آمین، صلح: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
آمیَن، صلح (Peace of Amiens)<br>پیمانی که امضای آن در مارس | آمیَن، صلح (Peace of Amiens)<br>پیمانی که امضای آن در مارس ۱۸۰۲م به جنگهای انقلابی<ref>Revolutionary Wars</ref> پایان داد. جنگهای انقلابی جنگهایی بود که از ۱۷۹۱ تا ۱۸۰۲م درپی [[انقلاب فرانسه]]<ref>French Revolution</ref> و در جریان لشکرکشیهای [[ناپلیون اول|ناپلئون]] برای تصرف [[اروپا، قاره|اروپا]] بین [[فرانسه]]<ref>France</ref> و ارتشهای مشترک [[انگلستان]]<ref>United Kingdom</ref>، [[اتریش]]<ref>Austria</ref>، [[پروس]]<ref>Prussia</ref>، و دیگر قدرتهای اروپایی روی داد. براساس مفاد پیمان صلح آمیَن، انگلستان موافقت کرد تا همۀ متصرفات دریایی خود به استثنای ترینیداد<ref>Trinidad</ref> و [[سیلان]]<ref>Ceylon</ref> را به فرانسه، [[اسپانیا]]<ref>Spain</ref>، و [[هلند]]<ref>Netherland</ref> بازپس دهد؛ فرانسه موافقت کرد [[ناپل]]<ref>Naples</ref> را تخلیه کند؛ تمامیت ارضی [[پرتغال]]<ref>Portugal</ref> به رسمیت شناخته شد؛ با استقلال [[ایونی، جزایر|جزایر ایونی]]<ref>Ionian Islands</ref> موافقت شد؛ ارتشهای انگلستان و فرانسه خاک [[مصر]] را ترک و حاکمیت این کشور را به [[عثمانی، امپراتوری|امپراتوری عثمانی]] واگذار کردند؛ و حاکمیت [[مالت]]<ref>Malta</ref> نیز به [[شهسواران مالت]]<ref>Knights of Malta</ref> اعاده شد.<br><!--10230000--> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۹
آمیَن، صلح (Peace of Amiens)
پیمانی که امضای آن در مارس ۱۸۰۲م به جنگهای انقلابی[۱] پایان داد. جنگهای انقلابی جنگهایی بود که از ۱۷۹۱ تا ۱۸۰۲م درپی انقلاب فرانسه[۲] و در جریان لشکرکشیهای ناپلئون برای تصرف اروپا بین فرانسه[۳] و ارتشهای مشترک انگلستان[۴]، اتریش[۵]، پروس[۶]، و دیگر قدرتهای اروپایی روی داد. براساس مفاد پیمان صلح آمیَن، انگلستان موافقت کرد تا همۀ متصرفات دریایی خود به استثنای ترینیداد[۷] و سیلان[۸] را به فرانسه، اسپانیا[۹]، و هلند[۱۰] بازپس دهد؛ فرانسه موافقت کرد ناپل[۱۱] را تخلیه کند؛ تمامیت ارضی پرتغال[۱۲] به رسمیت شناخته شد؛ با استقلال جزایر ایونی[۱۳] موافقت شد؛ ارتشهای انگلستان و فرانسه خاک مصر را ترک و حاکمیت این کشور را به امپراتوری عثمانی واگذار کردند؛ و حاکمیت مالت[۱۴] نیز به شهسواران مالت[۱۵] اعاده شد.