پسیانی، آتیلا (تهران ۱۳۳۶ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =مسافران (بهرام بیضایی، ۱۳۷۰)، طلسم (داریوش فرهنگ، ۱۳۶۵)، کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۶۷)، خاکستر سبز (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۲)، سرخپوست (۱۳۹۷)؛ غلامرضا تختی (۱۳۹۷) | |آثار =مسافران (بهرام بیضایی، ۱۳۷۰)، طلسم (داریوش فرهنگ، ۱۳۶۵)، کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۶۷)، خاکستر سبز (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۲)، سرخپوست (۱۳۹۷)؛ غلامرضا تختی (۱۳۹۷) | ||
|خویشاوندان سرشناس =جمیله شیخی (مادر) | |خویشاوندان سرشناس =جمیله شیخی (مادر)، ستاره پسیانی (دختر) | ||
|گروه مقاله =سینما | |گروه مقاله =سینما | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}[[پرونده:13137300-2.jpg|بندانگشتی|آتیلا پسیانی|جایگزین=]]<p>بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. نقش‌های متفاوتی را در کارنامه بازیگری خود دارد. او فرزند [[جمیله شیخی|جمیله شیخی]]<nowiki/> (بازیگر تئاتر و سینما) و فارغ‌التحصیل رشتۀ کارگردانی و بازیگری تئاتر از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] (۱۳۶۱) است.</p><p>پسیانی فعالیتش را در تئاتر در ۱۳۴۷ با بازی در نمایش ''حکومت زمان‌خان'' آغاز کرد، و با نمایش‌های ''ارکستر زنان آشویتس''، ''مجلس تقلید هفت‌خوان''، ''آقای وندال''، ''قهوۀ قجری''، و ''گنگ خوابدیده'' ادامه داد. نیز در مجموعه‌های تلویزیونی حضور فعالی داشته و در مجموعه‌های به‌دنبال ''سیمرغ''، ''ماه پنهان است''، ''محلۀ برو بیا''، ''لطایف الطوایف''، ''گرگ‌ها''، ''خورشید شب''، ''هفت سنگ''، و'' اولین شب آرامش'' به‌ایفای نقش پرداخته است. </p><p>پسیانی در سینما نخستین بار در ۱۳۶۲ در فیلم ''مرگ سفید'' به‌کارگردانی [[حسین زندباف]] ایفای نقش کرد، و در مقام مسئول انتخاب بازیگر و بازیگردان هم فعالیت داشته است. شماری از فیلم‌های او در مقام بازیگر عبارت‌اند از ''طلسم'' ([[فرهنگ، داریوش (آبادان ۱۳۲۶ش)|داریوش فرهنگ]]، ۱۳۶۵)، ''کشتی آنجلیکا'' ([[بزرگ نیا، محمدرضا (مشهد ۱۳۲۳ش)|محمدرضا بزرگ‌نیا]]، ۱۳۶۷)، ''[[مسافران]]<nowiki/>'' ([[بیضایی ، بهرام (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]]، ۱۳۷۰)، ''خاکستر سبز'' ([[حاتمی کیا، ابراهیم (تهران ۱۳۴۰ش)|ابراهیم حاتمی‌کیا]]، ۱۳۷۲)، ''آب و آتش'' ([[جیرانی، فریدون (کاشمر ۱۳۳۰ش)|فریدون جیرانی]]، ۱۳۷۸)، ''نسل سوخته'' ([[ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش)|رسول ملاقلی‌پور]]، ۱۳۷۸)، ''نیمۀ پنهان'' ([[میلانی، تهمینه (تبریز ۱۳۳۹ش)|تهمینه میلانی]]، ۱۳۷۹) و ''جایی برای زندگی'' (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۸۲).</p><p>از کارهای سینمایی مهم‌تر او طی دودهۀ اخیر به این فیلم‌ها می‌توان اشاره کرد: [[سرخپوست (فیلم)|سرخپوست]] (۱۳۹۷)؛ غلامرضا تختی (۱۳۹۷)؛ جاده قديم (۱۳۹۶)؛ آخرين بار کی سحر را ديدی؟ (۱۳۹۴) نگار (۱۳۹۴)؛ يک عاشقانۀ ساده (۱۳۹۰)؛ صداها (۱۳۸۷)؛ فرزند صبح (۱۳۸۷)؛ يک وجب از آسمان (۱۳۸۷)؛ [[پاداش سکوت (فیلم)|پاداش سکوت]] (۱۳۸۵)؛ چه کسی امير را کشت (۱۳۸۴).</p>''<nowiki/>'' | }}[[پرونده:13137300-2.jpg|بندانگشتی|آتیلا پسیانی|جایگزین=]]<p>بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. نقش‌های متفاوتی را در کارنامه بازیگری خود دارد. او فرزند [[جمیله شیخی|جمیله شیخی]]<nowiki/> (بازیگر تئاتر و سینما)، ستاره پسیانی (بازیگر تئاتر و شینما) دخترش و فارغ‌التحصیل رشتۀ کارگردانی و بازیگری تئاتر از [[دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران|دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران]] (۱۳۶۱) است.</p><p>پسیانی فعالیتش را در تئاتر در ۱۳۴۷ با بازی در نمایش ''حکومت زمان‌خان'' آغاز کرد، و با نمایش‌های ''ارکستر زنان آشویتس''، ''مجلس تقلید هفت‌خوان''، ''آقای وندال''، ''قهوۀ قجری''، و ''گنگ خوابدیده'' ادامه داد. نیز در مجموعه‌های تلویزیونی حضور فعالی داشته و در مجموعه‌های به‌دنبال ''سیمرغ''، ''ماه پنهان است''، ''محلۀ برو بیا''، ''لطایف الطوایف''، ''گرگ‌ها''، ''خورشید شب''، ''هفت سنگ''، و'' اولین شب آرامش'' به‌ایفای نقش پرداخته است. </p><p>پسیانی در سینما نخستین بار در ۱۳۶۲ در فیلم ''مرگ سفید'' به‌کارگردانی [[حسین زندباف]] ایفای نقش کرد، و در مقام مسئول انتخاب بازیگر و بازیگردان هم فعالیت داشته است. شماری از فیلم‌های او در مقام بازیگر عبارت‌اند از ''طلسم'' ([[فرهنگ، داریوش (آبادان ۱۳۲۶ش)|داریوش فرهنگ]]، ۱۳۶۵)، ''کشتی آنجلیکا'' ([[بزرگ نیا، محمدرضا (مشهد ۱۳۲۳ش)|محمدرضا بزرگ‌نیا]]، ۱۳۶۷)، ''[[مسافران]]<nowiki/>'' ([[بیضایی ، بهرام (تهران ۱۳۱۷ش)|بهرام بیضایی]]، ۱۳۷۰)، ''خاکستر سبز'' ([[حاتمی کیا، ابراهیم (تهران ۱۳۴۰ش)|ابراهیم حاتمی‌کیا]]، ۱۳۷۲)، ''آب و آتش'' ([[جیرانی، فریدون (کاشمر ۱۳۳۰ش)|فریدون جیرانی]]، ۱۳۷۸)، ''نسل سوخته'' ([[ملاقلی پور، رسول (تهران ۱۳۳۴ـ۱۳۸۵ش)|رسول ملاقلی‌پور]]، ۱۳۷۸)، ''نیمۀ پنهان'' ([[میلانی، تهمینه (تبریز ۱۳۳۹ش)|تهمینه میلانی]]، ۱۳۷۹) و ''جایی برای زندگی'' (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۸۲).</p><p>از کارهای سینمایی مهم‌تر او طی دودهۀ اخیر به این فیلم‌ها می‌توان اشاره کرد: [[سرخپوست (فیلم)|''سرخپوست'']] (۱۳۹۷)؛ ''غلامرضا تختی'' (۱۳۹۷)؛ ''جاده قديم'' (۱۳۹۶)؛ ''آخرين بار کی سحر را ديدی؟'' (۱۳۹۴) ''نگار'' (۱۳۹۴)؛ ''يک عاشقانۀ ساده'' (۱۳۹۰)؛ ''صداها'' (۱۳۸۷)؛ ''فرزند صبح'' (۱۳۸۷)؛ ''يک وجب از آسمان'' (۱۳۸۷)؛ [[پاداش سکوت (فیلم)|''پاداش سکوت'']] (۱۳۸۵)؛ ''چه کسی امير را کشت'' (۱۳۸۴).</p>''<nowiki/>'' | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۲
آتیلا پسیانی (تهران ۱۳۳۶ش- )
| آتیلا پسیانی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۳۳۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، کارگردانی و بازیگری تیاتر |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر تیاتر و تلویزیون، سینما |
| آثار | مسافران (بهرام بیضایی، ۱۳۷۰)، طلسم (داریوش فرهنگ، ۱۳۶۵)، کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۶۷)، خاکستر سبز (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۲)، سرخپوست (۱۳۹۷)؛ غلامرضا تختی (۱۳۹۷) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | جمیله شیخی (مادر)، ستاره پسیانی (دختر) |
بازیگر تئاتر، تلویزیون، و سینمای ایران. نقش‌های متفاوتی را در کارنامه بازیگری خود دارد. او فرزند جمیله شیخی (بازیگر تئاتر و سینما)، ستاره پسیانی (بازیگر تئاتر و شینما) دخترش و فارغ‌التحصیل رشتۀ کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران (۱۳۶۱) است.
پسیانی فعالیتش را در تئاتر در ۱۳۴۷ با بازی در نمایش حکومت زمان‌خان آغاز کرد، و با نمایش‌های ارکستر زنان آشویتس، مجلس تقلید هفت‌خوان، آقای وندال، قهوۀ قجری، و گنگ خوابدیده ادامه داد. نیز در مجموعه‌های تلویزیونی حضور فعالی داشته و در مجموعه‌های به‌دنبال سیمرغ، ماه پنهان است، محلۀ برو بیا، لطایف الطوایف، گرگ‌ها، خورشید شب، هفت سنگ، و اولین شب آرامش به‌ایفای نقش پرداخته است.
پسیانی در سینما نخستین بار در ۱۳۶۲ در فیلم مرگ سفید به‌کارگردانی حسین زندباف ایفای نقش کرد، و در مقام مسئول انتخاب بازیگر و بازیگردان هم فعالیت داشته است. شماری از فیلم‌های او در مقام بازیگر عبارت‌اند از طلسم (داریوش فرهنگ، ۱۳۶۵)، کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۶۷)، مسافران (بهرام بیضایی، ۱۳۷۰)، خاکستر سبز (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۲)، آب و آتش (فریدون جیرانی، ۱۳۷۸)، نسل سوخته (رسول ملاقلی‌پور، ۱۳۷۸)، نیمۀ پنهان (تهمینه میلانی، ۱۳۷۹) و جایی برای زندگی (محمدرضا بزرگ‌نیا، ۱۳۸۲).
از کارهای سینمایی مهم‌تر او طی دودهۀ اخیر به این فیلم‌ها می‌توان اشاره کرد: سرخپوست (۱۳۹۷)؛ غلامرضا تختی (۱۳۹۷)؛ جاده قديم (۱۳۹۶)؛ آخرين بار کی سحر را ديدی؟ (۱۳۹۴) نگار (۱۳۹۴)؛ يک عاشقانۀ ساده (۱۳۹۰)؛ صداها (۱۳۸۷)؛ فرزند صبح (۱۳۸۷)؛ يک وجب از آسمان (۱۳۸۷)؛ پاداش سکوت (۱۳۸۵)؛ چه کسی امير را کشت (۱۳۸۴).