نریمان، منصور (مشهد ۱۳۱۴ش ): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:نَریمان، منصور.jpg|بندانگشتی|منصور نریمان]] | |||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=منصور نَریمان|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=اسکندر ابراهیمی زنجانی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=مشهد ۱۳۱۴ش|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۸ مدرس بَربط در هنرستان موسیقی ملی | |||
از ۱۳۷۲ به تدریس در دانشگاه هنر|جوایز و افتخارات=|آثار=کتاب و آلبوم شیوه بربطنوازی، آلبومهای نوای بربط با تمبک محمود فرهمند، و تکنوازی بربط با تمبک جهانگیر ملک|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=از ۱۳۴۵ با رادیو شیراز همکاری داشت|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}نَریمان، منصور (مشهد ۱۳۱۴ش) | |||
(نامِ اصلی: اسکندر ابراهیمی زنجانی) [[بربط|بربط]]<nowiki/>نواز ایرانی. از کودکی نزد پدرش، که از شاگردان [[درویش خان|درویشخان]] بود، به فراگیری [[سه تار|سهتار]] پرداخت، ولی چندی بعد به نوازندگی تار روی آورد. از ۱۳۳۰ش همکاری خود را با رادیو مشهد آغاز کرد، ولی بعدها برای زندهکردن «بربط»، ساز باستانی ایران، به نواختن آن پرداخت. از ۱۳۴۵ با رادیو [[شیراز، شهر|شیراز]] همکاری داشت و از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۸ مدرس بَرْبَطْ در [[هنرستان موسیقی ملی]] بود و در ارکستر گلها نیز نوازندگی میکرد، اما با وقوع انقلاب، در فعالیتهایش وقفه افتاد. از ۱۳۷۰ به تدریس در هنرستان موسیقی دختران و از ۱۳۷۲ به تدریس در دانشگاه هنر پرداخت. از آثار اوست: کتاب و آلبوم ''شیوۀ بربطنوازی''، آلبومهای ''نوای بربط'' با تمبک [[فرهمند، محمود (ساوه ۱۳۲۷ش)|محمود فرهمند]]، و ''تکنوازی بربط'' با تمبک [[ملک، جهانگیر (تهران ۱۳۱۱ـ همان جا ۱۳۸۱ش)|جهانگیر ملک]]. | |||
(نامِ اصلی: اسکندر ابراهیمی زنجانی) | |||
<br/> <!--39094000--> | <br/> <!--39094000--> |
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۴
منصور نَریمان | |
---|---|
زادروز |
مشهد ۱۳۱۴ش |
ملیت | ایرانی |
آثار | کتاب و آلبوم شیوه بربطنوازی، آلبومهای نوای بربط با تمبک محمود فرهمند، و تکنوازی بربط با تمبک جهانگیر ملک |
گروه مقاله | موسیقی |
نَریمان، منصور (مشهد ۱۳۱۴ش)
(نامِ اصلی: اسکندر ابراهیمی زنجانی) بربطنواز ایرانی. از کودکی نزد پدرش، که از شاگردان درویشخان بود، به فراگیری سهتار پرداخت، ولی چندی بعد به نوازندگی تار روی آورد. از ۱۳۳۰ش همکاری خود را با رادیو مشهد آغاز کرد، ولی بعدها برای زندهکردن «بربط»، ساز باستانی ایران، به نواختن آن پرداخت. از ۱۳۴۵ با رادیو شیراز همکاری داشت و از ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۸ مدرس بَرْبَطْ در هنرستان موسیقی ملی بود و در ارکستر گلها نیز نوازندگی میکرد، اما با وقوع انقلاب، در فعالیتهایش وقفه افتاد. از ۱۳۷۰ به تدریس در هنرستان موسیقی دختران و از ۱۳۷۲ به تدریس در دانشگاه هنر پرداخت. از آثار اوست: کتاب و آلبوم شیوۀ بربطنوازی، آلبومهای نوای بربط با تمبک محمود فرهمند، و تکنوازی بربط با تمبک جهانگیر ملک.