آلفونسو پنجم: تفاوت میان نسخه‌ها

آلفونسوی پنجم (۱۳۹۵ـ۱۴۵۸م)(Alfonso V)<br /> معروف به بخشاینده<ref>The Magnanimous</ref>، نخست پادشاه [[آراگون، خاندان|آراگون]] (۱۴۱۶ـ۱۴۵۸م) بود. سپس با نام آلفونسو اول، پادشاه [[ناپل]]<ref>King of Naples</ref> (۱۴۴۲ـ۱۴۵۸م) شد و به «بخشاینده» شهرت یافت. در مقام شاهزاده‌ای نمونه و مسیحی‌ای متدین تحسین همگان را برانگیخت و سرسختانه کشورگشایی می‌کرد. قصد داشت با متحدکردنِ [[سیسیل]]، [[ساردنی]]<ref>Sardinia</ref>، [[کرس، جزیره|کُرس]]<ref>Corsica</ref> و ناپل، بر [[مدیترانه، دریای|مدیترانه]] مسلط شود. آلفونسو در نبرد با [[جنووا، شهر|جنووا]]<ref>Genoa</ref> درگذشت و ناپل را برای پسر نامشروع خود، [[فردیناند اول (۱۴۲۳ـ۱۴۹۴م)|فردیناند اول]] (فرانته<ref>Ferrante</ref>، و بقیه قلمرو‌اش را برای برادرش، ژان دوم<ref>John II</ref>، که در آراگون زندگی می‌کرد، به ارث گذاشت. فرزند شاهزاده‌ای اهل [[کاستیل]] بود و در آن‌جا بزرگ شد. در ۱۴۱۲م، به آراگون رفت و فردیناندِ اول آراگون شد. در ۱۴۱۵م، با ماریا<ref>Maria</ref> اهلِ کاستیل ازدواج کرد. آلفونسو پس از آن‌که در ۱۴۱۶م، وارث تاج و تخت آراگون شد، به‌سبب اتکا بیش از حد به مشاوران کاستیلی‌اش، خشم اتباع آراگونی خود را برانگیخت، ولی با سماجت، سنت آراگونیِ توسعه‌طلبی را در [[مدیترانه، دریای|مدیترانه]] پی گرفت. در ۱۴۲۰م، هم‌زمان برای خواباندن شورش اتباع سیسیلی و ساردنیایی و نیز برای حمله به جنووایی‌هایِ ساکن کرس، اقدام کرد. در ۱۴۲۱م وارد ناپل شد و ملکه خوآنا<ref>Queen Joanna</ref> (جووانا<ref>Giovanna</ref>)ی دوم را ترغیب کرد تا او را به فرزندی و ولایتعهدی برگزیند تا او هم در عوض، ملکه را در نبرد با لوئی سوم ـ اهل آنژو<ref>Anjou</ref> و مدعی سلطنت ناپل ـ یاری دهد. آلفونسو پس از این‌که در ۱۴۲۳م با خوآنا اختلاف پیدا کرد، به اسپانیا بازگشت و به حل‌و‌فصل مشکلات [[اسپانیا]] پرداخت. در ۱۴۳۲م به سیسیل بازگشت و در ۱۴۳۵م در نبرد پونتسا<ref>Battle of Ponza</ref> به اسارت نیروهای جنووا درآمد، ولی پس از امضای معاهده‌ای با رهبر میلان، فیلیپو ماریا ویسکونتی<ref>Filippo Maria Visconti</ref>، آزاد شد. آلفونسو پس از فوت خوآنا در همان سال، به ناپل بازگشت تا ادعایِ تاج و تخت کند و پس از هفت سال مبارزه موفق شد بر رقیب اصلی خود، رنه<ref>René</ref> اهلِ آنژو، فایق آید. اداره امور سایر سرزمین‌ها را به والی‌های خود واگذاشت و از ۱۴۴۳م در ناپل ساکن شد؛ او به امور مالی و اداری ناپل سر و سامان داد و دربارش را به یک مرکز برجستۀ آموزشی و هنری تبدیل کرد.<br /> &nbsp;