آغاجی بخارایی، ابوالحسن علی (قرن ۴ ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
<br /> شاعر ایرانی و از امرای دربار [[سامانیان]]. پرده‌دار و حاجب دربار امیر [[نوح سامانی دوم]] (۳۶۶ـ۳۷۸ق) بود. [[عوفی، محمد (ز ۶۳۰ق)|عوفی]] در ''[[لباب الالباب|لباب‌الالباب]]'' وی را ممدوح شعرا و مردی فاضل و بخشنده و با شهامت دانسته است. اشعار اندکی که از آغاجی در منابع ذکرشده نشان می‌دهد که وی در سرودن شعر به هر دو زبان فارسی و عربی مهارت داشته است. به نوشته [[ثعالبی، ابومنصور عبدالملک (نیشابور ۳۵۰ـ۴۲۹ق)|ثعالبی]]، او در شعر فارسی مشهورتر و دیوان شعر وی در خراسان متداول بود و گاه شعر خود را از فارسی به عربی ترجمه می‌کرد. اشعار بازماندۀ آغاجی حاکی از توانایی او در بیان تعابیر اخلاقی، وصفی و عاشقانه است. وی در [[سوارکاری]]، [[تیراندازی با کمان|تیراندازی]]، [[بربط|بربط]]<nowiki/>نوازی، [[نرد]]، و [[شطرنج]] مهارت داشت. در پاره‌ای تذکره‌ها وی را با ابوعلی محمد بن الیاس سُغدی، والی [[کرمان، شهر|کرمان]] (۳۲۰ـ۳۵۶ق) اشتباه کرده‌اند. | <br /> شاعر ایرانی و از امرای دربار [[سامانیان]]. پرده‌دار و حاجب دربار امیر [[نوح سامانی دوم]] (۳۶۶ـ۳۷۸ق) بود. [[عوفی، محمد (ز ۶۳۰ق)|عوفی]] در ''[[لباب الالباب|لباب‌الالباب]]'' وی را ممدوح شعرا و مردی فاضل و بخشنده و با شهامت دانسته است. اشعار اندکی که از آغاجی در منابع ذکرشده نشان می‌دهد که وی در سرودن شعر به هر دو زبان فارسی و عربی مهارت داشته است. به نوشته [[ثعالبی، ابومنصور عبدالملک (نیشابور ۳۵۰ـ۴۲۹ق)|ثعالبی]]، او در شعر فارسی مشهورتر و دیوان شعر وی در خراسان متداول بود و گاه شعر خود را از فارسی به عربی ترجمه می‌کرد. اشعار بازماندۀ آغاجی حاکی از توانایی او در بیان تعابیر اخلاقی، وصفی و عاشقانه است. وی در [[سوارکاری]]، [[تیراندازی با کمان|تیراندازی]]، [[بربط|بربط]]<nowiki/>نوازی، [[نرد]]، و [[شطرنج]] مهارت داشت. در پاره‌ای تذکره‌ها وی را با ابوعلی محمد بن الیاس سُغدی، والی [[کرمان، شهر|کرمان]] (۳۲۰ـ۳۵۶ق) اشتباه کرده‌اند. | ||
----[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | |||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | |||
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۵۱
| ابوالحسن علی آغاجی بخارایی Abolhasan Ali Aghaji Bokharai | |
|---|---|
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | دولتمرد |
| دوره | قرن ۴ق |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
آغاجی بخارایی، ابوالحسن علی (قرن ۴ق) Aghaji Bokharai, Abolhasan Ali
شاعر ایرانی و از امرای دربار سامانیان. پرده‌دار و حاجب دربار امیر نوح سامانی دوم (۳۶۶ـ۳۷۸ق) بود. عوفی در لباب‌الالباب وی را ممدوح شعرا و مردی فاضل و بخشنده و با شهامت دانسته است. اشعار اندکی که از آغاجی در منابع ذکرشده نشان می‌دهد که وی در سرودن شعر به هر دو زبان فارسی و عربی مهارت داشته است. به نوشته ثعالبی، او در شعر فارسی مشهورتر و دیوان شعر وی در خراسان متداول بود و گاه شعر خود را از فارسی به عربی ترجمه می‌کرد. اشعار بازماندۀ آغاجی حاکی از توانایی او در بیان تعابیر اخلاقی، وصفی و عاشقانه است. وی در سوارکاری، تیراندازی، بربط‌نوازی، نرد، و شطرنج مهارت داشت. در پاره‌ای تذکره‌ها وی را با ابوعلی محمد بن الیاس سُغدی، والی کرمان (۳۲۰ـ۳۵۶ق) اشتباه کرده‌اند.