مدرسه مروی: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
مدرسۀ مَروی <br> | مدرسۀ مَروی <br> | ||
این بنا را حاج محمدحسینخان فخرالدوله، والی مرو در زمان فتحعلیشاه | این بنا را حاج محمدحسینخان فخرالدوله، والی مرو در زمان [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلیشاه قاجار]]، در تهران ساخت و از اینرو به «مدرسۀ فخریه» نیز معروف است. پس از درگذشتِ خان مروی در ۱۲۳۴ق، [[استرآبادی، حاج میرزا مسیح (۱۱۹۳ـ۱۲۶۳ق)|مسیح استرآبادی]] و حاج مددعلی مجتهد کنی، متولیان مدرسه، احداث ساختمان آن را ادامه دادند. در دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] اول، دیوار حد فاصل مدرسۀ مروی و [[سپهسالار، مدرسه|مدرسۀ سپهسالار]] قدیم را برداشتند و آن را به دبیرستان علوم جدید تبدیل کردند؛ پس از ۱۳۲۰ش، مجدداً مستقل شد و به علوم دینی اختصاص یافت. بنای مدرسه، صحن مستطیلشکلی در میانه دارد که چهار ایوان در میانۀ اضلاع آن، به بنا صورت چهارایوانی دادهاند. سایر قسمتهای حیاط را، ایوانچهها و حجرات پشت آنها در طرفین ایوانها، فراگرفتهاند. شبستانی پشت جبهۀ قِبلی بنا قرار گرفته است. ایوانها طاق مقرنس، و ایوانچهها طاق رسمیبندی دارند. پشتبغلهای ایوانها و ایوانچههای پیرامونِ حیاط، کاشیکاری شدهاند. تزیینات کاشیکاری ایوانِ سمت قبله در مرمتهای مختلف ازبین رفته، و امروزه فقط گوشهای از کاشیکاری محراب باقیمانده است. | ||
<br><!--38212400--> | <br><!--38212400--> | ||
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | [[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۵۳
مدرسۀ مَروی
این بنا را حاج محمدحسینخان فخرالدوله، والی مرو در زمان فتحعلیشاه قاجار، در تهران ساخت و از اینرو به «مدرسۀ فخریه» نیز معروف است. پس از درگذشتِ خان مروی در ۱۲۳۴ق، مسیح استرآبادی و حاج مددعلی مجتهد کنی، متولیان مدرسه، احداث ساختمان آن را ادامه دادند. در دورۀ پهلوی اول، دیوار حد فاصل مدرسۀ مروی و مدرسۀ سپهسالار قدیم را برداشتند و آن را به دبیرستان علوم جدید تبدیل کردند؛ پس از ۱۳۲۰ش، مجدداً مستقل شد و به علوم دینی اختصاص یافت. بنای مدرسه، صحن مستطیلشکلی در میانه دارد که چهار ایوان در میانۀ اضلاع آن، به بنا صورت چهارایوانی دادهاند. سایر قسمتهای حیاط را، ایوانچهها و حجرات پشت آنها در طرفین ایوانها، فراگرفتهاند. شبستانی پشت جبهۀ قِبلی بنا قرار گرفته است. ایوانها طاق مقرنس، و ایوانچهها طاق رسمیبندی دارند. پشتبغلهای ایوانها و ایوانچههای پیرامونِ حیاط، کاشیکاری شدهاند. تزیینات کاشیکاری ایوانِ سمت قبله در مرمتهای مختلف ازبین رفته، و امروزه فقط گوشهای از کاشیکاری محراب باقیمانده است.