استروه، پتر (۱۸۷۰ـ۱۹۴۴): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</ref>، برعهده گرفت. در ۱۹۰۵ به روسیه بازگشت و به حزب دموکراتیک مشروطه‌خواه<ref>Constitutional Democratic Party </ref> پیوست. در ۱۹۰۷ عضو دومای دوم<ref>Second Duma</ref> شد. نقش مهمی در جنبش وِخی<ref> Vekhi </ref> داشت و از همکاری لیبرال‌ها با دولت حمایت کرد. در دورۀ جنگ داخلی روسیه، وزیر امور خارجۀ دولت فردیناند ورانگیل<ref>Ferdinand Wrangel</ref> در [[کریمه]]<ref> Crimea </ref> بود. او بعدها مهاجرت کرد و در جناح راست میانه یکی از فعالان مهم بود. دو اثر مهم او عبارت‌اند از ''اقتصاد و قیمت''<ref>''Economy and Price'' </ref> (۱۹۱۳ـ۱۹۱۶) در ۲ جلد؛ ''تاریخ اقتصادی و اجتماعی روسیه''<ref>''Social and Economic History of Russia''</ref> (۱۹۵۲). | </ref>، برعهده گرفت. در ۱۹۰۵ به روسیه بازگشت و به حزب دموکراتیک مشروطه‌خواه<ref>Constitutional Democratic Party </ref> پیوست. در ۱۹۰۷ عضو دومای دوم<ref>Second Duma</ref> شد. نقش مهمی در جنبش وِخی<ref> Vekhi </ref> داشت و از همکاری لیبرال‌ها با دولت حمایت کرد. در دورۀ جنگ داخلی روسیه، وزیر امور خارجۀ دولت فردیناند ورانگیل<ref>Ferdinand Wrangel</ref> در [[کریمه]]<ref> Crimea </ref> بود. او بعدها مهاجرت کرد و در جناح راست میانه یکی از فعالان مهم بود. دو اثر مهم او عبارت‌اند از ''اقتصاد و قیمت''<ref>''Economy and Price'' </ref> (۱۹۱۳ـ۱۹۱۶) در ۲ جلد؛ ''تاریخ اقتصادی و اجتماعی روسیه''<ref>''Social and Economic History of Russia''</ref> (۱۹۵۲). | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۰
| پتر استروه Petr Struve | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۰م |
| درگذشت | ۱۹۴۴م |
| ملیت | روسیه ای |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| شغل و تخصص های دیگر | اقتصاددان- جامعه شناس |
| آثار | اقتصاد و قیمت (۱۹۱۳ـ۱۹۱۶) در ۲ جلد؛ تاریخ اقتصادی و اجتماعی روسیه (۱۹۵۲) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
اِستروه، پتِر (۱۸۷۰ـ۱۹۴۴)(Struve, Petr)
اقتصاددان، جامعه‌شناس و سیاستمدار شوروی، آلمانی‌تبار. در دهۀ ۱۸۹۰ نظریه‌پرداز پیشرو مارکسیست در روسیه بود و در ۱۸۹۸، پیش‌نویس اعلامیۀ حزب کارگران سوسیال دموکرات[۱] روسیه را نوشت. دیری نگذشت که سوسیال دموکراسی[۲] را رها کرد و رهبر جنبش قانونی روشنفکران لیبرال شد و از ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۵ کار سردبیری مجلۀ آن را با نام لیبریشن[۳]، برعهده گرفت. در ۱۹۰۵ به روسیه بازگشت و به حزب دموکراتیک مشروطه‌خواه[۴] پیوست. در ۱۹۰۷ عضو دومای دوم[۵] شد. نقش مهمی در جنبش وِخی[۶] داشت و از همکاری لیبرال‌ها با دولت حمایت کرد. در دورۀ جنگ داخلی روسیه، وزیر امور خارجۀ دولت فردیناند ورانگیل[۷] در کریمه[۸] بود. او بعدها مهاجرت کرد و در جناح راست میانه یکی از فعالان مهم بود. دو اثر مهم او عبارت‌اند از اقتصاد و قیمت[۹] (۱۹۱۳ـ۱۹۱۶) در ۲ جلد؛ تاریخ اقتصادی و اجتماعی روسیه[۱۰] (۱۹۵۲).