پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:فرانچسکو.jpg|بندانگشتی|آپولو، پان و پوتویی که بوق می‌زند، از مجموعه‌ای از هشت ترکیب پس از طرح‌های فرانچسکو پریماتیکچیو برای سقف گالری اولیس ]] | |||
پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco) | پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco) | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۲
| فرانچسکو پریماتیتچو Francesco Primaticcio | |
|---|---|
| زادروز |
بولونیاح ۱۵۰۴م |
| درگذشت | ۱۵۷۰م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | مجسمه‌ساز، معمار |
| شغل و تخصص های دیگر | نقاش، تزیینگر |
| آثار | در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو |
| گروه مقاله | معماری |
پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco)
نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ مانریسم (شیوه‌گری)[۱]. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین کاخ فونتن‌بلو[۲] به فرانسه فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو[۳] کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری[۴] پدید آورد. پریماتیتچو در بولونیا به‌دنیا آمد، و نخست نزد جولیو رومانو[۵] در پالاتسو دل تِه[۶]، در مانتوا[۷] کار کرد. هنگامی که فرانسوای اول[۸]، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد هانری دوم، نیکولو دل آباته[۹] دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی[۱۰] درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد.