۳. ویرایش، که در این زمینه کتاب ''راهنمای آماده‌ساختن کتاب'' (۱۳۶۵) مفصل‌ترین اثر در زمینۀ ویرایش است و کتاب ''درآمدی بر چگونگی شیوۀ خط فارسی'' (۱۳۵۴) در زمینۀ آشنایی با خط‌های کهن فارسی و رسم‌الخط امروزی و مجموعه‌ای از اطلاعات دربارۀ خط و املای فارسی است؛ ۴. منطق و ریاضی، که در این موضوع دو کتاب ''پژوهشی در پیرامون مسئلۀ تصمیم در منطق'' (۱۳۷۳) و ''رسالۀ وین: بازنمود و سنجش مکتب فلسفی تحصل‌گروی منطقی یا آروین‌گروی منطقیِ حلقۀ وین'' (۱۳۵۹)؛ ۵. نقاشی، که شیوۀ او عمدتاً پرتره و غالباً با خودکار روی کاغذ یا رایانه است. نمایشگاهی از آثار وی در ۱۳۶۵ برگزار شد.
}}[[پرونده: 11166200-2.jpg | بندانگشتی|اَدیب سُلطانی، میر شمس‌الدین]]مترجم، ویراستار، زبان‌شناس، ریاضی‌دان، پزشک، و نقاش ایرانی. فرزند زین‌العابدین، رئیس معارف و صنایع مستظرفۀ [[بروجرد، شهر|بروجرد]]، و بتول، شاعر متخلص به صبور. تحصیلات خود را تا پایان دورۀ متوسطه در [[تهران، شهر|تهران]] گذراند. تحصیل در رشتۀ حقوق را ناتمام رها کرد و پزشکی خواند، اما به سبب فعالیت‌های سیاسیِ چپ، پس از چند سال وقفه دانشنامۀ دکتری طب را از [[دانشگاه تهران]] دریافت کرد. در انجمن ایران و امریکا و چند مؤسسۀ فرهنگی دیگر زبان انگلیسی تدریس کرد. در ۱۳۴۲، با استفاده از بورس‌تحصیلیِ دولت [[اتریش]]، به [[وین]] رفت و تحقیقات تخصصی خود را در زمینۀ پزشکی ادامه داد. در ۱۳۴۷ش به ایران بازگشت و در مؤسسۀ انتشارات فرانکلین مشغول به‌کار شد. او در زمینه‌های متنوعی فعالیت کرده است: ۱. زبان‌شناسی، که به‌ویژه در مورد ریشه‌شناسی واژگان فارسی و شناخت و احیای وندهای زبان‌های باستان و میانۀ فارسی برای کمک به واژه‌سازی و برابرگزینی واژگان بیگانه فعالیت کرده است. نمونه‌هایی از این فعالیت در فصل ''راهنمای آماده ساختن کتاب'' و ترجمه‌های وی، ازجمله ''سنجش خرد ناب'' از [[کانت، ایمانویل (۱۷۲۴ـ۱۸۰۴)|کانت]] و ''منطق'' [[ارسطو (۳۸۴ـ ۳۲۲پ م)|ارسطو]] آمده است؛ ۲. ترجمه، که حاصل آشنایی وی با زبان‌های متعددی چون انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیایی، لاتین، یونانی، روسی، عبری، چینی، ارمنی است و همۀ ترجمه‌های وی از متن اصلی صورت گرفته است: ''سنجش خرد ناب'' از [[کانت، ایمانویل (۱۷۲۴ـ۱۸۰۴)|کانت]] (۱۳۶۲ش)؛ ''بنیادهای منطق نگریک'' از هیلبرت و ویلهلم آکرمان (۱۳۶۲ش)؛ ''جستارهای فلسفی'' از [[راسل، برتراند (۱۸۷۲ـ۱۹۷۰)|برتراند راسل]] (۱۳۶۳ش)؛ ''رسالۀ منطقی‌ـ ‌فلسفی'' از [[ویتگنشتاین، لودویگ (۱۸۸۹ـ۱۹۵۱)|ویتگنشتاین]] (۱۳۷۱ش)؛ ''ریچارد سوم'' از [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|شکسپیر]] (۱۳۷۹ش)؛ ''منطق ارسطو (ارگانون)'' (۱۳۷۸ش)؛ ۳. ویرایش، که در این زمینه کتاب ''راهنمای آماده‌ساختن کتاب'' (۱۳۶۵ش) مفصل‌ترین اثر در زمینۀ ویرایش است و کتاب ''درآمدی بر چگونگی شیوۀ خط فارسی'' (۱۳۵۴ش) در زمینۀ آشنایی با خط‌های کهن فارسی و رسم‌الخط امروزی و مجموعه‌ای از اطلاعات دربارۀ خط و املای فارسی است؛ ۴. منطق و ریاضی، که در این موضوع دو کتاب ''پژوهشی در پیرامون مسئلۀ تصمیم در منطق'' (۱۳۷۳ش) و ''رسالۀ وین: بازنمود و سنجش مکتب فلسفی تحصل‌گروی منطقی یا آروین‌گروی منطقیِ حلقۀ وین'' (۱۳۵۹)؛ ۵. نقاشی، که شیوۀ او عمدتاً پرتره و غالباً با خودکار روی کاغذ یا رایانه است. نمایشگاهی از آثار وی در ۱۳۶۵ش برگزار شد.
<br><!--11166200-->
<br><!--11166200-->
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۵۳

اَدیب سُلطانی، میر شمس‌الدین (بروجرد ۱۳۱۰ش - )

میر شمس الدین ادیب سلطانی
زادروز بروجرد ۱۳۱۰ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکتری طب، دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی مترجم، ویراستار و زبان‌شناس
شغل و تخصص های دیگر ریاضی‌دان، پزشک و نقاش
آثار راهنمای آماده ساختن کتاب
گروه مقاله زبان شناسی
اَدیب سُلطانی، میر شمس‌الدین

مترجم، ویراستار، زبان‌شناس، ریاضی‌دان، پزشک، و نقاش ایرانی. فرزند زین‌العابدین، رئیس معارف و صنایع مستظرفۀ بروجرد، و بتول، شاعر متخلص به صبور. تحصیلات خود را تا پایان دورۀ متوسطه در تهران گذراند. تحصیل در رشتۀ حقوق را ناتمام رها کرد و پزشکی خواند، اما به سبب فعالیت‌های سیاسیِ چپ، پس از چند سال وقفه دانشنامۀ دکتری طب را از دانشگاه تهران دریافت کرد. در انجمن ایران و امریکا و چند مؤسسۀ فرهنگی دیگر زبان انگلیسی تدریس کرد. در ۱۳۴۲، با استفاده از بورس‌تحصیلیِ دولت اتریش، به وین رفت و تحقیقات تخصصی خود را در زمینۀ پزشکی ادامه داد. در ۱۳۴۷ش به ایران بازگشت و در مؤسسۀ انتشارات فرانکلین مشغول به‌کار شد. او در زمینه‌های متنوعی فعالیت کرده است: ۱. زبان‌شناسی، که به‌ویژه در مورد ریشه‌شناسی واژگان فارسی و شناخت و احیای وندهای زبان‌های باستان و میانۀ فارسی برای کمک به واژه‌سازی و برابرگزینی واژگان بیگانه فعالیت کرده است. نمونه‌هایی از این فعالیت در فصل راهنمای آماده ساختن کتاب و ترجمه‌های وی، ازجمله سنجش خرد ناب از کانت و منطق ارسطو آمده است؛ ۲. ترجمه، که حاصل آشنایی وی با زبان‌های متعددی چون انگلیسی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیایی، لاتین، یونانی، روسی، عبری، چینی، ارمنی است و همۀ ترجمه‌های وی از متن اصلی صورت گرفته است: سنجش خرد ناب از کانت (۱۳۶۲ش)؛ بنیادهای منطق نگریک از هیلبرت و ویلهلم آکرمان (۱۳۶۲ش)؛ جستارهای فلسفی از برتراند راسل (۱۳۶۳ش)؛ رسالۀ منطقی‌ـ ‌فلسفی از ویتگنشتاین (۱۳۷۱ش)؛ ریچارد سوم از شکسپیر (۱۳۷۹ش)؛ منطق ارسطو (ارگانون) (۱۳۷۸ش)؛ ۳. ویرایش، که در این زمینه کتاب راهنمای آماده‌ساختن کتاب (۱۳۶۵ش) مفصل‌ترین اثر در زمینۀ ویرایش است و کتاب درآمدی بر چگونگی شیوۀ خط فارسی (۱۳۵۴ش) در زمینۀ آشنایی با خط‌های کهن فارسی و رسم‌الخط امروزی و مجموعه‌ای از اطلاعات دربارۀ خط و املای فارسی است؛ ۴. منطق و ریاضی، که در این موضوع دو کتاب پژوهشی در پیرامون مسئلۀ تصمیم در منطق (۱۳۷۳ش) و رسالۀ وین: بازنمود و سنجش مکتب فلسفی تحصل‌گروی منطقی یا آروین‌گروی منطقیِ حلقۀ وین (۱۳۵۹)؛ ۵. نقاشی، که شیوۀ او عمدتاً پرتره و غالباً با خودکار روی کاغذ یا رایانه است. نمایشگاهی از آثار وی در ۱۳۶۵ش برگزار شد.